Netgedichten

netgedicht (nr. 53.950):

PATRONEN & PRENTEN VAN WINTER

En dan drukt
winter
zijn stempel
op pad en perk
in mijn tuin

Jaagt wind
en metgezel sneeuw
tussen struik en boom
hun laatste blad verloren

De prietpraat
tussen fris groen
van bol en knol
met stilte bedekt

De tafel voor vogels
door mij
gedekt, de vetbollen
gehangen

Dempt even...
even maar
mijn verlangen
naar voorjaar, lentelicht.