Alle inzendingen over oud

In een laat streepje zon Op de grauw-versleten stoel Schuin voor het raam met Bloeiende begonia's Waar eens Een oude vrouw Te breien zat Ligt nu een kat Te spinnen...…

Tak zo jong en groen, Ontspruitend nieuw leven, Veilig vastgeklemd in de Snavel van een duif Teken van leven Na de vloed waarin Het oude leven Voorgoed verdwenen was…

Je bent nooit te oud om te leren, Altijd maar blijven proberen, Steeds naar kennis op zoek, In een of ander boek, Om in jezelf te investeren. Maar wijsheid is in boeken Vaak met een lantarentje te zoeken.…

Even oud als jullie. Laten we vrienden worden. Laten we sigaren roken. Elkaars levens delen. Grootvaders onder elkaar. Grootvrienden.…

ik heb nog een oude foto van mezelf als baby een zwaar gehavend exemplaar maar ook een luciferdoosje met de krullen van mijn allereerste haar... beide bewaar ik als herinnering aan het kind in mij dat zich bij vlagen nog wel eens ontheemd voelt…

je bent bijna 15 miljard jaar oud maar is niets eigenlijk op eeuwigheid heelal we doen ons best maar we begrijpen er nog steeds weinig van hier en daar brandt er iets en dan wij en iemand die dit schrijft…

We rijden weg van wat me dierbaar is De kamperfoelie geurend aan de muur Een mossig klinkerpaadje naar de schuur Dat oude thuis met mijn geschiedenis Het is geen einde maar een nieuw begin Met alles wat me lief is binnenin.…

Maar toen ik weer keek, was het slechts Een malle, oude vent. De spiegel, zo besefte ik, Toont wie je werk'lijk bent.…

kleine tekeningen gekerfde tekens in het oude hout als het schrift van woorden van goden in het eiken een zwarte kring verborgen onder de sleutelbos mijn gesloten hart onhoorbaar ernaast…

ik heb mijn geschiedenis weten te wissen oude liefdes , met vergane vriendschappen heb ik versnippert alsof zij nimmer zijn geweest de doden bewaar ik even heb ik naar ze gekeken heel even en sloot ze voor altijd in mijn hart…

het is een open deur: als je jong bent vlieg je voor de tijd uit als je oud bent vliegt de tijd voor jou uit vroeger was zij de slak nu ben jij hem: doe die deur maar gauw dicht…

We denken dat bejaarden strijd verfoeien, dat zij genieten van hun oude dag, omdat nu niets meer moet en alles mag, totdat ze zich met politiek bemoeien. Wat ik als dichter denk van 50Plus? Het rijmt op 'knus', maar meer op 'mordicus'.…

mama ik was zes toen mannen je ophaalden je kleren lagen in een greppel jij was er niet mama ik ben oud ik wacht mijn leven lang op de dag dat je gevonden zal worden maar de dood mama haalde me in…

Wij zijn maar als de blaren in de wind ritselend langs de zoom van oude wouden, en alles is onzeker, en hoe zouden wij weten wat alleen de wind weet, kind - En laten wij omdat wij eenzaam zijn nu onze hoofden bij elkander neigen, en wijl wij same' in 't oude waaien zwijgen binnen een laatste droom gemeenzaam zijn.…

Soms staat er één, een oude beer onder de oude boom van de kennis, oud uitstervend appelras, doodstil en kijkt naar de wind op de horizon, door inzicht blinder dan van nature bijna.…

Ver verwijderd van het vijandig land ben ik niet bang voor de oude woeste horde.…

Het oude COC is ingedut, zo is de mening van John Blankenstein. Die club zou eigentijdser moeten zijn. Voor dit bestuur rest nog alleen de VUT. Zo’n homo-crisis was niet te vermijden: Ze kunnen trouwen en dus nu ook scheiden.…

“Wel, weet je, jongelui, je moet zo’n daad gewoon als deel van ‘t politiek bedrijf zien en zeg nou zelf, het waren er maar vijftien, waarom zijn zoveel mensen nog zo kwaad ? Ze zeveren en zaniken maar door, nou ja, voor deze keer dan: Sorry hoor…”…

