Alle inzendingen over regend

vandaag stapte een mooie rooie stoot wulps ogend met mij in Leiden op de trein ik zei bij deze man moet je niet zijn terwijl het buiten regende dat het goot neemt u maar rustig van mij aan er was geen kwestie van niet droog staan sterker ik had best trek in die bonte meid wat gaat er boven in een trein die rijdt helaas had ik juist in de…

Juist brak een stapelwolk verrassend open en regende dat ik zou blijven schuilen. ------------------------------------------------- Uit: 'Bij bewustzijn', 1996.…

Het regende, zo ontzettend hard deed mijn best snel thuis te komen echter lag daar in een grote plas een vlinder van het nat, om te komen! Dralen geen optie, ik knielde neer pakte het diertje voorzichtig op zette haar op mijn vlakke hand blies voorzichtig want een natte vlinder vliegt niet meer!…

het regende toen ik afdaalde langs ons pad met ingesleten treden het was al lang geleden dat wij hier waren heb het lang gemeden ik was het zelf die deze weg als het ware vergat ik ruik nog de zomer van toen met zoemende muggen maar hoor ook de kwetsbare stilte tussen ons beiden je sprak in sprankelende blikken over jouw luchtige…

Ik kampeerde in een tentje Het regende dat het goot Ik ben een dapper ventje Zodat ik rap besloot Rij de auto in mijn tentje dan staat hij niet aan regen bloot De regen bleef maar stromen Mijn luchtbed werd een boot Waarop ik lag te dromen En wegdreef in de sloot Ik voer met natte voeten Door een deel van ’t Friese land Ik dreef de hele…

Het regende en woei. Toen herbegon Achter de grijze lijn der horizon Het bulderen – goedmoedig – der kanonnen. Maar uit zijn jas, terwijl hij liggen bleef Bevrijdde zich het laatste wat hij schreef Liefste, de oorlog is nog niet begonnen.…

het regende kou een winterse wind blies je blauw maar je huid tintelde lente in prilgroene knoppen zag je de bloemen al botten toen het voorjaar smolt met de sneeuw dicht aan de grond waar de koude nog restte warmde de zon wat vorst met zijn schraalheid verpestte in paars, geel en wit juichen kleuren hun geur want de deur naar…

Hoi Arlette, Een paar minuten na twaalf in het nieuwe jaar is dus een beetje van de as van Kees de lucht in gegaan in de Ardennen, het regende net niet. Luit, de zoon van Marcel en Rijanne, wist dat zo'n vuurpijl een holle kern heeft en daar konden we het ingieten, voor het wegwoei.…

Het regende uiteraard. En ik werd ontdubbeling gewaar. Mijn klef, laf ego vastgespeld aan mijn dubbel vel liet los, genadig, ordentelijk. Voorspeld: kinderen (drie), teckels (twee), bridge, anjers, Verzamelde werken, testament. Ik viel. ik liet mij liggen. Als een slagroomtaart in de regen.…

O mijn hart was toen zo hongerig, zo angstig en zo verlangerig, zo droog en het regende niet, en elke dag ging te niet. Ik zat in die lichte dagen - mijn hart hield nooit op te jagen - ik zat te zien en te werken, alles was m' als doodzerken.…

ben benieuwd wat er voor vandaag al op ligt maar de laatste dagen kost het passen moeite alsof hij door de komende herfst krapper wordt ondanks het fruit en de schitterende oogstkleuren de souplesse is er ook al niet meer bij het uitgaan alsof de jas geen zin heeft om met mij op stap te gaan en samen gezien te worden het regende…

werk, dat iemand ooit wou kopen als tweedehandsje droevig staat te hopen op nog een kans (maar nu met meer ontzag) een boek is als een kind, het doet verdriet als niemand zich aan jouw geluk wil hechten die aanblik ... ik moest tegen tranen vechten een slapeloze nacht lag in ‘t verschiet daar stond mijn fraaie bundel bij de Slegte het regende…

Het meeste, oorlog, had ik je lief toen ze in sneeuwvelden sneuvelden ik beminde de bolsjewistische horden ik vereerde de fascistische beul vliegtuigen ontploften in wolken het regende gierend metaal hortende tanks in modder bevroren vlammend karkas van industrie walmende paarden in tuig van ijs vaal masker met bloed geschminkt neuriënd…

Het regende. Waar ik mij keerde of wendde, aan wie ik ook maar dacht vandaag was dood. ---------------------------------------- Uit: 'Handschrift', 2017.…

