Alle inzendingen over overspoeld

Ik had een droom Over een sjaal, die waaide weg Over een schreeuw, die weerklonk Over golven, die het zand overspoelden Over een zee die ruiste Ik had een droom Over bloemen, die geurden Over dieren, die dronken Over paden die elkaar kruisten Ik had een droom Over twee mooie ogen Over een vriendelijke lach Over een liefdeskus…

Je hoort 'tsunami', 'stromen', 'overspoeld' 'We moeten dweilen, maar de kraan staat open' 'Een golf doet alle kampen overlopen' (Hier worden vluchtelingen mee bedoeld) Waar waterbeeldspraak mensen maakt tot rampen Zie je de solidariteit verdampen…

in eigen artistieke schoonheid ligt stil de kroon zacht in zilv’ren blank water die uitplooit in gouden lichtstralen gloort iets moois aan de einder op de maat van elk windzuchtje verankerd het leven bewogen zichtbaar en hoorbaar voelbaar zoals het leven geeft en neemt hee hee hee deze vivre dans overspoeld klanken en golven…

Ze slaat haar ogen neer overspoeld met verdriet ze twijfelt nu niet meer leven en dood staan quitte Ze gaat zich overgeven aan de hemelse pracht naar het oneindige zweven waar ze wordt verwacht Ze kijkt niet meer om niemand die om haar treurt straks slaat de grote trom en is het pijnloos gebeurd...…

Gewikkeld in overmoed, in drang, ben ik toch stiekem een beetje bang, maar overspoeld door het onvoorspelbare, zal ik toch deze weg bevaren, en wie mij stoppen kan, zal niet bestaan, ik zal hoe dan ook verder gaan, verschrikking, verbazing en onenigheid zullen mij passeren, maar ik zal dit moeten tolereren, want ook geluk, blijheid en passie…

alle redenen van begrip zijn plots verloren evenals logica die niet meer logisch klinkt overspoeld door onbegrip dat onze leefwereld volledig op z'n kop zette konden we jou niet vangen met al onze liefde leeg is de weg die voor ons ligt, de stilte immens…

voor de eerste keer in die troosteloze klas werd ik overspoeld door een groot geluk de letters werden woorden ik zag wat er stond ik kon echt lezen een fundament werd gelegd een diepe liefde voor de ontsluiting van boeken en verhalen het geheim onthuld plotseling inzicht in die troosteloze klas in mij scheen de zon…

het gebroken hart lag in duizend stukken op de drempel waar het zo even nog overliep van haar had hij signalen als paardenbloemen in de wind geblazen verblind door zonnestralen die zijn blik hadden vertroebeld maandenlang had het geluk geregend waar hij door werd overspoeld nu lag het daar in splinters en drong de bittere…

soms zie ik jou terwijl je ogen dwalen handen woorden vertalen van de zinnen in je geest vingers letters vormen uit de chaos van gedachten die wachten op de zachte tonen van je stem dan komt je lach word ik overspoeld door het warm stromend geluid dat als een waterval jouw liefde uit…

zo draag ik schelpen achteruit een zelfduel met geruis in oren wie hoort het waaien het zand dat in een laatste dag- gezicht valt het eiland langs mijn voeten gekneld tussen stenen meeuwen schreeuwen op natte vlekken schreien om de vuurtoren die langzaam uitdooft overspoeld door ijle woorden…

Het gewei is ijdeltuiterij, machismo zonder doel, een zwemblaas een uitkomst nu het land wordt overspoeld. Kariboe, waar kan je nog naar toe? Een leger muggen zuigt je leeg. Dat wat je van ons op je bordje kreeg, maakt je meer dan methaan-moe.…

centenkwestie machtswellustelingen milieuterrorisme niet-Chinese spleetogen verboden enkels foute groene broeken op de boulevard spaghetti-vreters in het nauw onmogelijke referenda voedselbanken overspoeld door minima overspel maakt een rijke man nog rijker armlastig vecht voor bestaan niemand die gelooft dat de ander gelijk heeft…

Stille wegen Slingeren omhoog, de berg op Verdwijnen in de mist Onder de sneeuw Stille wegen Overspoeld door de zee Niemand Behalve die mens Die monnik Die geest Stille wegen Door het zonnige, groene dal Zo mooi Zo adembenemend mooi Tranen in de ogen Stille wegen Stille mensen…

Bloot praalt het regenland stom en zwijgzaam straalt vinnig en zeker donkere tralies voor een niets vermoedende nacht erotisch gemompel van de goegemeente kooit de eenzaamheid van een te vroeg geboren morgen overspoeld een macht van veelheid aan spermaciden de overbelaste waterzuiveringsinstalatie rekent af tijdens een niets vermoedende…

in deze zomermaanden laat ik uit de stilte die me roept mijn woorden stromen overspoeld met licht dat voorzag in druilerige herfstdagen in de zachte wind elkaar verwarmen met de adem die ons onder hun vleugels beschermen terwijl wij binnentreden komt men thuis onbekend als kind op aarde erkend door de moedertaal terwijl…

de woorden gezonden over golven van zand verwaaien zeewaarts in stormen van nachtelijk geweld zinken zij weg de dageraad met wazige vingers schrijft zinnen van opgediepte letters uitgeademd in liefdevol gezang vleugeldragend de hartenklop grasduinend in gevoel raakt me verblijd overspoeld in euforie zwemmend in oceaan van geluk…

