Alle inzendingen over perspectief OR gevolg OR raadsel

als een raadsel ben ik enerzijds zo gemakkelijk anderzijds ondoorgrondelijk rechttoe, rechtaan en toch multicomplex om mij te leren kennen moest zelfs ik op ontdekkingsreis…

U wilt begrijpelijk toegang In het hele stuk De muur en het behang Spannend liefst met veel geluk Gekend en belezen Wilt u die jukebox compact in de mail Ervaren en bewezen Voorlopig gedeeltelijk heel U leest wat u verstaat Oubollig of scherpzinnig Verdraaid opnieuw dezelfde plaat Liefdevol gevleugeld vinnig Soms zijn er lagen Noem…

We willen zo graag een verhaal dat klopt Maar hoe zijn we zo in die buik Bij die moeder en vader gekomen Hoe staan we soms op In de war door dromen Die we niet meer weten Hoe komt het dat ik zomaar jou Tegen het lijf liep. we plakken bleven Klopt dat verhaal? Ik weet dat mijn hart klopt…

We willen graag iets vasts Een man of vrouw, een kind, een dier een mens, een land of stad, een boek, idee, bekends, een vorm, ons lijf, de taal, iets wat je wilt. Maar al dat vervormt een keer, laat los, je lijf, je cellen in zand lossen ze ooit op in as, in bos, in mos, in luchten ooit En dan ineens is er een tros met vruchten…

sommige gedichten slapen in mausoleums andere in een anoniem graf vele slapen nooit dansen in de regen creperen in de goot het gedicht blind of doof sterft een ongelezen dood of kreukelt als oude huid kraakt als het vermoeide huis de uitgelezen betweter breekt het af een gedicht weet jij het hoe het er uit moet zien?…

In de tussentijd is daar het raadsel hoe onvoorspelbaarheid en lotsgebondenheid kunnen samenvallen waarom dit waarom toen waarom hier waarom nu waarom ik karma of de hand van puur geluk of domme pech het blijven raadselheden…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik sta anders in de wereld, toleranter, minder ergernis halfleeg blijkt plots halfvol gevolg van m’n verlichting.…

Een schermpartij van gedachten steekt – noch slaap overvalt – me middelen tot poeders vergeefs. Koud stoffig licht, speldenprik tot hersenziek geplaagd. Barstensvol als een berg, keten me niet vast dat ze graven enkel om de banden rondom te verwijderen steeds dieper tot het kernpunt kookt. Een spook zwerft in mijn binnenste…

het lijkt wel een zoo de duif onder tafel labrador links zwarte kat op rechts terras de gulden haan zij sloft en slentert voorbij reumatiek gebogen het kipling-aapje als eeuwige jeugd aan haar bejaarde tas…

De nacht staat ver onder de zon toch treurt ook zij niet om zichzelf het fundament van de berg bedekt de stroom die haar langzaam slijt de vogel leerde de honger overwinnen oneindig blauw versterkt een sterrenleger in de borst sterft de denkers droom verdiept het inzicht via omwegen is de zachtzinnige glimlach geluk…

reikt de hemel nog ver als mijn ziel even wordt gekend door de glans van reflectie of zie ik slechts mijn ego in vermeende perfectie ik word gewaar van mijn gevoel daar vertelt de stilte wat ik bedoel…

voorbij onbekommerd heb je nog gezomerd met plezier en zorgenvrij een klein stukje oneffenheid deed jou toen nog niet struikelen je zocht er in negeren liever het ruime van de buitenkant na een lichte hint ben jij toch in het ziekenhuis beland optimistisch als altijd maar de strijd blijkt zwaarder dan je dacht er is een perspectief…

ik ben de schepper niet als ik de golven zie in perspectief met hoge luchten en mijn kleinheid me doet vluchten met zand in mijn hand als verbondenheid met strand aarde en het uitgestrekte groene land het donkere blauw van eenzaamheid en stilte mij trekt naar het verre heelal waar het woord verstomt licht gevangen zit in gaten…

ben ik dat maar meestendeels niet het is een verblindend beeld dat opduikt in het verschiet al strijken mijn ogen de glans van een traan en voedt mijn glimlach, nu en dan, jouw zieltogend bestaan ik ren soms zomaar weg om het eigen hart te ervaren en vraag mezelf dan af waar voel ik het nu kloppen valt er in de verte nog perspectief…

Hij vond 'n fotorolletje, maar waar? En wat had dat uiteindelijk bewezen Wanneer daaruit al iets viel af te lezen? Men twijfelde zo vaak aan Ronald Naar 't Is dikwijls uitgevlooid en nagerekend Tot iets wat nu totaal niets meer betekent…

De wereld draait door met verbittering over verloren perspectief.…

Het maakt je nederig En dankbaar Als je beseft Waar je nu staat Dat het bij dingen Echt belangrijk In ons leven Niet om geld of status gaat Het geeft Voldoening Om te voelen Hoe geluk ontspringt Uit vaak iets kleins Hoe makkelijk dingen, Van weinig waarde Bijdragen Tot iets unieks en heel erg fijns Het doet je landen Op beide…

Gekooid binnen afgemeten contouren zie je ons zitten als in een wagon van de trein der traagheid hoe achter beslagen ramen de uren, de dagen vervagen hoe lang duurt de reis naar het eindstation of blijven we nog lang in de ban van het ongewisse?…

we zullen het zonder voorkennis moeten doen maar waarschijnlijk ben ik het zelf hij kan echter ook een ander zijn in het oog van herinnering te midden van verward verstand in deze verlengde ontmoeting dringt zich gelijkenis met zijn spiegelbeeld op om iets mee te geven is nog een diepte te gaan- het is ook altijd wat…

De dood is de toekomst het leven het heden de jeugd het verleden Alleen aan het heden kun je wat veranderen de dood komt toch wel en de jeugd kun je niet meer terug halen Als je er iets mee kunt als je er iets mee doet biedt deze conclusie best toekomstperspectief…

Probleem is alleen in dit land: Het woord wordt gebruikt, alleen weet geen mens: wat is nou een perspectief bieden bij de boer, als mens?…

dat klagen helpt niet: moest worden gesmoord! de ontevredenheid spat ervan af en zeg nou zelf: wie kwam er in z’n graf? de Palestijn of Jood die werd vermoord! geklaag, in veler opzicht, is gemier de echte narigheid is ver van hier…

je glimlach raadselt mij ogen zien ontwijkend neer huid blankt op een gelaat flarden haren zwarten git een schoot doet handen zwijgen als je hoofdgedoekt buswachtend zit je glimlach raadselt mij…

Vroeger schreef ik aan een zwaar bureau Lichtzinnige gedichten; Nu, met een plankje op mijn knie, Een lijvige roman. Ben ik vooruitgegaan? Wie Kan mij zeggen, of ik het ben Dan wel de materie Die ten slotte moest zwichten?…

Vandaag geef ik aan u het raadsel op Van Arjen Robben en onze premier: Wat is de overeenkomst bij die twee? Het antwoord weet vast elke knappe kop: Ze kunnen lelijk vallen, naar het schijnt, Maar komen toch snel heelhuids overeind.…

Hier volgt een raadsel, dat u vast bekoort. Bedenk een vierentwintigletterwoord.…

Het schip vaart weg als de dood in de nacht. Is daar soms iemand die op mij wacht, gaat het verder, blijf ik bestaan of is het voorgoed met mij gedaan.…