163 resultaten.
stille wijsheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 als er soms een druppel valt
laat het dan zijn uitweg vinden
een beetje zout en nat
zelfs al valt er maar één
elke heeft zo
zijn reden gehad
als er soms geen woorden zijn
laat de stilte dan maar even
zij weten nog niet waar te beginnen
maar als de regen valt
en woorden overstromen
in onsamenhangende zinnen
laat het dan maar even…
Moeras van Verdriet.
hartenkreet
4.9 met 17 stemmen 819 Vandaag overstromen de tranen in mijn hart
in dit desolate landschap blijven wolken donkerzwart.
Ik mis je!…
Samenspel
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 172 laat
hij overrompelde
mijn zon herhaalde
zijn vraag
moest nadenken
en kwam er niet onderuit
te reageren
moest eerlijk zeggen
dat ik zeeën op peil houd
en soms tsunami’s veroorzaak
en mijn zon zei:
dat hij zou proberen
ze op peil te houden
door verdamping
ik wil hem omarmen
maar toch ben ik bang
voor verbranding, bevingen
en overstromingen…
Als ik kon Toveren
hartenkreet
3.7 met 7 stemmen 1.151 Zou 't klimaat evenredig verdelen
met een constante temperatuur
geen aardverschuiving, overstroming
maar blauwe oceanen, heldere rivieren
en een groene natuur.
Zou nog véél meer willen
maar m'n toverstok wordt warm
verander nog even snel
't grote verschil tussen rijk en arm.…
Twee wateren één
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 1.283 de liefde veel te groot
overdondert steeds de grenzen
Alsof je met je hele ziel
mijn binnenste omsluit
Onwerkelijk, verdwaasd en loos
de weg naar jou is ver
in tijd, in daden, in onze naasten
in onze kinderen en dromen
wachtend steel ik bij wijle je tijd
minuten zijn uren en seconden
al duurt het tot in de eeuwigheid
ooit zal ik je overstromen…
De laatste tijd
netgedicht
4.8 met 24 stemmen 39 laatste tijd
wakker was er
al helemaal
niet meer bij
voorzichtig
voelen hoe
blij kan zijn
want plezier
en verstrooiing
is nog geen
koning in deze
negorij van ellende
we hebben het
voelen aankomen
wisten dat het
weer van slag was
vol extremen
ook bij planten
en dieren met groei
in vreemd gedrag
misoogsten
door woeste buien
en overstromingen…
Bang
hartenkreet
3.8 met 6 stemmen 921 Geniet toch
van wat ik je
nu wil geven
Ik denk dat je
nooit zult weten
hoeveel dat is
En misschien
laat je me
nooit binnen
Maar dat is
aan jou
Ik zou wel
willen roepen:
Liefste, kijk me aan
en open je hart
Laat me
je overstromen
met mijn liefde
Maar dat
is misschien
teveel gevraagd…
Kracht
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 115 In mij brandt een vurige zon,
welt een duisterdiepe oerbron
vol onbezonnen dromen;
vol ongetemde levenskracht
die, als een wilde liefdesnacht,
machtig zal overstromen.…
Begeerte
netgedicht
2.9 met 14 stemmen 2.180 Golven van begeerte
overstromen blote liefde
handen die gepassioneerd strelen
overgave aan verlangen
Warme adem, vlammende kussen
op gloeiend hete huid
vurige liefde brandt
ruik het zoete lichaamszweet
Striemende regen
onweert hard
verblindt, onberekenbaar
ontzettend koud
Onderhuids smeulend
zoekt lava echter uitweg
vuurspuwende…
Panta Rhei
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 181 Martha Waijop)
Laat maar komen
de storm, ik ben er klaar voor
om de wind op te vangen
Als de stormwind tegen me aanbeukt
veer ik mee als een doek
alsof wij samen dansen
Kom maar op zomerbries
ik voel je warmte al denderen
mijn hart weet van geen stoppen
te ontvangen van leven
totdat ik zo rijk aan indrukken ben
dat ik als de rivier zelf overstroom…
No water, no future
snelsonnet
2.9 met 20 stemmen 1.738 'Mijn jonge vriend hier doet uitstekend werk'
Zei Nelson over Willem-Alexander
'Hij weet van duurzaam wezen als geen ander
Volkomen toegewijd maakt hij zich sterk'
Geen water, dan geen toekomst, stelt hij droog
Maar die overstromingsgolf gaat mij te hoog…
Dikkerdak in Tbilisi
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 738 Ze kwamen maar net door de ballotage
waren nipt op tijd op het toegestaan gewicht
werden ingedeeld op de achttiende etage
moesten alles lopen want geen lift.
