zittend naakt
ik ben naakt geraakt
een blakend wonder
weliswaar gelaakt
met veel gedonder
maar teneinde mijn uiterlijk
geenszins verzaakt
het was ook niet erop
of eronder
ontkleed liep
ik door de stad
de ogen omhoog
het regende niet, gelukkig,
ik werd dan niet nat
alhoewel
wat zouden de druppels doen
hun weg zoekend langs het behaarde
zouden ze schitteren als glas
mijn huid bekleden
maar dan ben ik weer
die ik voor de buitenwereld was
voor een ruit van Hunkemöller
poseerde ik een wijle
ben ik dat, zei ik in mijzelf
een goddelijk lijf toch,
zag echter niemand kwijlen
ik zette me neer in het plantsoen
voor even het beeld
"het zittend naakt"
hoe was ik eigenlijk in
deze onnozele situatie geraakt?
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 5 juni 2007
Geplaatst in de categorie: individu