O mijn hart was toen zoo hongerig, zoo angstig en zoo verlangerig, zoo droog en het regende niet, en elke dag ging te niet. Ik zat in die lichte dagen - mijn hart hield nooit op te jagen - ik zat te zien en te werken, alles was m' als doodzerken.…

ik ben naakt geraakt een blakend wonder weliswaar gelaakt met veel gedonder maar teneinde mijn uiterlijk geenszins verzaakt het was ook niet erop of eronder ontkleed liep ik door de stad de ogen omhoog het regende niet, gelukkig, ik werd dan niet nat alhoewel wat zouden de druppels doen hun weg zoekend langs het behaarde…

Met z'n tweetjes in het gras onder de boom, want het regende dus kwam die schuilplaats goed van pas. Klein zijn jullie nog wel, maar zo te zien hebben jullie het heel goed naar je zin. Kleine Schotse hooglandertjes zijn zo leuk en lief.…

ooit om elkaar fladderend waren het de vlinders in hoofd hart en buik die wolken roze kleurden toen regende de hemel in voor- en tegenspoed met rozenblaadjes rood het verbond ter zegening daarna kleurden zij strengelend in liefde elkaar de hand houdend tot koperroden slingers zo het leven samen zinnend weefde zich zo de passie tot…

Het regende licht, de lucht was fraai grijzig, het landschap omvatte een groot deel van de wereld. Mijn vriendin omvatte veel meer, ze was een bewegend Ravenna, een groen, grijs en blauw mozaïek, een kleurige, bewegende, geurige gestalte, een vorm die het landschap vervormde.…

De zon verbleef achter donkere wolken het regende hard mijn humeur kleurde grijs plots speelde deurbel zijn bekende wijs mijn kleine meisje zon van verleden zomer weesje uit een warm ver land daar stond ze eigenwijs met haar kroeskopje en donkere oogjes aan mijn hand liep ze door het huis of het van haar was ik vergat de…

het regende toen ik je tegenkwam de wind joeg door je lange natte haren.…

de Vijzelstraat snel door fietsen nou vergeet het - mooi niet dranghekken vrolijke mensen terwijl het ook nog regende en dan die uitgelaten kinderen gewoon zo maar los versierd midden op de straat dat doet maar mag ik weten waar dit op slaat vroeg ik een lachend oranje hesje ter hoogte van Munt en het Rokin waar ik met de smoor in wilde…

het regende gisteren dus knielen tuinstoelen vandaag voor de tuintafel van morgen de gemummificeerde laurier herleeft lichtgroen tussen de Zeeuwse knopjes, waar het ridderspoor van geen wijken weten wil onze lieve vrouw heeft weer d’r gele mantel uitgespreid over het tuinpad, waar 's avonds tuinfakkels op wacht staan bij de judaspenning…

Het regende en stormde. Wolken, grijs en onstuimig, trokken boven door in de grauwe hemel. Er stond daar, tussen heel dat tumult, regen en wind, krachten en machten... een vrouw te dansen, in héél haar vrijheid: zij heet "Sshhh"...…

kinderen in het park arbeiders bezig met een hark en twee mannen, verliefd tot over de liefste oren moesten boze woorden horen ze gaven elkaar spontaan een innige liefdeszoen zonder op te vallen aan de rand van het plantsoen mensen begonnen te roepen vieze homo's ga naar je eigen soort jullie gedragen je niet zoals het hoort het regende…

je was zo zacht en smolt omdat je in mijn armen lag ik proefde je op smaak was feest in zachte tonen je opende met handen en je geest ons kerst was samenzijn in het vuurwerk van nieuwjaar kusten we teder als een paar ik ben bij jou geweest het haardvuur vlamde in de wijn hitte in de geur van dekens de tekens van gelukkig zijn regenden…

alleen als je ook op mijn begrafenis komt Daarnaast hadden we het nog wat over begraven of cremeren of de ruimte in als dilemma terwijl de meisjes met hun kinderen in een soort bakfietsen langs het terras zoals onze eigen dochters, die we vierden We vroegen ons nog af wat Ajax deed en we keken naar de Hollandse hemel die weer eens regende…

Het regende in de avond, zacht en tergend. Overgebleven bloesems bezwijmden.…

In de Amsterdamse grachten ligt ook wel eens een lijk verborgen in een koffer als de karikatuur van Mozes in het biezenmandje zij vrezen het nat meer dan de dood een ander lotsbestel langs grauwe hemel ergens in een sloot bij de Haven – het regende lijk de zondvloed – duisterlijk anonymus driepoot ligt op het kerkhof kofferlijk…

‘k Ben toen maar naar huis gelopen, kon toch geen pilsje kopen, maar het regende pijpenstelen, ‘k ben gaan schuilen maar dat ging gauw vervelen. ‘k Was ook nog de paraplu vergeten, en van een pet wil ik niets weten, met een pet op loop ik voor gek, maar het water liep mij in de nek.…