1327 resultaten.
vleesgeworden woord
netgedicht
4.0 met 38 stemmen 220 voorbij 't denken
jou
gepasseerd
raap ik kastanjes uit het nachtelijk uur
ik verblind daarmee de tijd
open wonden
helend
nog te komen tranen
veeg ik uit jouw ziel
ik ben op weg
voorbij
aangekomen in het vleesgeworden woord…
een weg terug
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 179 Gesloten gordijnen, schrijven
mij brieven over nooit geziene
beelden, die mij als kind al –
achtervolgen en verschijnen
als deuren die openen in het licht.
Het licht dat verdwijnt, zodra
ik het binnenga, mijzelf daarmee
achterlatend op een oeverloos eiland,
waar de geuren van eenzaamheid
opstijgen uit wolken van gedachten
die als hongerige…
een vreemde dag
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 212 ik hoor ze roepen
van ver
het is een vreemde dag
ontgoocheld en met een dubbel gevoel
kleur ik de wereld wakker, kleed ik mij
in mistroostige gewaden dat het licht
in zichzelf doet keren, herinneringen
flitsen voorbij het geestelijk firmament
voorbij de horizon wacht een verlangen
op mijn thuiskomst, een wereld die niet
de mijne is; trekt…
Fiat Voluntas Tua
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 462 Ik kan je nu niet meer vasthouden
mijn gezicht naar beneden -gedrukt
in de aarde, ik moest je laten gaan,
om weer te kunnen verstaan, de roos
die spreekt onder de schrale bodem
van het menselijk lijden, nu ik ben
gevallen, zijn 't mijn tranen die spreken
en zoekt de pijn een weg om het 'verraad' te wreken.
- aan de poorten van de hemel, heb…
vertel mij
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 587 vertel mij
hoe zal ik schrijven
over de Liefde, wiens naam
louter door de stilte in mijn hart
kan worden uitgesproken
over de geboorte van mijn sterven
in haar peilloze diepte
waar het verstand blijft grijpen
naar de tere takken van haar kruin
ze afhakt, verbrandt voor eigen gewin
over de eenzaamheid
voorbij de oevers van de tijd
waar…
schoonheid
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 223 sta stil
en ga voorbij
maar pluk haar niet
geen gouden, met diamant beladen kooi
zal zij overleven,
gelijk de vogel in de lucht niet stil kan staan
huil maar
maar laat haar staan
want nimmer zal zij de jouwe kunnen zijn
laat het verdriet
je kneden
de Liefde in je hart doen gisten
om de stilte van het zijn in het voorbijgaan…
bloem der bloemen
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 483 de zee bracht je aan mijn oever
sloot met haar binnenste,
de ogen van de nacht
op diezelfde oever
zal ik op je blijven wachten,
de dagen doorbrengen in zandkastelen
tot jij weer terug bent, om met kinderhanden
de klanken van mijn ziel te leiden naar onschuld
waar zij nu breken op de branding van het leven
en stilaan de botten van ons…
Duivel noch God
netgedicht
4.0 met 48 stemmen 863 zo zwaar en donker als ik kan zijn
hoeveel groter moet het licht
de ruimte die ik ben, zijn om 't te dragen
de stroom vliedt in en uit mijn hart
klamp ik mij vast aan hetgeen gegeven
hard als steen zal ik zijn, zwaar wandelen
ploeteren in het zweet des aanschijns
om het verschil te ervaren
dagelijks nog eten wij zelf van de appel
maar…
isoleer
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 436 ze zit in de hoek
gevangen
tussen 't vocht en wit
van levenloze muren
waarop haar ogen
ogen -als open vensters
haar innerlijke leegte reflecteert
en toch als je goed kijkt
doorheen alle lagen van pijn
schijnt er een lichtje -
een herinnering van onmetelijke liefde
diep geraakt
kijk ik haar aan
ze glimlacht, schijnt mijn gedachten te…
droom me
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 432 droom me, laat mij schuilen
in stilte
onder je weidse vleugels
laat ruimte mij oplossen
wanneer ik val
zonder horizon, vrij van gedaante
om op zilveren oevers te ademen
een nest bouwen
zal ik
met tedere wolkjes en gouden zonlicht
voor jou
adem van mijn adem
roep mij niet meer
als schaduw van onvergankelijkheid
maar
draag me…
licht en beweging
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 421 Een muur
en nog een muur. En daar tussen in
sta jij spreekt mij iets toe,
het licht boven je gezicht in kruin
donkere aarde onder je gewortelde voeten
je handen gebaren mij te komen.
Een deur een wereld.
Verder gaan of stilstaan.
En daar tussen in
goddelijke handen
die spelen met het licht op jouw lichaam,
een regenboog van vlinders…
het dal van......
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 510 In het dorre landschap van de geest
waar hier en daar
een bloem
van onvergankelijkheid geurt
raap ik de scherven van mijn hart
in herinnering heerste de stilte hier
en sprak met ongekende diepte
elk woord was als een rijpe vrucht
gevuld met de puurste nectar van liefde
het landschap ademde regenbogen
en nu met zijn nieuwe heersers…
mijn reflectie
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 517 Mijn reflectie stoort mij
en met verbazing kijk ik
naar het terugkaatsend licht.
