Alle inzendingen over overdag in dagdromen

De tijd is gekomen Om weer te dagdromen. Droom je te weinig in de nacht, Dan kun je die fantasie in alle pracht Overdag verdromen. Dagdromen, Dag dromen.…

's Nachts word ik wakker in een droom je stem zingt heel dichtbij in mijn slaap ik wil de woorden vangen die jou in de stilte van de nacht ontsnappen overdag galmt de echo van jouw stem na in mijn dagdromerij bijna verradelijk verdwijnt de droom als sneeuw voor de zon het licht verblindt en waait een warme bries in mijn gezicht…

Dromen van diepgang dagdromend vergankelijk ze blijven komen met hun intieme kracht ze leven slechts in schaduwen overdag en tijdens de nacht. Er is een verder weg dan hier waar droomschaduw fantasie toelacht.…

Je ogen laten vallen op 'n ietwat onooglijk donker steentje daar langs de waterkant, voor je dagdroom weer landt. Bloemen, het strand, het land achter de grotere zee ze zoeken de bloesem, de zon, licht om bij op te leven, vragen 'n soort zegen vanwege al 't goede in dit leven, te midden van droom en schemerschijn, ja, 't mag zo zijn.…

Noem hem geen dagvlinder sommige vlinders vliegen nu eenmaal liever ’s nachts Noem hem geen laatbloeier sommige bloemen bloeien nu eenmaal beter ’s nachts Noem hem geen nachtdromer sommige dromers dromen nu eenmaal graag overdag Vloeiend glijdt de nacht over in de dagdroom elke kans is welkom om te ontvluchten aan de eenzaamheid…

Die avond zag ik buiten de maan mistroostig staan werd ik door vrees bevangen, voelde zorg en verlangen. Voelde tekens en iets van loodzwaar gewicht bijna gezwicht, ervoer ‘n strak gedicht en opkomende rimpels in dat gezicht. Ik zag een zwart-witfoto van kinderen nog zonder leed nog niet hoe de dood haar de toekomstdas om deed. Ik zag alleen…

Voel je denken je verwacht het herkennen uit de nacht, maar overdag is alles anders overdag is vaak de pijn, de andere zijde van de liefde zal jij er dan ook nog zijn?…

De midzomer- nachts-droom wordt een midzomer- dagdroom in het midden van de nacht, droom ik op 't midden van de dag. Dan droom ik dat een dagdroom er ook wezen mag.…

vandaag een dag van zuinig zonlicht wolken en bomen omkaderd door een raamkozijn mijn hoofd wendt zich af van het gebaande pad het meandert buiten rechte denkramen om kleurige beelden van een imaginair landschap slingeren vertraagd voorbij herschapen land bij zuinig zonlicht in een gekoesterde dagdroom…

in de stem van Nafiss het accent van Ispahan tussen de stijlen van het balkon het gezicht van Amir het gemekker van schapen dat van het dorpsplein klinkt de geur die van de bergen komt ik dagdroom voort maak me ongerust drijf mee met de stroom val over de rand kijk om me heen zie hoe breekbaarheid vleugels krijgt met op de rug twee op…

Ik sla mijn dag in verlangen open Een lieve, kleine vogel vliegt net voorbij De ochtend opent haar zachte dromen Het zwerven verstilt ergens diep in mij Ik bevrijd mijn vleugels in gedachten Woorden zingen lichtjes in mijn keel Dauwdruppels kleuren de koude nachten De wind schildert warm met een penseel Ik vind mijn glimlach in de morgen…

het houdt me op de been het houdt me sterk het is overal op school op het werk even jezelf geen tikkende klok meer horen altijd leuk zonder je ergens aan te hoeven storen zonder te weten wat er van je terecht zal komen blijf ik lekker dagdromen…

de ervaring zelf is niet te beschrijven de beschrijving is niet direkt te ervaren beschrijving een reflectie van lijven die onbeperkt in het heelal rondwaren toch deel van processen en systemen zijn een ervaring die weer uit delen bestaat die door het filter van de reflectie gaat op de grote vlucht door werklijkheid zo teken ik een rond…

terwijl ik in de verte staar naar niemandsland sluip jij nogmaals mijn dromen binnen ik kan je beeltenis niet raken er blijft teveel verborgen omdat de zon zich achter slierten nevelen verschuilt wel hoor ik in zachte bries de klankkleur van je stem met het bekende geruststellende effect waarop mijn gevoel zich met een zucht vertaald…

ik loop door mijn park nog zo heiig vroeg droom nog verder van mijn nachtelijke ark met ontluisterende pracht en zachte gitaarmuziek waar ieder mij toelacht rust mijn woord verzacht slenterend hoor ik vogels roepen mij als het ware toe: zie ook hier het voorjaar hoor onze klanken de lotus opent zich voor jou ik voel, het is waar…

