Alle inzendingen over parasols

vluchtig wordt licht als jij zwiert met de parasol jouw immens plezier danst ludieke schaduwen hier je speelt met de wind die in je blonde haren zingt jouw ogen weerkaatsen de golvende schittering van water samen op strand met het paradijselijke zon zee en zand ik houd van het lachende kind in jou jij mijn grietje en toch volwassen…

De strelende zee kust zijn huid terwijl zanderig water golft in het strand Het waterend kind waait zijn emmertje terwijl golvend gras wuift in de wolken Zijn spelende schaduw likt de branding terwijl stralende schelpen glimmen in de zon Een bollende parasol koelt zijn wangen terwijl zeeën van tijd stranden in de avond…

Toch vermeed ze de schijn dankzij haar parasol. - Doch ze keek op d'r snuit, want ze zag er niet uit en bleef eindeloos kuis. Na een shocktherapie kreeg ze euthanasie in het manziekenhuis.…

zandstralende schurende scherpte schrijnt in hoopjes tegen het glas hier veegt het oud papier in knispers over een voorbije zomer ritselt het vergeten verhaal over ondersteboven tafels opgewonden schermen en standjes niet te troosten parasols hebben hun rokken gestreken in zedigheid daarachter plaagt de zee de kust vleit en komt…

merkwaardig toch hoe warm wit licht je huid goudbruin kan kleuren van binnenuit als zon gemeden wordt door parasol of zomerloof verschieten toch de meeste stukjes bloot naar alle variaties rood pijn waarschuwt te laat voor het goede medicijn tegen verbranding verkoelend smeren hoef je niet meer te proberen toch straalt jouw lach…

Er vliegen duiven van bergkristal en ik zie er pinguïns met parasols, wat ongekend grappig zou zijn indien er geen serieuze ondertoon zou zijn net als in de spirituele wereld en vanuit de zandstormen op het lege strand verschijnt de geest van Gabrielle Roth, die mij met haar tedere, uitgestoken hand ten dans vraagt.…

Kom binnen in mijn paradijs, je weet niet wat je ziet mijn plastic gras is altijd groen geen parasol verschiet. De stenen heg hoeft niet geknipt het pad wordt nooit gewied. er is zo weinig onderhoud ga zitten en geniet!…

Rechtermuisklik: keuzemenu beeldicoon voor groter scherm linkermuisknop klikken: arte's hulstbladlogo, cinema (haardvuur in de gaten houden bij koude voeten: te laat blokken op het vuur gegooid) ...japanse kostschooljurkjes een rode parasol, een bruiloftsstoet, de hoofdpersoon vouwt haar papieren wens ik link van virtueel naar echt…

supplique pour être enterré à la plage de Sète (G.Brassens 1921-1981) tussen kruizen en tomben op voorheen cimetière de pauvre het graf van Georges Brassens met uitzicht op het Bassin de Thau aan zijn smeekbede om begraven te worden op het strand van Sète is helaas geen gehoor gegeven zijn laatste rustplaats onder een pin parasol…

zijn vader is dood de mijne ook zeg ik, al lang niet dat het dan minder pijnlijk is het slijt zeg ik langzaam zijn moeder leeft nog de mijne niet meer zeg ik hij graaft wortels uit van twee bomen alles wordt omgeploegd binnenkort de zon is fel en hij opent een parasol mijn hond gaat op verkenning achter een struik ik roep haar en ze luistert…

In de zomer met parasols op het plein en duiven glorieert zij, dan wordt zij van oude dame jonge vrouw, hooggehakt en uitdagend in het volle leven. Zij laat de stilte, neemt geluiden met de kracht van jazz en blues die haar eigenheid kenmerkt.…

Voor Simone Begin zomer en de zee een opengebroken kweepeer de lucht als een kind z'n ballon hoog boven het water Onder de parasols als gestreept snoepgoed mieren van mensen en de gulle lach van de baai heeft gouden tanden Kind met het gele emmertje en de vergeten vlecht je mond is zowaar een klokje de kleine huig de kleine klepel…

Pastelstippels regenen overvloedig chaos van inspiratie verwekt actie op doek Eén voor één met duizend tegelijk vegen spatten met ’n nostalgische pennenstreek een verslagen parasol de zwalpende beek in Dames speculazen ogen besterven ‘t wak accessoire smelt voor opgehaalde neuzen van neerbuigende elite Afgestorven traan treurt…

Doch moet en zal de zon je huid toch aaien, neem dan een voorzorg, pak de parasol, want anders eist haar schijnsel snel zijn tol door hier en daar tumoren in te zaaien. Kortom, de zonneschijn, je kunt niet zonder, maar iets te veel is heel slecht voor je donder.…

zonneschijn, zonnebril, zonnebloem bij 't ontbijt, bij de tafel bijgezoem warme avond, horizon, gouden bol parasol, terrasjes vol, cholesterol. Elke oogopslag betovert, elk ontwaken is haast een feest als jij terug bent, zomerke terug van zolang weggeweest.…

