inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.775):

Duivel noch God

zo zwaar en donker als ik kan zijn
hoeveel groter moet het licht
de ruimte die ik ben, zijn om 't te dragen

de stroom vliedt in en uit mijn hart
klamp ik mij vast aan hetgeen gegeven
hard als steen zal ik zijn, zwaar wandelen

ploeteren in het zweet des aanschijns
om het verschil te ervaren
dagelijks nog eten wij zelf van de appel
maar blijven de vinger naar buiten toe wijzen

de verantwoordelijkheid of wezenlijkheid
welk van de twee is ons te groot, te zoet
om er tegen te blijven vechten, als dieren
met primitief instinct, een dag voorbij -overleeft

met de ervaring van het verschil
terug, als Adam en Eva in het Hof van Eden
het Leven als passie spel der Goddelijke Evolutie.


Zie ook: http://www.magixarts.org

Schrijver: pelgrim, 14 juli 2010


Geplaatst in de categorie: mystiek

4.2 met 48 stemmen aantal keer bekeken 879

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

marije Hendrikx, 14 jaar geleden
wonderlijk als het - door licht gedragen- donker- zijn wij als we zo voortgaan van het een naar het ander.....
pama, 14 jaar geleden
"Between the Devil and the deep blue sea" is het toch de mens zelf die op eigen benen moet leren staan. Mooi geschreven.
kerima ellouise, 14 jaar geleden
Heel mooi en overtuigend.
jan haak, 14 jaar geleden
Prachtig -en de eerste strofe vind ik meesterlijk !

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)