Ademend in heimelijk stille droom overdag, en zeker niet willen, durven denken, omdat denken de echte droom verwart. Twee centimeter slechts en toch zweven, licht verheven boven de aardse bodem, vooral nu niet gebonden willen zijn aan onbetekenend, simpel gedoe.…

Soms verlies ik me in dromen Wensen, gedachten die zo maar boven komen Dingen waar ik te zwaar aan til Vraag me af of ik ze werkelijk wil Ga ik te rade bij mijn verstand, dan wijs ik de meeste van de hand Van wat me dan nog rest, hoop ik het best…

Soms probeer ik voor te stellen Hoe ik zou zijn als vrouw Een grote sloerie past mij wel Onzedelijk, niet trouw Mijn kledingsmaak was desastreus, goedkoop en ordinair Mijn taalgebruik en woordenkeus shockerend en vulgair Make-up smeerde ik artistiek met tubes op mijn smoel Mijn borsten liet ik bijwerken Siliconen, een heleboel Ik hoerde,…

De wetenschap heeft weer iets door te geven Het is maar eventjes dat u 't weet; Het schijnt dat u de halve dag besteedt Aan denken over een opwindend leven En heel veel geld dat zomaar binnenstroomt Laat ik u zeggen: Dat had je gedróómd. ---- In het dagelijks leven denken mensen 46,7 procent van de tijd aan andere zaken…

Ik vlieg over glooiende velden, met de horizon in mijn vizier. Wolken zijn mijn naaste helden, en ik ben mijn eigen koerier. Wind til mij hoger als je kunt, tot het oneindige heelal is bereikt. Nog hoger dan het hoogste punt, waar niemand op me neerkijkt. Laat de zon mij achtervolgen, tot de aarde in duister verdwijnt. Tot de…

Hangen boven de p.c ga je mee met mijn dromen- zal er van deze dag nog iets terecht gaan komen? als het zo alweer begint met dromen, peinzen staren, moed vergaren, realiteit omarmen, me aan de kleine dingen warmen. uit de droom stappen, aan mijn laars lappen. om van…

met een blik van herkenning en nog eens ik weet het niet zeker de leeftijd presenteert de rekening dat maakt mij ook weker en heb meer oog voor iedere mens toch was er een ontmoeting, zo een dichter eigen, ik verbeeld me dan dat jij het bent als ik naar de zon wil neigen ik draai maar een sjekkie om hopelijk nog verder in een dagdroom…

ik kijk naar ergens weg doch zij naar binnen niet de lippen spreken maar blikken zoeken een uitweg die van haar als van onder een deken immers haar ogen duiden zwart in een melancholisch teken de wangen kleuren bleek aangestuurd, wellicht door het hart ikzelf volg een onbestemde gedachte in witgrijs omhuld het is dat mijn glazen zijn…

dag boom, dacht ik dagdroom dat zij langsstroomt en voor mij lacht…

Donkere nachten verbergen mijn dagdromen verzacht door de maan…

Het was als elke avond met haar Dat ik het niet voelde Net als overdag met hen Observerend Sportend; werkelijk geen Centje pijn Het was als elke avond met haar Nadat het was gebeurd Net als overdag met hen Denigrerend Spottend; leven was niet Altíjd fijn 'k Verlang, als elke avond naar jou Naar toen jij hier nog was Net als overdag…

Mijn dagdromen zíjn de mogelijkheid, en daar zoek ik mijn toekomst in, mijn dagdromen Zijn.. Mijn.. Werkelijkheid..…

Dagdromen, Dag dromen!…

Zij die niet meer ouder worden leven voort in tijdloze nachten het leven lijkt dan soms een dagdroom…

Groots gevoel blijvend voorrecht Heerlijk onbezonnen levend oprecht Dromen overdag zwevend levensecht…