De vrouw liep om de vloeren te ontzien
gescheiden van haar man.
Dat lijkt wat aangedikt misschien
maar het gaat hier wel om een gigant.
Ze voelden zich ontheemden
tussen de betimmering…
Wiede Leegte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 wijde laagte
stormvloed vaagde
een landstreek weg
het zeewater kwam
helemaal tot Onderdendam
water sleurde alles mee
Reiderland werd binnenzee
kloosters, dorpen, borgen verdwenen
onder het slib wat losse stenen
eeuwen lang en eeuwen later
polderden Groningers het water
terug tot de norm
de Dollard in zijn huidige vorm
achter de zeedijk…
Water en vuur
hartenkreet
1.5 met 2 stemmen 80 Over heel de wereld water en vuur
Als mensen onder elkaar en in de natuur...…
GROOTSTE WATERSNOOD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 In de namiddag
komen vele mensen bijeen
om aangenaam te huiveren
bij brullende golven
hemelhoog spattend schuim
die op de Zeeuwse kust
beuken en spoelen
's avonds davert
het woeste wind- en zeeorkest
rondom geborgen leven
in schijnbaar veilige huizen
is een nietig voorspel
van komend nachtgebeuren
omkneld door grimmig duister
rollen…
SOMS DOET MIJN HART PIJN
hartenkreet
4.4 met 10 stemmen 648 heeft ieder mens geen recht om gelukkig te zijn
maar ik hoor en zie zoveel ellende en pijn
hoe erg dat kleine kinderen moeten lijden
door fouten die volwassen hebben gemaakt
of grootmachten die om een doelwit strijden
en miljoenen mensen met hun leven hebben betaald
op hoeveel plaatsen is er oorlog of hongersnood
aardbevingen, bosbranden en overstromingen…
Triestig
poëzie
3.6 met 25 stemmen 2.567 En nu en dan zul jij mij troosten komen
En mild je kracht in mij doen overstromen
En dagenlang zal ik de krachtstroom merken.
En als er, nog maar zelden, een gedicht
Ontstaat, stiller en met verzachte glansen,
Zullen er lichtjes in je ogen dansen,
En even is de wereld voor mij licht,
De wereld, reeds van ondergangen zwanger.…
Als excuus
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 96 glinstert
in het stof dat
hij doet opwaaien
het is mijn vrind
vaak botsen wij op
strand en boulevard
hij jaagt scherp zand
met hagel en regen
door mijn haar
maar als wij lopen
langs de vloed
is hij het steuntje
in de rug dat doet
mij oneindig goed
soms schiet hij
uit zijn slof
orkaant kusten
drijft water op en
plenst in overstroming…
het salland van de ijssel
netgedicht
4.8 met 6 stemmen 394 verhalen
de familie voette al
in grond van middeleeuwen
eenvoudige komaf maar heeft
toch een gezel en zelfs
een meester voortgebracht
de franse revolutie bracht
geen zekerheid de generaties
werden niet benijd maar
overleefden toch de tijd van
grote oorlogen en revolutie
ze zijn verankerd in het
salland van de ijssel en zijn
overstromingen…
Onzichtbare steden
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 72 torens in zevenvoud
in de rivier, onwerelds
rijk van het goud
dat zelfs stroomopwaarts
aanslibt op de stenen
waar vlinders blok na blok
bloempotten vinden, en blad
voor de rupsen, hun kleuren
een schitterend patroon
een vertrouwd geheim
dat het orakel niet verklaart
Het is overal
als het ooit verloren zou gaan
in de stad van overstromingen…
de zee geeft, de zee neemt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 454 ik struikel over dichters op het strand
ze zijn in drommen naar de zee gekomen
hun adoratie doet het water stomen
de blik naar boven, pen reeds in de hand
ze schrijven over sporen in het zand
die weer verdwijnen bij het overstromen
ik hoor ze over wolkenluchten bomen
hun Lourdes is de zilte waterkant
dan wordt het Nereus eindelijk te veel…
Druppels.......
