213 resultaten.
Bovenmatig
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 647 Je pakte de appel
die de slang jou bood
beloofde je vrijheid
buiten het Paradijs Eva
werd jij vogelvrij
net als je dochters
ze dragen jouw kostuum
zoals ze zich kleden
niet schromend naakt te zijn
ze wanen zich
een symbool van ’t vrije zijn
met in hun hand restanten appel
verwekken het dier in mij
verwachten afstand…
onzeker leven ?
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 2.034 heeft u dat ook wel eens
dat je je belofte niet na kon komen
omdat je net dood was gegaan,
en dat je het jezelf ook nog kwalijk nam
gisteren sprak ik met mijn dochter
af, ik zet je huis in de grond
verf je ongemakken strak in plint en deur
poste restante veeg ik de vloer
met mijzelf aan, want ik lig
overleden onder een dekbed
dat kun je…
WAANBEELD
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 271 Onverwachte tintelingen
laten een grijze massa kraken,
scheuren meedogenloos
door het stof der geboden,
dwars tegen elke sleur in,
langs ondenkbare vormen,
ongeschreven normen,
verboden vruchten,
restanten
van verbrijzelde verlangens
en onvoorspelbare kluchten,
richting de uitgebluste delen
van menig levensvuur,
door het beeld dat spontaan…
Anonieme verkeersslachtoffers
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 497 Een dier zonder huis
had nog kat kunnen zijn
vleugels neergehaald
in hun laatste vlucht
matjes met wat stekels
een bloederig donsje
geraakt in de sprong
Platgereden restanten
tot voor kort nog levend
kleven verwijtend aan de weg
hun levenstempo niet aangepast
aan onze fatale snelheid
Kraaien en kauwtjes genietend
van hun delicate wegrestaurant…
De tijd in een korenschoof
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 in deze marmeren wind waait
het leven telkens één klokslag
terug in tijd waar de nagalm
het restant tracht te bewaren
heel diep in mijn hand
raast het geweten, nietszeggend
is de allerlaatste strohalm van
deze opgeheven schoof
we hebben geluid, de theorie gesplitst
in woorden, maar tenslotte
verdwenen ze en kwamen
we nergens uit…
Zijn ware aard
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 151 ik wil oogsten
maar de velden zijn leeg
in schraalheid nog restanten
venijnig stuift
de droge wind
het zand op duinenrijen
het groen
dat welig tierde is al
decennia lang aan het verdwijnen
als het oog van een orkaan
is de woestijn ontstaan
zijn strijd woedt op de flanken
als het stof is neergedaald
toont het eindelijk zijn…
Drijfhout en vuil
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 162 voelde het
trekken van de zee
in grijsgroene golven
zag het
trotse schuim breken
op het graniet van de rots
in de luwten
als dank van de wereld
het drijfhout en vuil
de restanten
van leven en geven
voortijdig al afgeschreven
ook wij spoelen aan
in een maatschappij die
alleen de besten leert staan
ik voel
het trekken van…
Het regent olijven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 152 het regent olijven
tussen stukken
schroot en puin
stof van eeuwen
dwarrelt moedeloos
in de oude binnentuin
ooit waren
muren zomerwit
kleurden geuren siësta
in restanten
schrijnen zij
wat er van over is
er is geen mens
om de oogst te rapen
alleen wanhopig klagen
waar ooit stilte heerste
van de middagrust fluiten
bommen in…
wacht op mij
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 582 ik praat van jou
al zeg ik dode woorden
zoek in schimmen
van verboden lijven
restanten van jouw liefde
die mij ooit behoorden
ik wieg dan
verstarde gedachten
om verdwaald gevoel,
doorheen wel
duizend nachten,
in teder maanlicht
te verzachten
wacht op mij
als de dag
begint te dagen
stil zal ik dan zijn
als jouw blik
mij…
Haiku-suite in de kerkstraat van Warkum
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 283 de kerktoren
komt niet boven het schip uit
naar de rommelmarkt
ik en het restant
