Alle inzendingen over prent

En dan drukt winter zijn stempel op pad en perk in mijn tuin Jaagt wind en metgezel sneeuw tussen struik en boom hun laatste blad verloren De prietpraat tussen fris groen van bol en knol met stilte bedekt De tafel voor vogels door mij gedekt, de vetbollen gehangen Dempt even... even maar mijn verlangen naar voorjaar, lentelicht…

Als daarna de poëet in de agent Mij blij verrast met een vormvaste prent, Dan ben ik ondanks alles dik tevreden. Politie die mij jambisch wil bekeuren, Mij hoor je er beslist niet over zeuren.…

die ogen vulden vol ontzetting maar waarvan geen prenten in de lege lijsten staan. Waarvan de stemmen schril weerklonken en de schreeuwen einderloos weergalmden waar ze de stenen van de straten met hun rode modder kleurden. maar werd doodgezwegen tot een niet bestaan.…

Ze zingen nog - de mannen, alleen en ongehoord - ’t liedje uit hun jongenstijd dat ze in ‘t geheugen prentten. Ze zingen weer - de vrouwen, neuriënd, soms voluit. Het wijsje van hun jeugd betaalt hen uit, met rente. Ze zingen al - de merels, fluisterend in zichzelf - hun voorjaarsmelodie, oefenend voor de nieuwe lente.…

Zijn ogen nors Zijn neus glimt Zijn wangen fors Zijn mond wijd open alsof hij alles in zijn geheugen prent. Hij aarzelt niet en braakt liters water, terwijl iedereen het ziet spuit hij onverminderd voort, de sater.…

Zo ’n nieuwe prent geeft nooit meer dat plezier Dan vroeger een bekeuring op papier.…

Wat zou ik graag een pet hebben die me past, zodat ik hem in de kraag kan pakken en gepast een prent uitschrijven, zodat ie niet meer bij ons om de hoek wat ie thuis op het kleinste kamertje behoort te doen. Maar ja die pet he?…

Het scheelt 'r bijzonder veel centen: de schoonheid ontloopt zo d'r prenten en in het geniep heeft ze drie meter diep in d'r tuintje zes dode agenten.…

Het scheelt 'r bijzonder veel centen: de schoonheid ontloopt zo d'r prenten en in het geniep heeft ze drie meter diep in d'r tuintje zes dode agenten.…

Hoe kun je verbaal je gram halen op een paal geen paal om aan te dansen of een te laten herkansen Hoe kun je verbaal je gram halen op een flitspaal als je net iets harder rijdt dan mag wordt je geflitst, als je het niet zag Dan wordt je er wel aan herinnert op het moment dat je de prent ontvangt dan vraag je jezelf af: hoe kun je verbaal…

Nog hoeveel momenten om in mijn dwaze hoofd te prenten dat dit alles niets is en dit niets alles, dat het leven geen “joke” is en dat jij niet perfect bent, dat je de enige bent, dat je m’n ziel verkent, dat je m’n waanzin kent.…

Tijd staat soms schril in oneindig loze momenten uit het verleden stille prenten vallen de uren en dagen stil Totdat de tijd ons inhaalt sloom en constant bleek en broos vervaald gebouwd op wankel drijfzand Momenten, die traag vervagen tijd aaneengesmeden tot in lengte van dagen langzaam weggegleden…

Ik prent dit ansicht (O-)(Gen)-blik op melkwit ingebonden blad: een =spoortje= zwartgereden inkt dat r[a][a]mpjes poldergroen bevat.…

ik zie hoe de winter haar rust als in een prent aan de aarde wil opdragen hoe elk sprankje licht fonkelend uit de verte de mens kan behagen bevroren bladeren ritselen in kwetsbaarheid een verfijnde wijs ijsbloemen tekenen zich als een glasschilderijtje flatteren het stemmige grijs de merel trippelt tal van sporenpootjes op…

Prachtig vergaarde zomer en winter prenten. Samen reizend over bergen en dalen waarbij liefde constant mocht blijven stralen. Twee harten, in elkaar..tot 1 verweven. Liefste, ik dank je wel, het is zoveel mooier met jou, in mijn leven.…

Maar op m’n achterkant, daar prijkt een oude prent. Of het dus door de hitte of een dichter kwam die Willem Jan, dat was nou net niet DE van Dam.…

