11217 resultaten.
‘t gebladert’ staat verdiept
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.319 En slechts ’t gewieg der zee doorzucht de vrede, alover
de trage bomen en de adem van de lucht.
De zee, en haar gedein door mijn bewogen longen…
Maar neen: mijn loomt’ verdroomt de maat van alle maat.
- o Zang van liefde en hoop: mijn zomer is verzongen,
’t gebladert’ staat verdiept en reeds met dood verzaad.…
Harde modder, guur kristal
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.527 Huis dat afsluit en dat kijkt:
hart dat, onbewogen,
hoort de zee die wast en wijkt
vóor verzádigde ogen.
In geen spiegel, gruwvol-eêl,
't beeld van een begeren.
Al de beezmen zijn te veel
om de grond te keren.…
O zee, die mijne lip doorkeent
poëzie
3.0 met 2 stemmen 478 o Zee, die mijne lip doorkeent met zout-kristallen
waarin het volle licht van alle zonnen breekt;
zand, bij mijn veer'ge zool breed-uitgestraald doorweekt,
waar krijsend iedre tred doet duizend schelpen schallen;
o tuimelende lucht, die brandt mijne ogen toe
maar sluit ze op 't dansen van ontallig-vuur'ge bollen:
ik ben van zee en lucht…
Het ruime sop
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.209 Zandbank wordt zee,
en schepen varen uit
het oog, het hart, van wie
hen uitzwaait aan de rede,
tot zij ook aan elkaar
verloren raken
Waar is zij, kapitein,
is dit wel onze zee? Is dit
opspattend schuim
ons samen?…
OUDDORP
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 387 voor altijd met me mee
een stukje duin, een stukje zee
in de winter zoek ik ze weer op
het briesje, de zee en de duinentop…
Verwonderlijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 677 Verwonderlijk ben je
jij die me lief hebt
me alles geven kan
wat ik nodig heb
wat ik wil
verwonderlijk ben je
jij die de vraag stelt
met liefde
wachtend
op een antwoord
van mij
verwonderlijk ben je
jij die van de daken
schreeuwt
hoe je me lief hebt
van me houden zal
tot in de eeuwigheid
verwonderlijk ben je
jij die je bent…
David
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 3.846 Zo lief, zo teder,
Oogjes helder als blauwe lucht, blauwe zee.
Nog zo klein, maar alles er op en eraan.
Zo wonderlijk, zo schoon.
Dat kuiltje in je wang, je ondeugende lachje,
Je verdrietige gezichtje als je huilt.
Je verwonderende blikken, oogjes die alles willen zien.
Je bent nu al zo mooi jezelf,
Zo mooi anders.…
Strandgast
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 958 Ze ligt in het zand
in de verte blinkt de blauwe zee
achter haar zonnebrilleglazen
zijn de ogen gesloten
Ik denk aan Freud en Jung
hoe de menselijke geest
alles van buiten naar binnen neemt
en zich verwonderen blijft
Ze is verdwenen, haar handdoek
verlaten op het zand en ik
hoor haar stem vanachter mij
wat heb je nu weer geschreven…
De geboorte van vandaag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 Tussen het oranje en het grijs
in een ouverture van stilte
schaduwmomenten
van een eerste meeuw met de
weidsheid van zwangere luchten
neemt bij mij de spanning af
de leegte en de kilte
dag jij was nog niet geboren
ik wachtte al op jou
in slapeloos zuchten
langzaam wordt het duidelijk
wat al zo lang zat te zeuren
maar verbleekt…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 156 Adem van de zee
streelt het lichaam en de ziel
je geeft je over in vervoering
de euforie van geluksontroering
heelt door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdwijnt de grens die ik verzon
in oneindigheid
wenkt stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
hier aan de zee
vloeide onze liefde tomeloos…
Zweefvliegvluchtfladder
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 416 Ik werp mijn anker naar de zon
schep deeltjes, zie ze reizen
met bloesemwolken over de zee.
Ik blaas stof over mijn haven
duizel onder het verborgen licht
en het diepblauwe gezicht.
Ik vluchtfladder uit gedachten
rijg een snoer van lente
over al mijn eenzame nachten.…
Tierra de Fuego
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 561 Aan de kaap
verliezen woorden hun betekenis
aan de rand van alles
heerst een donkere wind
op de klippen
breken oceanen in woeste regelmaat
en er danst wrakhout
op het zand…
Passagieren
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 530 We zagen de maan
we zagen het scheepswrak
we proefden het zoute schuim van de zee.…
cote sauvage
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 534 uitzicht op zee
je eigen ogen geloven
hier bruist meer
dan de zee alleen
dit gevoel vertolken
is maar weinig
dichters gegeven…
samen
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.090 Samen reizen
Samen er op uit rijdend, liefst naar een warm land.
