3894 resultaten.
Auw dat doet pijn
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 942 Ik loop langs de trap
blote voeten
koude plavuizen
mijn linker kleine teen
hij haalt het niet
hij blijft even hangen
achter de trap
een vloek
een tier
au dat doet pijn…
Nieuwe heden
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 3.702 Tenen draaien kleuren
Kolkend in het zand
Voeten volgen het strand
Soms steekt schelpengruis
Hart en hoofd speuren
Weven een lief verband
Vrienden nemen je hand
Lopen mee naar huis
Schelpen die met golven gingen
Bezingen het nieuwe heden.…
Ik mis je
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 965 Ik mis je, van top tot teen.…
Op grond van lezen.
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 170 Tenen krommen het boek,
geplooid in zinnen
schuift poëzie even op
en valt terug aan wielen,
de banden kunnen zelfs
een tafel op voeten zijn
Gedichten reiken te ver
voor begrip en beelden
raken slaap aan,
één bladzijde wil rusten.…
uitlopers
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 272 lange schaduwen
zijn van start gegaan
lopen met ons mee
trappen met gestrekte benen
op onze tenen en hielen
konden we de bramentijd maar rekken…
Belangrijk nichenieuws
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 439 De componist Ten Holt is heengegaan
Zijn stukken hadden haast dat transcendente
Te midden van de nieuwsbombardementen
Deed zijn memoriam bescheiden aan
Muziek als eeuwigdurende hypnose
Behoeft dan ook geen schim van glamourpose…
Het leven heeft ons ten dans gevraagd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 490 Treurnis geeft ten lange leste
slechts een meesmuil aan de geest
Laat ons zwieren zo gelukkig
op des lente ‘s levensfeest…
Een weg...
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 82 Ik hou mezelf
Gevangen
In de ban van de ander
Ik leid mezelf
Een weg
In de ban van een ander
Verschuil mezelf
In de ban van een ander
Langzaam
Op mijn tenen
Langzaam op mijn tenen
Ik kruip.. langzaam ....
WEG.....van de ander....
Ban ik me...
EEN WEG NAAR MEZELF.…
Milieusharia
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 bestaan zult gij
sober, fundamenteel
zonder enig spoor te laten
gij zult nimmer steenkool aanhangen
dit op straffe van digitale steniging
ende publiecke beschaeminghe…
In dubbel meerfoudt
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 147 Subtitel: Aderlating
Tijden veranderen met jaren die slijten
Ware liefde ebt weg, stabiliseert zich of gaat verloren
Degene om wie je geeft, van wie je houdt, wil jij slechts nabij
Lanterfantend, liefde gevend tot werkelijk de tijd dat je niet meer bestaat
Daar bloed zich vermenigvuldigde in dubbel meerfoudt
Met prognoses houd ik mij doorgaans…
Langzaam gaat de zon ten onder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 59 Langzaam gaat de zon ten onder.
Wolken kleuren rood en geel.
Bliksem begeleidt de donder
bij een machtig tafereel.
Over alle stille bomen
waakt de grote gouden maan.
Vergezeld van mooie dromen
die als sterren blinken gaan.
Als het schouwspel over is,
dan pas valt de duisternis.…
Hoop doet leven, toch gaan er zovelen dood
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 406 En weer:
is er een mens opgegeven,
kanker diagnose,
uitbehandeld
niks meer aan te doen.
Alles
is gedaan kreeg hij te horen,
uitgezaaid in zijn hele lijf.
Weer is het kanker,
je kunt zeggen:
waarom niet,
maar ik zeg: waarom wel?
Waarom deze
mensonterende
je van binnen opvretende
ziekte?
Waarom?…
Bewegende gordijnen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 137 Zacht golft je muziek
Bij me naar binnen,
Ik zie de gordijnen
Bewegen ook nu zelfs
De lichtste najaarsbries
Het heeft laten afweten;
Klanken die alle stemmingen
Laten horen die er in mij
Gewoond hebben, de laatste
Dagen, weken, jaren, en mij
Voorgoed laten weten
Dat ik er mag zijn…
Ten leste
gedicht
1.0 met 1178 stemmen 89.466 Wij hebben alles nog te goed
wat ons het leven heeft ontnomen:
uit welke verten ook, wij komen
elkaar ten leste tegemoet.…
Breiend ten onder
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 797 Niets van dat
Al
En zo meer...
Onbruikbaar
Oeverloos
Moeras.
Veters
Zitten los.
