in zinnen heerst de dood
ik heb papier
mijn woorden toevertrouwd
in een handschrift dat geen
mens ooit meer kan lezen
de letters staan er wel
maar in zinnen heerst
de dood en in de strofen
valt niet meer te leven
stram hark ik de restanten
bij elkaar probeer het alfabet
te completeren en ook dat
krijg ik niet helemaal klaar
ik wil mijn ziel niet meer bezeren
lente schreef zijn feest en liefde was
gedichtenoogst en nu het winter is
mis ik de zomerwoorden nog het meest
Geplaatst in de categorie: liefde