van een elfhonderd jarige
op dezelfde dag
viel bij het kijken
de beschadigde theepot
voor een zacht prijsje
zonder parasol
een witte en een rode wijn
bij de italiaan
een kam bananen
in de natuurwinkel
jane helpt mij wegen
drie schoonheden
de jongste…
Verdwaling
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 483 Verdwaald tussen
rijen gestapelde huizen
met als enig groen
het stoplicht op de hoek
waar restanten tuinen
zwaar overbetegeld
geen ruimte bieden
voor plant, boom of dier
de stank
van open haarden
doordringend
elke romantiek
bezwaard
ons draaglijk groen
verstolt steeds meer
tot verstenend grijs
waarin je verdwijnt
als je niet…
Dappere Dodo
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 352 En wie vandaag aan het paasmaal
zegt nee en voelt zijn bloed koken
bij het aangezicht van al die aal
die ze vingen om voor ons te roken
We hebben met zijn allen schier maling
aan het laatste restant van onze paling
Ga maar tellen nu in de Saragossazee
De volgende generatie zal ze moeten missen
als we gelegenheid geven tot doorvissen
krijgen…
Mijn laatste duik
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 588 heb de koralen
weer gezien nee
geen groot barrière rif
maar dichterbij
ze kleurden leven
maar al stromend
kwam ook voor hen het
dodende beschavingstij
zag restanten van
de oude steden schepen
die hun aards bestaan al
eeuwen onder water leden
moest omhoog zag zonlicht
breken in de kleuren van
de regenboog en wist dit
is mijn…
Dichten is af en toe doen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 424 Dichten is een restant
nieuw leven inblazen
een residu dat verzaakt
wat het normale, gewone
en voor de hand liggende
aan valse interesse wekt.…
Relikwie uit overlevering
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 225 de klei
is niet gekozen
zij is je toebedeeld
kleur structuur en
kneedbaarheid zijn
ingrediënten voor je leven
je spatelt vormt
strijkt en plakt erbij
eraf al naargelang de dag
soms snijd je weg
wat overbodig is geworden
bewaart restanten in herinnering
zet aan wat in
de mode is gekomen
een relikwie uit overlevering
in dit levensbeeld…
De confrontatie
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 58 we zijn
opgeroepen
om te komen
kijken op
alle wegen
van oost
tot west naar
de restanten
van het vergane
aardse leven
dat door ons
zo vreselijk
is verpest in
afwijkingen
en allerlei ziektes
de confrontatie
voor het laatste
oordeel er zijn
geen wegen terug
want in de schepping
was synchronisatie
de hartenklop
en zon…
Grijze cellen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 De wind heeft zandduinen achtergelaten
als verwaaide restanten van wilskracht.
Maar ach, men zegt wel dat niet alles
ook werkelijk is wat het oog ziet.
Zelf zie ik het niet zo scherp,
dit is immers mijn grijs gebied.…
in zinnen heerst de dood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 505 ik heb papier
mijn woorden toevertrouwd
in een handschrift dat geen
mens ooit meer kan lezen
de letters staan er wel
maar in zinnen heerst
de dood en in de strofen
valt niet meer te leven
stram hark ik de restanten
bij elkaar probeer het alfabet
te completeren en ook dat
krijg ik niet helemaal klaar
ik wil mijn ziel niet meer…
nocturne
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 restanten licht strekken zich lui
spelen met wolkenflarden
drijvend boven het rode uur
dat langzaam de ogen sluit
schaduwen verlengt en
voetstappen tot stilte maant
de wind zingt een requiem
op het ritme van ritselend blad
tot elk geluid verstilt
wanneer een onzichtbare mond
zich opent. hapt
en kleur en klank vermaalt
tot de kleinste…
Waar ik op heb gewacht
gedicht
3.0 met 11 stemmen 10.478 Het restant doorstaat zich, schijnt
weer terug te willen; wordt ontzet
tenslotte, desondanks, door
vergetelheid. Zo ontbloot zich
het wiel en lokt mij tot zich;
suggereert duur: duren.