Zon, zee en strand
Genieten, hand in hand
Met z’n tweeën
Langs de zeeën
Grote afstanden, altijd samen
Maar nu ineens ben je er niet meer
je volgt een andere weg dit keer
Niet meer samen
Waar ga je heen?
Zo alleen?…
In snel overbruggen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 37 het blond
en blauw
ogen vol
verwondering
in een lach
die trouw blijft
aan de
vriendelijkheid
van je gezicht
nog is het
handje zo
gepakt in
het snel over
bruggen
van veel jaren
de echte warme
gaan er niet
zomaar af
we hebben
jouw sporen
door laten
lopen naar
de vloedlijn
en zee met
witte golfjes
je voeten
laten groeten…
Reizen
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.573 De weg en
de wegen de
wolken passeren het
oog en de vlucht van het
vliegtuig en de benen lopen
die stappen en luiden op
andere grond en andere
tijden kijken uit naar
waar deze weg
op uitmondt…
Reizen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.933 De kracht
van de verbeelding
huist in mijn hoofd
zij draagt mij
met vleugels
op de wind
waait mij
naar verre landen
met gouden torens
vreemde klanken
nieuwe kleuren
en ander licht
naar verre kusten
woeste zeeën
en verstilde stranden
met reusachtige bergen
drukke steden
en kleurrijke straten
mijn verbeelding is breekbaar…
Reizen
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 1.738 In de reis ligt de bestemming:
de weg
de wolken
het water
het zand
de jungle
de rotsachtige helling
beweging is bestemming
nu en hier het doel
er is geen daar en dan.…
Reizen
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.583 Wat baat ‘t veel gereisd in landen wijd-gelegen
Zo gij niet in en gaat des Heren smalle wegen?
Wat baat ‘t te bezien zo menig schone stad
Zo gij het hemelrijk in ‘t harte niet bevat?
Wat baat ‘t dat gij roemt van velerhande spraken
Indien des Geestes taal u niet en kan vermaken?
Wat baat ‘t dat gij weet, en vele daar van kout,
Hoe…
Reizen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 3.135 Dan wist ik dat je snel weer ging
Naar weer een nieuwe bestemming
Rome Parijs Madrid Milaan
Pakte je al je mooie kleding uit
En gooide je ze naast de wasmand
Lag je je tandenborstel op de badrand
Dan wist ik je blijft een tijdje thuis
Totdat je uitgerust was en niet meer moe
Dan waren er nieuwe verre oorden
Waar je dan weer heen moest reizen…
reizen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 522 we aanvaarden de reis
leggen een lange weg in stilte af
we vervlechten de beelden
tot een onsamenhangend weefsel
we zijn reizigers zonder woorden
passanten zonder grond
we reizen met gesloten ogen
gekleed in weerbarstige huid
en dan is er het woordenloos weten:
we komen nooit meer thuis…
reizen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 84 schaarse woorden
als hoge en dun
gewortelde bomen
reikend naar de zon
het fragiele meebewegen
in de wind
stromend naar ongekende stormen…
- Reizen -
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 492 Reizen met gesloten ogen,
reizen zonder beperking, zijn
verzekerd tegen financieel onvermogen
ontdekkers van alle windstreken
boeken nu een vliegvakantie.…
reizen
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.030 reizen is jezelf bewijzen
dat je verder bent gegaan
met wetenschap in je bagage
al is 't voor een deel image
is reizen toch een vleugje waan
zelfs in je dromen kom je aan…
Reizen.
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 738 Ik zou willen reizen, heel ver weg
Het liefst ver van mezelf vandaan
Maar ik weet dat dat in geen een land zal gaan.
Ik zou willen reizen, heel ver weg
Maar besef dat dat niet kan
Dus van dat reizen daar komt het niet van.…
reizen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 247 reizen over de randen
van de wereld
om niet thuis te komen…
reizen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 333 op de landkaart
volgen onze vingers
de kronkelende blauwe lijn
van een stilgevallen rivier
we lezen de namen
van steden in miniatuur
we beklimmen de bergtoppen
met wijs- en middenvinger
zonder poespas dribbelen we
over stippellijnen van de grens
waar een ander papieren land
in zakformaat
onze verbeelding tart
we schuiven de kaart opzij…
Reizen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 663 Reizen is heimwee.
Thuis is verlangen.…
Reizen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 288 Zeehonden stromen als koelkasten over de bergen
Voorbij zijn de groene dagen
Eeuwig duurt de voortkabbelende stilte
Eindig zijn de bemoeizuchtige vragen
Ooit stond ik alleen, te paard onder de kraan
Nooit was ik samen, maar enkel zonder hart
De reis die ik heb afgelegd, heeft me gebracht naar natte gronden
Daar waar het veen mij nog steeds…