Alle inzendingen over orkaan OR stilte OR angst

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

meedogenloos heeft de storm na de stilte toegeslagen zich vastgezet als scherpe nagels in de kern van de onrust waar angst een kloof slaat tussen lichaam en brein totdat het weer opklaart…

wat me bezighoudt soms is de angstwekkende stilte in het woord zo luid meestal zo angst en aanjagend het geluid van de stilte ----------------------------------- uit: 'In- en uitgang', 1974.…

Meedogenloos woedde de orkaan verder sleepte alle bloesems mee. Het duurde lang voordat mijn hart mijn ogen geloofden. Nu ik beelden van orkanen zie weet ik het weer, het sleept alles mee. Bloesems, bomen, toen mimosa's ballerina’s stervende zwanen werden. Natuurlijk was het stil in het oog van de orkaan.…

"overvallen door de stilte en omringd door het geluid, zag ik de onbenulligheid van de strepen op het parket, en ik besloot te blijven, omdat de stilte mij vertelde dat de angst ook onbenullig is"…

ze luistert naar de stilte van de nachten ze hoort het gefluister van haar gedachten plotseling schreeuwt binnen in haar van alles zich uit maar ze verbreekt niet haar stilte uit angst voor het onbegrepen geluid…

ik luister naar de stilte van de nachten ik hoor het gefluister van mijn gedachten en plotseling schreeuwt binnen in mij van alles zich uit maar ik verbreek niet mijn stilte uit angst voor het onbegrepen geluid…

Terwijl de wind Met verwoestende Kracht om zich Heen grijpt En al het zijnde De angst van zijn Leven aanjaagt Zie ik midden in Die orkaan dat kleine Veertje liggen, gewoon Op de grond in het gras - En met geen mogelijkheid Is zij van haar stuk Te brengen, terwijl de Storm over haar raast Brengt de zwaarste Stormvlaag…

Amerika komt dolgraag binnenwaaien In and’re landen, dan zijn er raketten Die heel precies hun doel weten te pletten Zo’n land gaat dan in no time naar de haaien Maar thuis wat water en wat voedsel droppen Dat kan niet één van al die knappe koppen…

Orkaan in mijn hoofd, Omkoepeld door wervelwinden, Wervelwind in orkaan... Licht schijnt door... Twee sterke handen brengen me naar veilige oorden, en geven me een klap tegen het hoofd om me te doen beseffen dat ik gelukkig ben en niet steeds meer te willen... Nu ben ik gevonden...…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik waaide vleugels jij loste nog wat engelen wij droomden vrijheid op een warme wind thermiekten samen naar een ongekend hoogt tot de cumulus zich boos over ons boog draaiden door de luchten konden onweer en de storm nog ontvluchten en oogden eindelijk orkaan in zijn stilte konden we weer rusten en langzaam aardwaarts gaan maar…

van zomerbriesje tot orkaan, de wind die gaat of komt eraan…

In de echo van de stilte Zit veel meer stilte dan in stilte alleen Die echo is niet kil, niet koel, maar ‘cool’ De nagalm, echo van die stilte Verzilten je zout in zoet Versterkt je dijken tegen overstromingen Van emoties, kwellingen, opwellingen Ben ik soms toch bang, heb ik angst Dan stort ik mij in die stilte en met name In de echo van…

Oh vreselijk, een hevige orkaan gaat door me heen De deuren en ramen heb ik gesloten. Plotseling verdwijnen er wat donkere wolken als er een beetje zonlicht tevoorschijn komt omdat de wind een handje helpt. Ja eindelijk, langzaam maar zeker drijft de orkaan over en kan ik mijn hart weer voelen.…

orkaan in je hoofd woorden buigen in stormwind in haiku vertaald…

binnen is het stil de orkaan is gaan liggen zonlicht op mijn huid…

Ben ik sterk genoeg om door oog van de orkaan eigen weg te gaan?…

Dood vertrekt een trage rit naar Nergensland hij kijkt achterom de goede Dood en ziet het verleden heb geen geen angst fluistert hij voor de toekomst…

rust liefde en geluk leven angst ellende en sloop dood wispelturige stilte…

De missie van Merlijn was zijn zwaard - zij had beloftes aan zichzelf aanvaard - het vuur bleef smeulen - als stralende sterren aan een gitzwarte hemel - om als een orkaan telkens weer op te laaien - een worsteling met integriteit en loyaliteit - het juiste moment is vaak moeilijk te bepalen - bang om te verliezen luisterden ze naar de stilte…

Een vriend geeft hem Een podium Om in stilte Op te wenen, Met staande ovatie En een zacht maar oorverdovend applaus. Wees die vriend, met die vingers Die met de winden waait En in orkaan nog staat. Geef hem vingers. Geef hem troost. Vandaag huilen met de wolven, Met de vastgebonden honden in het bos.…

Kolkende orkaan Terwijl man en muis vergaan Zingt er een walvis…

et stormt in mijn hoofd mijn gevoelens in een orkaan alle redelijkheid wordt geroofd zo uit mijn hart vandaan het blijft maar razen en ik kan het niet toestaan ik durf niet onder ogen te zien waar de orkaan mij wilt laten gaan het laat mij ergens waar mijn adem niet is waar mijn lichaam flauwvalt omdat er geen zuurstof is het maakt…

Angst is een slechte raadgever, die term begreep ik nooit want angst - en raad geven, zijn twee aparte compartimenten. Angst voor spinnen of aardbevingen laat zich zelden of ooit binden door een horde complimenten. Angst een slechte raadgever, nou dat mag ik hopen want bij angst laat ik mijn emotie volop rennen en lopen.…

Fiets pakken uit schuur lege flessen in fietstas lucht voelen binnenstromen in longen danken, dat je zomaar fietst beschermende kleding hebt jouw benen trappen iets te doen glasbak mensen te zien Dan...iemand met rollator jij stapt af voor praatje, zomaar zij deinst achteruit. Ik stap op vlug weg weer terug.…

Het zijn niet de woorden die de pijn brengen Maar de angst voor het gevolg De angst voor het alleen zijn is de grootste De eenzaamheid en stilte is wat ons zal krengen De herinneringen blijven komen Beelden op ons netvlies gegrift Hoe verder de stilte om ons heen dringt Hoe heter de gedachten stomen Steeds meer neemt de angst toe Het niet…

Zij is sterker dan betrekkingen verplichtingen aanwezigheid van andere zielen zij is geen orkaan of suikerspin zij is een kracht die zich al stromend verbindt.…