3176 resultaten.
Smeltend zachte handen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 385 heb de sneeuw geproefd
in smeltend zachte handen
je tanden glansden licht
ogen ruimden winters wit
liepen zonder paden
je evade in eerste voetafdruk
ik adamde als gade in
ons paradijselijk geluk
zijn de wereld rond geweest
beleefden daar ons eigen feest
niemand die ons groette in ons
elkaar nog ongerept ontmoeten…
Mijn lieve kind
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 389 ik zag je
op het pad
een takje wuifde
met haar blaadjes
op de wind
ik had
je nooit verwacht
het stormde vandaag
op gang komen ging traag
maar eenmaal in de vaart
waai ik met alles mee
in alles wat voor handen komt
tot zover reikt nog net
mijn stom verstand
ik wuifde
ben de wind
dag jij
mijn lieve kind…
Witte fietsen.....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 149 Ze staan er
in rij na rij
zo voor het grijpen
Geen groots idee
vermetel plan
hoeft nog te rijpen
Je mag er spontaan
gaan rijden
over de uitgerolde paden
van 't Natuurpark
waarin de ark
van Noë lijkt leeg gelopen
Sfeer en weer
hoeven ze er
niet te verkopen:
in park 'De Hoge Veluwe'…
Een ezel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 298 er was eens een ezel
die zich drie keer stootte
aan dezelfde steen
die midden op zijn pad lag
de eerste keer was het donker
de tweede keer had hij dorst
de derde keer was hij verliefd
hij zag niet waar hij ging
hij leerde aan zijn nageslacht
dit pijnlijk fenomeen
elke ezel echter zal zijn
eigen hoeven stoten
.…
GO, JOHNNY, GO
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 69 Komen was gaan, paden
bewandelen. Voor keuzen
stond ik bij kruispunten.
Waar ging ik toch heen?
Mijn voeten brachten mij.
Verrassingen volgden.
Ik leerde werelden kennen.…
Twee Zielen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 186 Aan het einde van ons pad
nemen wij elkaars ziel
om voorgoed in liefde te verdwijnen.…
De Onthulling
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 115 als je je weg in
de eigen Melkweg
niet meer weet
als je bent verdwaald
op zoek naar de waarheid
die jou heeft achterhaald
als je het juiste pad vergeet
en niet meer weet
hoe kom ik uit dit dal
waar het toch ooit eindigen zal
nestel je dan tussen de sterren
overzie net als hun alles van verre
en ervaar samen dan de
ware bedoeling…
Kind
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 241 Samen op pad. Je steunt, je draagt, je zorgt.
Maar laat het ook weer vrij om te bewegen.
Geef het de ruimte en de liefde is geborgd.…
Gewoon geluk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 Zo blij dat hier altijd slootjes
met aan de kant wat bootjes,
bossen met donker bebladerd pad
boompjes die geel blad bewaren
zwammen uit stammen vlammen
wandelaars die groeten, praten,
joggen, fietsen, hond uitlaten
vaarten, waarin rode hemels,
zwanen zwemmen
Er een genieten van een luie zatermiddag is…
IJsselmeer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 106 zilver na zilver
vindt het pad
hellen zeilen
liggen vast
op zonlicht
van de dag
vlak op vlak
water lucht
rusten op een
klein gerucht
een golf spoelt
aan de kust
vlag na vlag
zeilen aan de mast
bewegen stil
naar de einder
groot gestaag
één volmaakt.…
Dankbaarheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 64 Ik heb aan de bloemen geroken ,
de roos , de lelie;
en de bromvlieg
boven de kruisbloemen
horen zoemen
langs het pad
de doornen en de distels
Nu ik mijn jaren overzie
doorstroom
mijn hart een blijde melodie
door Uwe hand geleid
zover te zijn gekomen
met de hoop
dat er nog vele in het licht wandelende
jaren zullen komen…
Te moeilijk.
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 11.136 Ik wandel in de bergen
langs steile rotsen, diepe kloven,
maar immer over 't gebaande pad
door vad'ren uitgesleten,
door velen reeds betreden,
zoek ik naar boven en beneden,
turend op de rand: het gat
waarachter werk'lijk dingen zich verbergen
en ik mijn bedoelingen kan zeggen:
te moeilijk is het om iets bloot te leggen.…
Los zand .....
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 626 Woorden onderscheiden
in het goede of het kwade
leiden soms tot onbegrip
gedachten lopen door
gaan hun eigen weg
verliezen grip en
proberen zich vast
te klauwen in los
zand waar soms
trillend het pad
weer begaanbaar
gemaakt wordt
maar het witte bord
met de helderrode
rand heeft haar werk
dan al gedaan ………
zuilen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 214 beukenstammen zijn zuilen
die elkaar
boven ons ontmoeten
de zon daarboven
strooit door ruisende
teergroene bladeren
zilver op ons pad
een gotische kathedraal
wortelend in de bodem
waarop we geboren werden
en eens in zullen rusten
waar we een leven lang
dankbaar mogen zijn
voor zoveel
eenvoudige pracht…
De Freudburger
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 804 De Freudburger trekt naar hartje stad
bekend met het pad.
De Freudburger.
De Freudburger schaart zich in duisternis
en filosofeert de ondergang van zon.
De Freudburger.
De Freudburger in harmonie brengt:
Op het leven zielen, licht en verlengd.
De Freudburger.