Hij wilde zelf de bonussen verlagen, maar als je aan de overzijde zit, dan is het plotseling niet zo zwart-wit. Ik zou van schaamte gauw een boerka dragen. Zeg Gerrit, geef wat - 't is maar een idee - aan gedupeerden van de DSB!…

Zoals ik US politics ervaar, voel ik meer binding met het Clintonkamp. Ik krijg van Donald Trump de kriebelkramp. Die bully heeft mij te veel apenhaar. Maar nu de Bush-jes hem niet zullen steunen, begin ik toch meer naar zijn kant te leunen.…

Waar je de tijd bent kwijtgeraakt Vind je hem weer: in de berm van de weg waar je langstrekt, alleen, met zijn tweeën in groepen, waar je je uitstrekt en uitrust… Hé kijk nou, dat was ik kwijt, weet je nog wel en nou hier in deze oude tuin, bij dit oude huis, waar de uitvinder van die zus-en-zoklok werd geboren, uitgerekend hier vind…

Alleen een oude man loopt er frequent verkleed als hofnar uit de Hof van Eden, maar hij is dan ook rijkelijk dement. In bijbelsprookjes zal ik nooit geloven al is die vreselijke buurvrouw boven een schreeuwend en een levensecht serpent. Dus goede God, als u er werk’lijk bent, verstoot haar uit het oude testament.…

Zo oud als jij en nog steeds ideale schoonzoon - geen gezicht. Stap uit in Vijftig, stap daar uit zoals je dat in, zeg maar, Zutphen doet, en ga dan naar behoren ouder worden en oud, met bril, buik, haar uit oor en neus, elk jaar wat meer, en kom daar rond voor uit.…

Oude dichters dichten spontaan, zoals wolken komen en weer gaan. Dichters blijven alsmaar dichten. Het allerlaatste waaromgedicht, hebben ze nooit geschreven.…

De oude wijze ziel in haar geeft raad maar ZELF neemt ze het besluit De poort van goud gaat ze niet door een ziel gaat haar lichaam uit... Veel later sterft een oude vrouw geboren wordt een kind... Ooit vraagt hij raad om WAT te doen? als hij zich voor een poort van goud bevindt Een wijze ziel geeft raad...…

geen schoner schip, dacht zij dan met mijn zelfgekozen woorden dus ruimde ze versleten trauma's op en overboord ging ook de schaamte relaties, kundig opgepoetst,verschoond de opgeklopte bedverhalen al oude schulden weggewreven taboes als oude koeien weggekiept jaloersigheid en nijd in het geniep ook naar de afvalbak verwezen ellende…

onze zielen, mijne oud de jouwe jong delen dezelfde oorsprong onze harten samen gemaakt hetzelfde ritme dat slaat mijn ziel oud en kalm de jouwe jong en verward met tranen laat ik je gaan op jouw eigen pad stilte roert mij als ik jou zie ik voel een rustige bries de wind spreekt jou aan en neemt je mee naar de zon jouw geluk is mijn…

Over de smalle weg van de herinnering omzoomd door de mij vertrouwde iepen, waar nog zo veel oude bekenden liepen was ‘t dat ik vannacht mijn dorp in ging. Door de bomenkrans zag ik de schittering van zonnestralen, door bladeren gedempt, die op enkele plekken echter ongeremd oude muren bekleedden met schildering.…

Ik omhelsde een boom, een heel oude boom, een boom van meer dan honderd jaren. En in dat korte moment, dat stille ogenblik leek het alsof die oude boom en ik plots zielsverwanten waren. Ik voelde een kracht die ik niet had verwacht, een kracht haast niet in te tomen.…

Een oude wereld gaat in 't hart teloor en haar verschijning, jarenlang beleden, wordt, schoon gekoesterd, tegelijk gemeden, voordat het licht der nieuwe dageraad gloor'.…