inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.717):

Dagdromend

Ademend in heimelijk stille droom overdag,
en zeker niet willen, durven denken,
omdat denken de echte droom verwart.

Twee centimeter slechts en toch zweven,
licht verheven boven de aardse bodem,
vooral nu niet gebonden willen zijn
aan onbetekenend, simpel gedoe.

Plotseling besef dat je een rijke nacht
vol van emotie en zoete, tedere daden,
dat je probeert, uit alle macht,
die herinnering door je overdag te weven.

Dan helder en duidelijk voelen, ervaren,
hoezeer een mooie, wondervolle nacht
zo pijnlijk scherp verschillen kan
van de eeuwige hetzelfde werkdag.

Schrijver: Tjoke, 12 mei 2007


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 393

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)