De dag beloofde stralend veel zon en warmte, ontluiken van groen en nieuwe liefde - die dag in mei midden in de lente Plots was het witblauw besmet met schaduw van metalen roofvogels die hun klauwen in zijn geheugen prentten Zeventig jaar geleden braken ze zijn bestaan, namen ze al zijn geliefden uit zijn leven, over dat spoor via…

Het blauw is bijna inktzwart wanneer hij na iets meer dan een halve eeuw vaderloos schrijft over zee en land met een woelige krul legt aard waardevol neer naast een prent tijdloos waar ontstaan verdwijnt opgeborgen in een kast ontbreekt het laatste stukje vergeeld zoeken twee handen moedig verbonden door zijn de vergeten grens…

in mijn bovenkamer liggen tijdschriften in dozen van karton bolle koffers vol vergeelde prenten groeten van de costa, lekker eten, veel zon een buizenradio, lange golf, hilversum, stavanger mijn geheugen is nog zielsbekwaam het gefilterde licht is de buitenwereld door het bescheten kantelraam hoezeer ik ook mijn kasten heb doorzocht…

Enfin, gulzig verschalkte tekeningen, prent het eens in, dwaas, of gek, of lieve lieveling. Eens in het gelijk gesneden, eigendom, karikatuur, causaal verband, ik bid u, geef acht, ik bid u, geef acht.…

De dochter zweeft en vader vangt haar op een manier die doet denken aan de Vader die zijn Zoon omarmde op een prent van Rembrandt. - De schilder zwaait naar Titus.…

spelen vertedert maar onbevangenheid en rust garanderen geen geluk het kind zet alles in om zijn talenten de buitenwereld in te prenten het lacht en kraait om grenzen die wij stellen negeert de toeters trekt aan bellen evolutie speelt genadeloos het valse spel van beter best de rest kan het wel schudden wij doen ons best maar onze…

Het heeft te maken met beleving Hoe je je voelt, waaraan je denkt Het zijn de prikkels van omgeving Dat wat je raakt en tijd aan schenkt Het zijn ook wel van die momenten Die jou doen struikelen op je pad Onsterfelijk beeld, vergeelde prenten Filmdozen vol, soms meer dan dat Wat je pad kruist, stuurt jouw stemming Van heel uitbundig…

zoals op vroege japanse prenten tederheid tot zijn recht komt en mij telkens in vervoering brengt zo zou ik willen dichten in ogenschijnlijk fragiel woordgebruik dat stand houdt door de eeuwen heen maar degelijke hollandse dichters maken dikwijls vierkante gedichten in louter hoekige zinnen waarmee ik niet wil zeggen dat de verzen niet…

elk schilderij een hel rood kleurde, veel te fel een oor vond geen gehoor sneed af in kleur primaire terreur weereens Van Gogh weerstond kiezersbedrog zijn woorden sneden vingers onvertogen, overtuigd, de haat in kromzwaard getrokken proclamatie in het hart gegrifd de ene Van Gogh ging uit van de prent de andere was de producent van…

Je komt liefde te kort, een woord waarom gelachen wordt, het blauw wordt ijs, daarna grauw, niet in meer staat innerlijk te bloeien, in de kou wordt alles ontkent een pit zonder vrucht, een kale boom op een oude prent.…

Ach, je gelooft je ogen niet en wat hij zegt of prevelt gaat ook al op de prent verloren - De plek heeft hij zelf uitgekozen. Een dichtgemetseld godshuis.…

De Sint staat weer voor alle ouders klaar Om kinderen met straffe dreigementen Te onderdrukken en hen in te prenten: Pas op, een zwarte man is een gevaar Een kind zo blijvend in zijn zieltje raken Dáár zouden ze een film van moeten maken ----------------------------------------- oplossing raadgedicht 8 november 2010: geldwolf (titel) krokodil…

Hij droomt het stenen evenbeeld van een geisha op een oude prent met lippen die rood zwijgen. Haar hand sierlijk gereikt, tegemoetkomend als een brug en wachtend. Zij kent het geheim van de lettertekens zwarte sierlijkheid op zachte zijde, verschuilt het in de brede plooien van haar mouw. Haar glimlach is als zegellak. Gestold.…

onzeker alsof je vertraagd op te zware vleugels gaat en elke slag in alle vezels raakt pijnbewust en moeizaam bewogen behoedzaam alsof je gewaagd een verkeerde weg inslaat en elke stap zes prenten achterlaat doelgericht en beraamd gelogen ongeremd alsof je behaagd het hart zijn slagen laat uit elke zin de eigen vlammen praat aangezet…