Die morgen zweeft de Freudburger heen.…
Gods hand
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 88 licht wolkte
speels tegen
een donkere hemel
vonkte af en toe
in het versterken
van elkaars intensiteit
in serene stilte volgden
kleuren het tijdloze
pad van komen en gaan
zonder een ons
bekend patroon bleef
de balans zuiver en schoon
ergens lichtte
volmaaktheid op maar
gods hand wuifde gewoon…
damp van mijn adem
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.091 verloren gaat mijn stem
in deze koude wereld
waar de damp van mijn adem
tegen de spiegel aanslaat
tranen wandelen rustig
het pad der wangen af
voordat het tikken van de klok
mij vraagt
of het wel goed met me gaat
stilte fluistert
in eenzame nachten
waar zelfs jij
in dromen verdwijnt…
Kiezen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.878 of sta ik tegen de muur
een muur onwrikbaar
kies ik voor leven
of voor een verstard bestaan
zonder beweging
verdoemd is mijn zijn
als ik geen keus zou hebben
mijn zijn zinloos wordt
de keus is simpel
het pad…
groeten
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 460 duinen wandelen niet
stuiven wel af en aan
pannen met winters riet
in bekoorlijke dorheid
met van dezen een knikje
en haar hond likt je
fleurt op
door de mens
die de ander
aanziet met een glimp
van vluchtige menselijkheid
soms groet vreugde warm
vaak ziet kilte of verdriet
de ander niet
op het smalle pad…
Gesloten kracht
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 102 ik heb ze zien komen
zachte lieve lijnen
zonder elkaar te raken
op weg naar verdromen
klaar zijn de scherpe
hoekigheden in
splijtend uitstralen
nu rest kwetsbaarheid
in zacht ontvangen
op het pad van verlangen
naar nog meer lijnen die
geborgen zijn verfijnen
wij naderen geen cirkel
zijn niet op zoek naar
gesloten kracht maar openen…
Het park
netgedicht
4.0 met 47 stemmen 672 Volle herfstkleuren
zachte bladeren
specifieke geuren als
eindnoten van ‘parfum klassiek’
-geheim gehouden toontechniek-
in een boom gekerfde liefdes
datum pril geluk
eerste Franse tongtechniek
het park waar zachte paden
gemengde kleuren van
bladeren leiden naar
herinnering en neo-romantiek.…
Sluimerende sequentie
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.170 Rustend
op de bladeren van gemoed
de zinnen langer laten groeien
beelden van dromen, exotische kleuren
oranje palmen met ingesmeerde decemberzon
naakte schaduwvormen delven paden
in een uitgestrekt licht, zo licht
ver dragende fluisteringen
in de sneeuw van stilte
zoete sluimeringen
sluimerwoorden
levenszacht
bedacht.…
De Engelse Sonnetten, 2. Dwaling
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 651 Raven krassen
een pad in het kalksteen,
wijzers tollen in ruimte en tijd,
klippen en wolken versmelten.
Uit de grijnzende golven
duikt een horizon op,
het kompas van de zon
is al manen geleden verdwenen.…
herfsttij
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 417 hoe ik met de jaren langer
aan dit seizoen blijf hechten
het voorbije weemoediger
betast ruik hoor en zie
hoe ik bij ‘t dwarrelend blad
m’n eigen vergankelijkheid
wat vaker overpeins
wat stilaan ruisloos wordt
nog raakbaar aanschouw
en geniet
hoe ‘t kind in mij zich nog
altijd roert
het verwaaide pad naar wat
nooit vervloog…
LAIS CLXX
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 184 Nu in duizend ongedane daden
in klaarte oplicht al geheel het pad
met de uitgesponnen levensdraden
en niets nog wijst naar vrijheid die het had
verborgen in het draaien van het rad,
nu het haar licht als git ontvangen heeft
en er geen hoop meer in zijn duister leeft,
nu feit de nood opheft aan menig woord,
nu rust de spin gevangen in haar web…
domaine particulier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 volg het geëffend pad
waar onuitgesproken woorden
de voetstappen dempen
waar ontfluisterde bomen
onvoltooide zinnen vormen
en linten van zwijgzaamheid
achter hoge heuvels
van misplaatste trots
bepalen leestekens de grens
juist daar ginds in het land
van zeggen en schrijven
spreekt men de taal van dichters…
Gewogen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 173 De twijfel als volgende
schaduw over het pad,
het doel dat ik blauw
in de verte zag, lag
verscholen achter
luchtkastelen, die
blijven onbereikbaar.…
Een klein boeket
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 115 ik heb de bloemen geraapt
die jij verloor
op het pad naar geluk
er een klein
boeket van gemaakt
vormen in ieder formaat
talenten die
nog niet wilden bloeien
oordelen die maar bleven groeien
verpakt in
doorzichtig papier
linten erbij voor de sier
jij hebt het genomen
verrast en verbaasd
dit geschenk uit vroegere dromen…
Schep
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 zoals korrels van zand
worden geschud maar
steeds duin blijven of
woestijn of wat aanspoelt
strand, druppels: regen of
nevel of net nog wolk of
waterval, stenen: berg of
pad of huis en hoe kinderen
graaien met open handen als
scheppende kracht graag alles
dooreenschudden en dat ze
nog ontdekken zullen:
er is alleen de wind…
LICHT
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 254 Weer
komt het licht
op ons pad
Weer
wordt de dag
minuten langer
Weer
worden vorst en winter
banger
Trekken
zich terug
in zoom en vaart
Proberen licht
en zijn gloeien
te weerstaan
Achter bomenrij
in bosschage,struikgewas
verheimelijken verlies
Verschijnt
de eerste zanger
heft lied van lente aan.…