Naast me
Boven me
Onder me
Breit
Men voort
Aan de trui
Die niemand
Draagt.…
Ten toon
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 813 Foto van een gezicht dat men straks
in het openbaar niet herkent
waaraan voorbijgelopen wordt
Op de markt waait het doek
van een kraam op zonder reden
de marktman kijkt bevreesd
maakt een gebaar en haalt
omhoogkijkend zijn schouders op
Geloof is een mooie zaak en afstand
een lijn tussen twee punten…
Ten slotte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 468 een grindpad slingert langs
het lang niet gemaaide gras
naar de saillante poorten
van het uitgestorven kasteel
waarvan de vertrekken verlaten
lijken maar slechts wachten
op nieuwe stervelingen om weer
historie te kunnen schrijven
met kaarsen verlichte gangen
openbaren gehavende deuren
zelfs gesloten reveleren ze
de vervlogen geschiedenis…
ten strijde
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 546 een religieus citaat
in beperkte kring uitgesproken
en de kerk staat in brand
een accident de parcours
en wraakengelen zijn bereid
de zonde van zelfdoding te brengen
tot in de huiskamer der gelovigen
waar ze heilige kaarsen branden
opdat de opperchristen snel
een verzoenend Woord zou richten
tot de vertoornde andere massa
voor die haar…
lange tenen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 320 ze hebben tenen
tenen, om u tegen te zeggen
stengels van tenen
lianen zelfs
om verstrikt in te raken
verschrikt van te worden
hoezo, hoewaar, daar zo
vergeet de rest maar
denk aan jezelf
neem ikke eerst
de norm, de wet
is gewijzigd
hier heerst de ander
nieuwe benen nog
langere tenen
vergeet wat je weet
onthou niet wie je bent
maar…
Ten slotte
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 825 Toen klom-ie, te blubberig zijnde,
de trap op, opdat-ie zo lijnde,
ten toren in draf
en hij viel ervan af.
't Was een dievenslot, immers z'n einde.…
Aan vlijt ten onder
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 642 Ik wil niemand beperken,
maar een mens leeft niet om te werken,
te veel te lang, het geeft gedonder,
de wereld gaat aan vlijt ten onder.…
Ten afscheid
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 991 Tussen vallen
en opstaan door
lijkt de lucht
geklaard
torent een gemaskerde vogel
ijl boven gekalmeerde golven
buigt iemand zich
over een geliefde
om afscheid te kussen
net voor de slaap
blijft een lichaam alleen
splitst een geest zich
in tweeën
tot het lot
hen wellicht wederom
zal samenbrengen
op een volgende vlucht…
Wat mij ten diepste
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 305 Wat mij ten diepste stuwt en voedt
wil ik delen met jou en met velen;
wil ik zaaien en begieten,
vruchtbaar laten worden en stralen,
zoals licht dat niet verborgen kan blijven
onder een bank of in een hoek
van de kamer, maar trilt en uitdijt
tot vreugde en verkwikking van de ziel.…
ten laatste
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 653 z’n baard verzilvert
nu dit jaar ten einde loopt
een oudgediende…
ten laatste
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 597 nu is mijn einde
als een gevallen engel
verlaat ik dit huis
het masker blijft er achter
en laat de verleden tijd…
lange tenen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 309 Hoewel ik mij verplaatsen kan,
wat echter langzaam gaat,
kom ik geheel tot stilstand,
als u op mijn tenen staat.
Romeinen 12 :3…
ten tekel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 302 niet het blauwe boven wit
of het grauwe onder groen
niet de vis die boven zit
of de steel onder een bloem
niet de flinter van een spicht
of de donder van de dag
niet het donkere van licht
of de glitter van uw lach
niet het kromme van de krakel
of het krikken van de krekel
niet de tenten van tentakel
of de hik verstappende hekel…
Mijn tenen dansen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 412 Ik laat mijn tenen jubelen vandaag
blijf gaan als veulen op hoge benen
’t is nu toch echt geen vraag
hoe ik met dit weer kom aan…
JUBELTENEN!!!!!…
Ten geleide
gedicht
3.0 met 18 stemmen 5.549 Wij, die in weerwil van de tijd
het onverdraaglijkste verdroegen,
vanaf dat wij de weg insloegen
die naar voorbij de einder leidt,
beseffend dat wij, juist omdat
wij haakten naar het allerhoogste
wat is gezaaid niet zullen oogsten,
wij gaan het ongeweten pad
tot aan het ongeweten eind,
en vragen niet dan ten geleide
het licht dat soms…
Ten Strijde!
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 147 Ook Jesse Klaver roert de oorlogstrom,
In Oekraïne moeten méér soldaten,
In modder en in bloed het leven laten,
Als uitkomst van zijn koele rekensom.
Maar toen hij fier zijn krijgsbanieren hief,
Onthulde hij zijn eikeltjesmotief.…