Ik voel mij te klein om groot
te zijn, te groot om klein te zijn
maar de duiven blijven terugkeren
naar het nest waar ze gevoed worden.
Het kompas van mijn gevoel
daarentegen, slaat soms wel
op tilt, alsof de wereld magnetisch
is, en mij express wil doen…
zinloze strijd (proza)
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 596 niet vaak of zelden, zeg maar dagelijks
doet het mij aan, alsof de dag er één is
die de mens moet door zien te komen,
en op het moment men maar even stil
staat, barst het gevecht met de leegte
los, met verwilderde ogen vol wanhoop
beschouwt men de wereld als vijandig,
-de naakte kwetsbaarheid-, het gevoel
alsof de aarde onder onze voeten verdwijnt…
droomboom
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 437 Raad eens waar ik mijn gedachten
verberg, hoe ik de wereld als puzzel
op zijn kop gooi en de stukken taart
als bladeren aan de boom laat groeien.
Als de onverzadigde zomer wind
herfstig de bomen kleurt,
en met genadeloze zweepslagen
mijn verborgen dromen van de takken
slaat, dan zal ik mijn geheimen prijs geven.
U zult zich op zijn minst…
van glas
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 310 zij draagt de zee
flinterdun
onder 't wit van huid
in gesloten schelp
weegt zij niets
lief mij
adem gesloten deuren
zacht open
draag mij
als vuur
gewichtloos in ogen…
morgenland
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 425 de nacht opent de deur
van stilte
onthult haar geheimen
maanlicht fluistert
betoverend
de aarde luistert
zachte golven
dragen mijn ogen
naar ongeboren licht
van het morgenland…
een roos in blauw
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 341 opstaan uit het stof van de aarde
kind zijn
vrij van zonderlinge gedachten
kunnen slapen en ontwaken
zonder verhaal - zonder heimwee
in een bed zonder vreemde stemmen
balanceren op s`levens navelstreng
om niet meer te hoeven verbergen
mijn gezicht
in het huis van gedachten
waar de kilte het lijf in harnas steekt
ik wil opstaan
uit de…
courage
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 419 het vergt moed en een oprecht hart
om te zeggen: 'ik weet het niet'.
Stil te blijven staan
en luisteren naar een alomvattende stilte.
Om tegen je geliefde te zeggen:
'ik hou van jou', maar niet weten wat
de Liefde is, en toch bereidt ervoor te sterven.
Om van je hoop en verlangens
een nest te bouwen voor je naasten,
en ze laten gaan…
de wijze zwijgt
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 428 een vraag op je antwoord
een antwoord op je vraag
oneindige lus
het hart in de palm
van zonneschijn
spreekt niet over vrijheid
het zwijgt
ik ben
een pad zonder einde…
levenslied
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 414 maanlicht wiegt hemel
open
trilt mijn hart vol liefde
sterren sterven
vol vreugde
het heelal is zwanger
hoge bergen
bewandelen diepe dalen
gedragen door zee
-het levenslied-
kom zing met ons mee…
miranda warning
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 505 U heeft het recht om te zwijgen.
Alles wat u zegt zal de wet
van karma in beweging brengen.
U heeft het recht om
uw hogere zelf te raadplegen.
Als u niet in staat bent
om de stem van
uw hogere zelf te horen
dan zal Gods Genade met u zijn.
Begrijpt u de wetten
van balans, oorzaak en gevolg
zoals het leven u heeft doen vallen en opstaan…
uitnodiging
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 696 Ik dacht mij schuil te kunnen houden
in diepe duistere spelonken
om de dans te ontlopen.
Ik wilde de bomen niet horen fluisteren.
Het licht zien dansen.
Ik wilde niet doordrongen raken
van een schoonheid, een vreugde
van een liefde die niet te bevatten is.
Ik wilde niet de ruimte voelen
waarin ik vrij mag en kan dansen
op een planeet…
Heer, mijn hart is boos en schuldig
poëzie
3.0 met 62 stemmen 7.428 Heer, mijn hart is boos en schuldig,
Maar Gij zijt barmhartig en
duizendmalen meer verduldig
als dat ik boosaardig ben:
geef mij dan, o Heer, ik vraag het,
geef mij hulp en sta mij bij;
'k heb gezondigd, ik beklaag het,
help mij, God! Vergeef het mij!…
Janneke
poëzie
3.0 met 32 stemmen 3.874 Janneke
mijn manneke,
Mijn hart- en hemeldief,
kander,
wel een ander,
neen geen ander! - zijn zo lief?…
't Laatste
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.756 Aan de onbekende lezer
Hoe zoet is 't om te peinzen dat,
terwijl ik rust misschien,
Een ander, ver van hier, mij on-
bekend en nooit gezien,
U lezen kan mijn dichten, mijn
geliefde, en niet en weet
Van al de droeve fouten van
uw vader de poëet!
Hoe blij en is 't gedacht niet, als
ik neerzitte ende peis,
U volgend waar gij loopt op uw…
Zo spreke en
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.348 Zo spreke en
zo denke en
zo dichte en
zo doe'k!
1879-80…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…