Game and set miss Bertens Kiki balt haar linkervuist en slaakt een kreet van macht genot en over- winnaars- kracht glundert onder parasols nog nagenietend van die uithaal verwoestend onbereikbaar een groundstroke met haar rechter forehand die een eind maakt aan een tandentrillend billenknijpend zenuwslopende…

ik zie je ferme passen de loop van eigen zekerheid voor even kan het je niet schelen en gooit de borsten ferm vooruit toch is er ook berekening telt de stappen voor de kijkers voelt de hete adem van buurvrouwen en de mannen in stil hijgen als deuren weer gesloten zijn parasols paraat en luxaflex omlaag dan voelt simpelfijn het eten…

Samen kijken we naar de lucht, de zee, de vogels golven beuken op ons in voeten worden nat de wind blaast jouw sjaaltje op Het zand zo heet onder ons de zetel uitgeplooid de parasol open gevouwen boven jouw hoofd Ogen vallen dicht armen voelen licht benen gevlekt voeten gezwollen uitkijkend naar elke straal De goden zijn met ons vandaag…

De lente berstte uit en overal brak de grasmat open en spuugde madeliefjes en krokusjes verliefde paartjes kropen uit het slijk en nestelden zich onder de bomen buggy's en parasols plooiden zich stralend uit het groen kleedjes in alle soorten en maten vouwden zich uit de aarde blote babybeentjes ontweken het kriebelig gras kevertjes…

maskers breng ik mee vreemde kleren lange veren ook en alle kleuren van de regenboog parasols een enkele paraplu misschien regen je weet maar nooit en de maskerade kruipt kringt zich traag door alle kronkelstegen van de stad die nog aan deze morgen wennen moet naar de rivier brug hoog gekromd koudijzeren leuningen en verlangen…

geurige sneeuw van amandelbloesem grijsgroene rust van stugge olijfbomen de bedwelmende geur van citrusbloesem de zuidelijke geest van ooit rustig gerijpt in vele eeuwen zo sluipend ruw verstoord langs de blauwe kalme oceaan met grillige roze kathedralen staan hemelhoge dure bouwsels boven de keurige zandstranden vol vierkanten met parasols…

Auto's volgepakt Met wat vakantie- Hartstocht zoal Vereist, strandbal En parasol keurig Ingevouwen en tegen De achterruit geplakt, Het zicht tot een Minimum beperkt, En wij zijn reizigers Langs dezelfde weg Aan wie alle verre Doelen zijn ontnomen Door het kwaad Dat aids genoemd wordt, Vieren vakantie Niet in de verte…

Zo dichtbij, overal, zo nergens was ik bijziend en jij was: de parasol tegen de blinde zon paraplu tegen de jankende hemel schutting tegen de treurende zijwind; […] fijnneuzer voor het aroma van koffie bij de overbuurvrouw neusneuzer voor de geur van een groene lenteliefde.…

Kleverige vingers, kruimels, een gekleurde parasol. Ergens een verdwaalde sok, wat lauw bier. Iemand zong. Op het kleed een krantenbericht, een pop zonder benen. We lagen als mensen alleen op de wereld. Nee, dan morgen. Morgen. De wagens zouden weer langs onze huizen rijden. Daarin het schuifelen. Het zachte bonzen. De snuiten.…

Wist ik maar dat daar en daar ongeveer op een zus verschoten dorpsplein onder zo en zo een parasol (ontrafeld door bediening tafel 14), bij een door een of ander steenziek muurtje jij naar mij verlangde, wist ik dat maar… Verdomme ik zou je een mooie kaart sturen: verdomme, lief, kom terug in woord en beeld, ik wacht mezelf zo moe…

ik zag je op strand gebruinde voeten in slippers je droomwinkeltje onder de parasol van riet waardoor het lied ritselde van winds warmte in een brandende zon jij verkocht niet maar samen met de klant een koude sangria in de hand verkenden jullie het spirituele verband van blauwgroen gekleurde golfjes op het mediterrane zand…

ik zit in de kantine van het ziekenhuis waar felgekleurde parasols raar zomerachtig zweven tussen pastellen muren we doen gezellig even koffie met gebak terwijl zichtbaar de lak bij iedereen op springen staat de dame met het onberispelijke kapsel haar lipstick is te fel en net ernaast het meisje met de neusbel en de navelpiercing…

voor mij mag elke dag een hittegolf zijn je bent de verkoelende bron waar ik me aan laaf als ik naar je kijk vanonder mijn parasol en me indrink in jouw wulpse vormen en bewegingen Mijn God wat ben je mooi afb. W. Hofhuijzen "terras" (det.)…

Ik mis haar mis haar opgewektheid mis haar als persoon bijna tien jaar mijn buurvrouw Ik mis mijn buurvrouw ze was zo dapper na het overlijden van haar man ze ging niet bij de pakken neerzitten ook al waren ze al ruim vijftig jaar een span Ik mis mijn buurvrouw ieder op haar eigen balkon uren zitten op een stoel, zij onder een parasol…

na een broeierige treinreis blootsvoets in mul zand in een nevelwolk van gekrijs verdwaalpaal en pier en dijk verdubbelen door de honger we waden door een zilt rijk weg naar het terras in de duinen olijfbomen en dwergpalmen in een kleipot de geur van gestoofde ajuinen een parasol overkoepelt de tafel we zinken in een kuipstoel in een…