hartenkreet
3.9 met 41 stemmen 1.458 Ik gooi al mijn verdriet in een vergiet
Maar zachtjes wegstromen, doet het niet
De gaatjes verstopt met liefde en verlangen
Zorgen dat mijn gevoelens blijven hangen
Wat ik ook doe en wat ik ook onderneem
Ik blijf je missen en voel me zo intens alleen
Pijn laat het vergiet telkens weer overstromen
Met druppels vol emoties en verloren dromen…
Navelstaren
netgedicht
3.6 met 11 stemmen 395 Overstroom me dan,
dijk me in, weerleg de
steen, zodat angst niet
meer door dijken gutst,
ween van angst door het
woud van verbeeldingen
heen, waarmee de kennis
troebel wordt en de ziel
weer openscheurt en je
temperament verkleurt,
en je de jaloezieën sluit voor
de inwendige dageraad,
verlaat het eeuwig klagende
pad van onrust…
Romantische verkenning
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 61 Diep in de nacht schrijf ik je
als een eerste verkenning
in het duister van de tederheid
handen die naar een rivier zoeken
waar ogen langs oevers dwalen
romantische overwegingen
in dit leefgebied vol tranen
overstromingen, mensen in nood
terwijl jouw hart roept om vreugde
liefhebben tot diep in het nachtboek
tot aan natte ochtenddauw in…
Druppels
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 wat is de waarde
van mijn aanwezigheid
hier op aarde
was de kwestie die door
de leerling bij z’n zenmeester
werd aangekaart
de meester antwoordde
misschien ben jij wel de druppel
die de emmer over lopen laat
of eentje van ver daarvoor
zonder welke hij ook niet
overstromen gaat
jij bent de druppel en met
vele andere lui
zijn we belangrijk…
Populierenbomen.
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.025 Ik weet heel zeker :
U houdt van elke meter
waaiende populierebomen
die zwaaiende, overstromen
van eerbied voor U,
ja, ze aanbidden U
en in een droom
was ik een boom.
Ik ruiste mee
in de populierenzee.
Ik verloor mezelf
in een gewelf
van bewegende blâren
die biddende waren
en ik zag dat
U er welbehagen in had.…
Slapende vrouw
poëzie
3.2 met 4 stemmen 2.896 De onrust en de lichtbewogen
ontvanklijkheid van hare trekken
zijn weggewist en overtogen
door maanlicht, dat in zachte plekken
gestort ligt over kruin en peluw —
en dekens die haar slaap bedekken
welven het maanlicht tot een landschap,
een keten die zijn tere bekkens
van zilverglans doet overstromen —
hoe lieflijk droomt het hoofd daarboven…
De zee geeft, de zee neemt
gedicht
4.2 met 4 stemmen 3.758 ik struikel over dichters op het strand
ze zijn in drommen naar de zee gekomen
hun adoratie doet het water stomen
de blik naar boven, pen reeds in de hand
ze schrijven over sporen in het zand
die weer verdwijnen bij het overstromen
ik hoor ze over wolkenluchten bomen
hun Lourdes is de zilte waterkant
dan wordt het Nereus eindelijk…
Verliezingsdag
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 99 De vuist haast overstromend
met zijn lach.…
kikkerroep
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 het water krimpt en krimpt
dag na dag week na week
terwijl de duivelse droogte
tot op het kurkdroge bed
langzaam zuigend het leegdrinkt
als zinderend de zon ondergaat
stoomt dan de avond tot nacht
waarin langzaam onweer vleugelt
tot in licht flitsend de donder rolt
terwijl het overstromingen regent
dan kwaken uit tientallen kelen
in het…