Door één plas water overspoeld door schoonheid het gevoel van zuiver natuur vanaf de bergen. Rein als ik hier sta met de geur van lavendel is mijn passie voor jou niet te verbergen. Tijdens de ontspannende massagestraal beleef ik de afwisseling in een verrijkt leven.…

Zien is niet meegemaakt Ervaren is niet van gehoord Goed gemeend is niet geraakt De weg kwijt is niet gestoord De wetenschap is aangeboord De klap in het gezicht vermaakt Ervaring deskundig gestaakt Verdriet verwoordt Mijn ogen zien teveel Door ervaring overspoeld Altijd in het gareel Niet begrepen, onbedoeld Ze zien wat ik beveel…

De inspiratie zij komt als een golf bij vloed die dwang overspoeld.…

Met de snelheid van licht overdonderd slaat hij in een zwarte dag Maar ik open deur en van violengeuren En achter een ieder Een zonnelach Dus beklim ik mijn berg verscholen Achter nevelige mist En stort me in pieken en dalen Als een ware alpinist dan wordt ik wakker verwarmd Door het morgenrood In staat van euforie Overspoeld door geluk…

Het was een woordeloos zwijgen tot ik plots warmte in mijn hart naar binnen voelde stromen er werd overspoeld met mijn emotie die zich nu eindelijk bevrijden mocht.…

Waar ik me bij tv-voetbal aan stoor: Die stroom van niet ter zake doende weetjes, Waarom dient men die nooit eens op bij beetjes, Dat lult de hele tijd aan één stuk door. Beeld en geluid gaan voortaan maar apart: Het beeld op 'aan' en het geluid op 'zwart'.…

Wanneer is magie ontstaan waar komt magie vandaan hoe kwamen die vlinders tot stand Hoe kwam mijn hart in brand Gevoel van warmte overspoelde mij Jij maakte mij ongelofelijk blij Niet alleen woorden maar ook daden Daardoor kruisten onze paden Toen liepen we hand in hand Zo kwam de magie tot stand…

De tsunamie van het leven Overspoelde mijn persoon De modder klitte zich vast, aan mijn anders zo gelukkig bestaan. Het water baande zich een weg in de eens zo mooie ogen. Stukken hout werden als pijlen door mijn hart gepriemd. Lucht was er niet meer, ondergedompeld in de smerige ellende.…

Soms ontmoet je iemand waarmee je spontaan een gesprek begint maar al gauw ontdek je dat de luisterknop van de zender op een lage frequentie staat je wordt overspoeld met een waterval aan woorden en zender ook nog praat in overtreffende trap ontvanger wordt niet gehoord zo wordt een spontaan gesprek bij voorbaat al in de wieg gesmoord.…

Neergedaald naar de bodem Gevangen achter tralies Overspoeld door verlangen Een gezonken wrak Vastgeketend aan jou Verdronken in de overvloed Aan schijnbare minieme wonden Enig lichamelijk gevoel Verdwenen Getransformeerd in een zwarte gloed Waar enkel hoop Een redder in nood kon zijn Helaas werd hoop weggespoeld Door reusachtige golven…

Ernaar te verlangen te worden overspoeld door een overweldigende drang, te schrijven over iets wat onbedoeld, je diepste werk'lijkheid onthult. Dat gevoel, zoekt beweeglijk als een slang, kronk'lend zijn weg naar buiten. Dat gevoel dat in gesproken woord zo moeilijk is te uiten, maar mij vervult van spontaan ontstane zinnen.…

Je overspoelde ons met kolkende cijferreeksen en wervelende letteralfabetten. De realiteit verborg je onder een berg metataal. Het duizelt ons nog steeds. Je doorbrak onze menselijke ongenaakbaarheid. en bracht ons Solidariteit met een zoutsmaak. Ik kniel voor je altaar.…

Ben verloren gegaan In het licht dat mij Dag en nacht overspoelde Zonder dat ik me erin Staande kon houden, Immers, kind van de zon, Zoals anderen mij noemden - Nu is het licht voorbijgegaan, Het huis waarin ik woon Heeft gesloten ramen en deuren, En dichte gordijnen die Zo lang ik leef niet meer Opengetrokken zullen worden…

Heeft u het E-woord al zacht uitgesproken Uw schaatsen al voorzichtig uit het vet Verwachtingsvol al dagen binnenpret Uw bloed al bijna aan het overkoken Van IJlst naar Sloten maar voorbij Stavoren Moet u naar Hinde loopen met uw noren…