Ten slotte
een grindpad slingert langs
het lang niet gemaaide gras
naar de saillante poorten
van het uitgestorven kasteel
waarvan de vertrekken verlaten
lijken maar slechts wachten
op nieuwe stervelingen om weer
historie te kunnen schrijven
met kaarsen verlichte gangen
openbaren gehavende deuren
zelfs gesloten reveleren ze
de vervlogen geschiedenis
de bibliotheek nog ongelezen
is alleen geraakt door oud
de portrettengalerij verleden
tijd zal het vernieuwen
slechts de spiegelzaal
leeft reeds in het heden
Geplaatst in de categorie: tijd