----------------------------------------------
uit: 'Springvossen', nagelaten gedichten, 2000.…
chemin de fer
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 439 nooit ergens zoveel in onbruik
geraakte stukjes spoor gezien
als onlangs in Frankrijk
restanten van idyllisch gelegen
lijntjes van weleer
waarover moeder natuur
zich met liefde ontfermt
sporen van oxidatie
op vermoeide rails geven kleur aan
woelige geschiedenis van jaren her...…
Overschrijden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 158 Ten lange leste de brokken
niet passende puzzelstukjes
op een lichte glooiing
met eenrichtingsverkeer
Het contrastrijke vervaagt
achter de vloeibare grens
van adem en waden
contouren worden milder
Restanten van late bloei
verglijden nog even zichtbaar mee
het glanzen van voorheen dooft uit
maar het uitzicht blijft bewaard
de oneindige…
In strak staccato
netgedicht
4.0 met 245 stemmen 41 het was of ik
het zwart bruine
rotsblok hoorde
spreken in het
aanwakkeren van
een ijskoude wind
er werd ons
geen uitzicht op
warmte gegeven
in het donker
ogende gat dat
als opening sprak
in strak
staccato geselde
wind het gesteente
waar de vegetatie
het liet afweten zonder
enige vorm van houvast
nog sluipen
restanten over…
Idee-fixe
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 58 in cirkelen
scheefde zij
rechter dan goed
voor haar was
droeg zwaartekracht
slechts als versiering
wist in welke piercing
restant lachgas zat
begroette opgetogen
de dwaasheden die
iedere morgen faketen
op niet afgestoft
niet eens de tijd
hadden om de
weersomslag
eigentijds te beleven
ze verdween in
het vooronder van
verplichte…
Zomert langs de kusten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 101 zomert
langs de kusten
verstrooiing
geeuwt zijn honger in
gedachteloos vervelen
schoonheid bleekt
in veel gezichten delen
drinken is gegund
omdat het dorstige
tekort wordt aangevuld
met bier en wijn voelt
verbranden nog geen pijn
pas veel later
als de vlakte weer
verlatenheid blakert
heeft wind vrij spel ruimt
schaduwen van restanten…
Najaarsochtend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 617 Een Keltische mist polijst de uithoeken
restanten dwalend duister verdrinken
in het binnendringende morgenlicht
boomkronen, in onbeweeglijkheid
gevangen, spiegelen de herfstkleuren
De leegte wandelt met een glimlach
door de kalende akkers
hier waar de taal de dagen raakt
worden de woorden buigzaam
er is slechts licht voor een enkele stap…
Een chirurg weet van geen pijn
gedicht
2.0 met 62 stemmen 31.340 Gaaf en glanzend onder de operatielamp
restanten van actie: de patiënt is bevrijd
van zijn pijn maar hij, het heft in handen
hem is zij opnieuw ontsnapt.
-----------------------------------------------------
uit: 'Achter rug - Gedichten 1960-1990', 1997.…
Windorgel.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 384 Bamboebuizen labyrint
met je fluitend
muzikaal gegorgel
jij, staketsel
op een vooruitgeschoven punt
een restant
door de oorlog ons gegund
Oh, uitspruitsel
in het panorama!…
Witgewassen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 95 vonkte siste
en sliste
verschoot
door spanning
ontbloot
er lichtte
magie rond je
donkere handen
in dit samenspel
van warme lijnen
kruisten krachten
waar jij met
voeten aardde
vergruisden machten
de resterende
energie van
het oude jaar
in de spektakel
overgang door
vuur knal en vlam
wordt magie
blank geboren
uit restanten…
Krijn
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 246 Gistermiddag heeft minister Ronald Plasterk (PvdA) van Wetenschap in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden het restant van de ‘oer-Nederlander’ onthuld.
-------
Zo’n 40.000 nog wat jaar geleden,
Toen jaagde hier Neanderthaler Krijn
Het blijkt een echte Hollander te zijn
Vol trots deelt Ronald Plasterk ons dus mede
Dat…