435 resultaten.
apocalyps
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 225 in het gehuichel was een deel en één in tranen
in sommige uren heel veel schijn en meer
in deze droeve jaren van het hart en in de gene
waren stormen - welke stormen, wie? - maar
nooit echt het geluk zelden begeleiding
meestal versluierd omdat het heel diep zat
en alle stromen vloeiden wassend verder
het zichtbaar buiten was van binnen meestal…
Apocalyps
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 213 De lanen zullen uiteenspatten,
de mieren zullen mij verdrijven,
als de macht niet inperkt,
als de wereld niet omdraait,
zodat het sterrenstelsel
mijn woning wordt,
zodat ik kan dansen met de doden,
in een trance die eeuwig duurt,
voorbij de bomen die mijn stem bewaren,
de bloemen die mijn hart verdelen,
er is niets wat mijn verlangens…
Apocalyps
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 440 mijn handen omvatten het universum
in een glazen bol, kijk als je schudt
dan beweegt het, sterren schuiven
achter de maan, bomen vallen uit de lucht
bergen breken de zee in twee en de zon
drijft uitgeblust met de ondergang mee…
Apocalyps?
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 328 De aarde schudt en beeft
stuiptrekkend en schokkend over het land.
Schrik en paniek krijgen de overhand
bij een ieder die het heeft overleefd.
Ontredderd zoekt men zijn liefste
op plaatsen, die onherkenbaar zijn verminkt.
De zee schuimt en stapelt zich als een muur
van water, rolt met verpletterende kracht
als tsunami aan land, overspoelt…
Apocalyps?
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 222 De Oermoeder sterft
wordt aan verre hemelen
met kind gekruisigd
Alles wordt tot stof
als oog en silhouet kruisen,
degens begraven
De dorstige mens
drinkt het gif uit haar wonden
van dode handen
Uit een nieuwe kern
onder een oud gesternte
werd zij geboren
Op helblauwe kraters
van de zoekende mensheid
rust een felle zon
Zijn stralen…
Apocalyps
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 242 Ik zag in m’n lucide dromen
op m'n reizen van de geest
reuzen groter als een ster
richting zonnestelsel gaan--
ik zag apocalyptische ruiters
erger dan megavulkanen en
grote meteoriet inslagen--
ik zag dat de dood het wist
hij poetste zijn beenderen
in een hoek van de wereld--
ik dacht 't zijn maar dromen
tot ik op de reisfoto…
Apocalyps
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 151 Terwijl de wereld
In vlot tempo
Haar eigen apocalyps
Tegemoet draait,
Een eind maakt aan
Nutteloze zorgen en zuchten,
Zie ik in het verste
Hemelrijk een gouden
Zwaan die met haar
Schitterende vlerken
Een donker zwerk doorklieft
En sneller dan de aarde
Ooit aan zichzelf
Ten onder kan gaan
Slaat ze haar verblindend
Mooie…
Lied van goud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 94 sjofar bij de tempel
Hier wordt Gods woord vervuld
Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts
Richting de Dode Zee
Langs Jericho daar in de verte
Dalen we af daarheen
Jeruzalem, oh stad van goud
De stad die God herstelt en bouwt
Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten
Jij bent van mij
Yerushalayim shel zahav
Veshel nechoshet veshel or…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Openbaring
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 574 scherp, het oog op zicht
geopenbaard, doordrongen
nacht geschonken licht
kernachtig, fijn bezongen
behorend bij, beginnen
als een schaduw even lacht
is het wezen enkel binnen
waar het zetelt, stille kracht
veranderingen levensgroot
smaken kunnen wederkeren
als roos, sterk, liefdesrood
waar we zijn, kunnen leren…
openbaring
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.440 voor mij
bent U
een diamant
met ontelbare
lichten en kleuren
bent U
blauw en dan weer
rood lichtgeel
donkerviolet
bent U
in oplichtende ogen
zonnestralen
bliksem
bent U
als schittering
zo vaak anders
dan wij verwachten
----------------------------------------------
uit de bundel "tot leven geroepen"
uitgave in eigen beheer…
Openbaring
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 366 Het moet nu herfst zijn
mijn nachtrust is er terug
tot ziens muggetjes!…
openbaring
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 269 voor mij
bent U
een diamant
met ontelbare
lichten en kleuren
bent U
blauw en dan weer
rood lichtgeel
donkerviolet
bent U
in oplichtende ogen
zonnestralen
bliksem
bent U
als schittering
zo vaak anders
dan wij verwachten
(uit de bundel tot leven geroepen)…
Openbaring
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 364 Is er een tijd, een moment
Dat plots alles anders is
Kan zijn, ontstaan
Dat liefde zich
Openbaart aan mensen
Die ooit elders waren
In het firmament
Die hun tweeling ziel ontmoeten
Herkenning, vertrouwen
Verbaasd en verwonderd zijn
Er is veel mogelijk
En onmogelijk duurt langer
Eeuw na eeuw schijnen wij te zoeken
Rusteloos en verdwaald…
openbaring
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 611 Ik zet alle deurtjes open
in m'n hoofd
en laat alles stromen
wat mij herinnert
aan de pijn
die mij van elke rede
heeft beroofd
Dan vul ik m'n hart
met mooie dromen
en kan ik leven
als een blad in de wind
nu ik zo m'n geluk
weer hervind…
openbaringen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.283 de maagd maria mij verschenen
openbaarde mij haar benen
hetgeen een zalig uitzicht bood
op haar onbevlekte schoot
ik prees de heer mijn lieve heer
de maagd Maria is niet meer
weet u waar ze mij op wees
't is zo zonde van het vlees
mijn lust die heb ik uit gestort
op zoek naar eeuwig leven
aan vlekken was er geen tekort
die heeft ze…
Openbaring
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 197 Wij overschaduwen vorsten
Wij slaken gaarne Onz’ boeien
Wij zij geprezen
Door Wij en door Ons
Wij schuwen daden niet, dorsten
Wij immers niet te verfoeien
Wij, Ons gelezen
De les, met een frons?
