Alle inzendingen over radicale midden

geef me het nachtelijk beeld van een hemelschittering dat leidt tot opbloei van sensualiteit een broedplaats vol liefde midden oneindigheid…

Midden in de nacht, staat mijn ziener op. Mijn lijf blijft liggen. Ineens wordt wat donker is helder. Hij doorziet de onzin van gepieker. Hij ontbloot de wortels van getob. Mijn ziener gaat weer opgelucht slapen. Mijn lijf staat straks uitgerust weer op.…

Wat is juist een waarheid, en waar heb je zelf invloed op Vanuit verschillende hoeken of elke ronding van een cirkel jouw juiste midden vinden, is een deugd en vreugd…

Ga nooit midden in de kring staan, dit is te vaak fout gegaan. Volgens de familieberichten op pagina twee, word je er 'geheel onverwachts' uit weggerukt en doe je niet meer mee.…

Ik zal raden naar het straks, het verder weg, en ergens in het midden de reden van dit bestaan.…

nog voor het feest gaan we weer even kijken in je bloementuin nee niet voorzichtig aan we staan juist midden in het leven wijs ze maar aan de kleuren die jij aarde hebt gegeven het stille groen van een verlegen puber toen twee knoppen die in alle schoonheid zijn ontloken hebben volwassenheid begroet en maken met de jongste…

Midden in de nacht zat ik als een bezetene te applaudisseren voor de Russische schoonschaatster Evgenia Medvedeva die werkelijk topprestaties leverde die ons een blik in de hemel gunde die mijn volle respect verdiende zelden heb ik kunst zozeer gewaardeerd terwijl ze nog zo jong is, kun je nagaan de levensvreugde spatte van haar soepele bewegingen…

Midden op de zee is alles wolken en zee. Soms zon. Soms sterren.…

Midden in de nacht drink ik warme chocola – mijn bruine mama.…

midden de koude winternacht wordt de bedding van mijn hart door een Kind verwarmd zijn glimlach zal ik zien met de ogen van mijn ziel Zijn Woord zal in mij groeien door Zijn Geest geopenbaard en het zaad van gerechtigheid zal kiemen en vrede brengen langs alle wegen waar kerstrozen van liefde bloeien...…

midden in een zin gestopt aan de andere kant van een oceaan de grens tussen werkelijkheid en herinnering hier lopen we elkaar mis geen idee waar het heen gaat niets is ooit zoals het is midden in een zin gestopt de taal niet machtig hier is de grens zijn we hier eerder geweest…

Zijn dorst werd al te radicaal gelest, ‘t verstand werd keer op keer geflest, zo heeft hij al zijn geld verzopen, te vaak is hij naar huis gekropen. Zij is niet langer blijven hopen, die avond telde ze haar knopen, heeft niet meer op hem gewacht, stil verdween zij in de nacht.…

ze klitten in bedompte roversholen en bezigen de liederlijkste taal hun normbesef is nul of marginaal ze dragen messen, erger zelfs … pistolen ze slapen in de goten en riolen ik noem hun trek naar hier catastrofaal noem mij maar dom of rechts en radicaal ik haat die lui als hondenpoep aan zolen je ziet ze vaak in kroegen samenscholen…

zijn dat dit geluk bestaat het is te groot onbevattelijk fijn het kan niet waar zijn dat jij nu het feest verlaat midden in de liefde midden in het leven midden in de kunst mogen zijn zoveel om te krijgen zoveel om te geven loslaten doet onbeschrijflijk pijn…

De vraag Van wel of niet van hoe of wat van als en dan van hoe en waar van nee of ja van ga of kom van niets of alles van hoog naar laag Het antwoord ligt ergens in het midden van het pad naar de weg in de steen die ik raap ergens in het midden Van zoeken en vinden gevonden !…

wij pulseerden wat zagen toe hoe zwarte gaten elkaar radicaal op aten wisten dat er nieuwe energie aan zat te komen ook wij hadden onze dromen een paradijselijk heelal met lange diepzwarte zwaartekrachtgolven die ons liefelijk bedolven ik voelde in de kern van mijn neutronen dat ook de rode dwerg dit ging overkomen wij spanden…

Kom, stralend leven, kom dan, kom, gooi mijn roer nog radicaal om. Glas, portemonnee zijn nu ledig: Leven, hou mij in godsnaam bezig!…

Hij ook is midden in de mei Geboren.…

Wij worden overspoeld met commentaren Van vaklui met een stuk deskundigheid, Voortdurend tot vervelens toe bereid De toestand in de wereld te verklaren. Maar niemand wordt er erg veel wijzer van. Wat missen wij toch meester Hilterman.…

elke avond weer in het midden van de nacht denk ik aan jou je lach, je gezicht je ziet me niet staan je kent me niet wat moet ik doen, zodat je me ziet? elke avond weer in het midden van de nacht huil ik mezelf in slaap terwijl ik aan je denk…

Een te vroege herfst zo midden in de zomer een spelbederver…

Mijn oude tante: midden in haar familie -- in fotolijstjes.…

Door te bidden kom je in het midden van je binnenste midden van je werkelijke wezen en bestaan en mag je even of langer je laten gaan voel maar je kracht naar kruis dan voel je dan doel je dan ga je dan kan je door die innerlijke stilte het geweld van de wereld voor korter of langer... weer aan.…

'k Stond midden in het land, alleen. 'k Stond midden in het land, ik was alleen, ik was om mij heen, ik was zo stil. De wereld was zo ver en alles wit. Het water stroomde nergens heen. 'k Stond midden in het land, ik was alleen. Niemand, niemand, niets, het was zo stil.…

Maar midden in een stille nacht komt eindelijk die droom aan ’t licht en als ik dan al wakend wacht schrijf ik hem midden op de dag ------------- als een gedicht.…

een droom waarin het licht in het midden is je rent vol hoop om te krijgen wat je zoekt het lijkt alsof je niet verder komt dan dit alles is groter, hoger dan jij je kijkt omhoog dan weer naar het licht in het midden van de ronde vol vuur ren je door, de hoop van alles is daar…

Midden-Zweden, 29 december 2004 In het midden van de stilte zit ik met mijn naakte ik en het suizen in mijn oren vormt een koele kille kick en de vlakten en de verten ijzig lang en luchten leeg doen mijn lichaam gloeien doet mij beseffen: ik leef.…

door hun donkere zijn en kleine verwarde hartjes midden schemerige winderigheid ril ik onzeker met hen mee stil hopend dat de zon met warme stralen hen tot ontvlamd verlangen in mijn wereld verbreidt als aanhalige glimlachjes midden mijn gedachten neerschrijft…

achteraan veel staart schitterend in het midden vooraan veel geschreeuw…

Zie ik Geert Wilders weer met modder gooien, En hoe hij met een foto Pechtold pest, Zie ik Henk Krol die vreest wat oudjes rest, Zie ik Mark Rutte met miljarden strooien, Dan meld ik u dit heugelijke feit: Het is zover, het is verkiezingstijd!…