Wij bonzen luid op Onz’ borsten
Wij talmen niet uit te roeien
Wij die niet vrezen
De wrake van Ons…
Openbaring
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 889 oprecht hem vroegen
naar zijn steile gang naar boven
Hij had gezwoegd - getaande uren
maar de top bereikt
de boetedoening gelaten
want zijn oude, blote knieën
had hij 's avonds nog nodig gehad
om er zijn Heer te danken
Het uitzicht viel hem tegen
en hoe meer hij hiervan doordrongen raakte
en vertelde - en vertelde
hoe meer hij - haast in openbaring…
openbaring
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 177 in die droom over water
of over glas
zag ik de dagen voor me,
maar bleven vragen liggen
voor later
ik was daar niet
maar hoorde wezens van papier
in een verheven stad
onder een heldere nacht
zacht zingen
was je maar hier.…
Openbaring
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 557 Nu ook de vierde poging is gestrand,
wil hij er, eindelijk, de brui aan geven.
Hij kent het einde niet van al het leven,
uiteindelijk is alles in Gods hand.
Dat hij niet zo geweldig kon voorspellen,
Had ik je eerder wel kunnen vertellen.…
openbaring
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 76 Ik zag zijn glimlach
als van één die weet
in het brandpunt van een judasoog
dat hij misschien vergat te sluiten
misschien ook niet.
Ik dacht
ik ben een vrije geest
de tralies voor het judasoog
kunnen me niet weerhouden.
Maar
het judasoog
was in beweging
mijn aanloop was niet snel genoeg.…
Openbaring
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 421 ik durf te spreken
van een openbaring
Gerard Reve kuste
Zijn Lieve Heer
en die smaakte
naar zure haring…
De openbaring
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 115 De glans van een ander
De stijl van de tweede
Hem, zij, ik verander
Zo ben ik tevreden
Tevreden in leegte
Een gapend gat
Verborgen met een spiegel
Waan, woestijn, waardeloos, waardevol
Een huls
Niet van mij
Mij is vermeden
Mij is versneden
Tot gruis
In stof
Verwijderd, verdrongen, vergeten
Wat is eigen
Wat is ik
Ik is verdwenen…
Mijn geheime ontdekking
hartenkreet
5.0 met 36 stemmen 301 Ik was als meisje niet als iedereen
Van jongs af aan voelde ik dit meteen.
Spelen met de jongens was leuk en oké
Met meisjes spelen daar kon ik niets mee.
Bij de jongens voelde ik mij op mijn plek
Het waren mijn maten dat voelde ik direct.
Meiden met hun gegniffel en geteut
Als ik wat zei was ik direct de pineut.
Altijd mij maar katten…
Woordenzon
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 405 breekt, als het duister zich
verslaapt in greppels, beroering
van ruimte in de morgen,zich
te bruskeren met beelden,die ik
reeds al zo lang verzon, me te
voegen naar de dynamiek van
vrije forellen, voorwaartse
sprong in hun beweging, een
opwaartse stroom van zinnen
om mij mee te voeren naar
stilstand water, lui laverend
in de eclips…
Morgendeken,
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 114 Blouse in de warme wind
gevuld als bollend zeil,
bezeilt de zon , haar maan
tussen huid en hemel,de
eclips van het bestaan
ontstaat de blozing van een
omhelzing, kom in de armen
van het windekind wat tussen
witte donzen en naar naakte
wolken voert zich tot een speelse
lichtval om de monden spreidt,
de bron van oorsprong tot een
brede…
Ecliptisch
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 72 De aangevreten bundels folianten
Verstikkend in het rime riche perkament
Gedecoreerd beslag over het leder
Tussen de Hades en de Styx gevangen
Bijeengepakte kuddes olifanten
Hiërogliefen in de mummiekamers
Eclips van farao's in koningsgraven
De pieken van de Kölner Dom - een queeste
Naar luchtkastelen in de Middeleeuwen
Nu staan in…
EINDE VERHAAL
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 203 Al eeuwen jagen wolkenluchten
Voorbij wijd open mensenogen
Staan veelbelovend regenbogen
Boven te vaak geslaakte zuchten
Laat oorlog vele volkeren vluchten
Kust schaduw zacht het onvermogen
Verschijnt de zon te opgetogen
Gaan er hardnekkige geruchten
Dat ooit de aarde nieuw zal zijn
En haar bewoners welbewust
Niet meer gehinderd door hun…