Alle inzendingen over rokje

haar rokje laat zo veel verwachten zij klauwt en spint als een kattin ik tel mijn centen in gedachten verman mijn honger en stuif es in…

dansend op het wild plaveisel achter kleur en hoge hakken verschijnt zij telkens weer wapperende goudgele lokken bedekken haar deinende borsten scherpe blikken vanachter getinte brillenglazen turen in het rond haar rokje trilt in een zonnig spectrum zinderende mannelijke aandacht overvalt haar keer op keer langzaam verschijnt…

De eerste beelden keren terug je kledingstukken klimmen omhoog het vroegste licht omgekeerd valt alles om je lijf je broekje, je rokje je T-shirt, je panty’s komen naar je terug als omgedraaid begin maar het is anders aan de overzijde van deze nacht: langzaam, niet traag, rituelen, beweging de melancholie houdt je schouders…

vers en nog roze het stel onthaarde benen onder het plooien rokje zedig overeen gekruist reikt ze bedeesde lachjes uit wanneer de jonge hanen reageren in haar ogen geen belofte aan nadere contacten met haar bronstige medestudenten uit het noorden afgezakt spreekt ze vreemde tongvallen dus zwijgt ze liever om te horen waarin ze nu weer…

Vertel mij van de metro-man hij die de vuilniszakken buitenzet de schoonheidssalon niet weert of zelfs een rokje draagt Vertel mij van zijn kunnen zijn begripvolle weten van diegenen die worden geacht van Venus te komen Hij die met gemanicuurde nagels geen schade veroorzaakt aan de vulva sterker nog, zijn grootste genot vindt in het…

Kind in katoenen badpak met een Rokje, zonovergoten ben je Bruinverbrand Donker je huid, maar weet van hoe je Vader voor De Gordel van Smaragd Vocht Heb je niet Zorgeloos stoei je met omslaande Golven, gulzig drink je Limonadegazeuse, eet je wit brood Met boterhamworst Zand knerst tussen je tanden, rots in De branding je vader, maae weet…

Spottend loopt ze met lange laarsen -in leer met lak verzegeld- -elke man met zwak ontregeld- Langdurig haar schoonheid verbazen Elke stap zacht de hakjes klikkend -met een rokje strak gevouwen- -zwoel de lippen gepruilt gehouden- Verbazing werkt licht verstikkend Haar ogen die subtiel de lust smeken -een verbeelding zo uiterlijk mooi-…

Tegen 200 de bal geretourneerd het rokje opslaand. De benen schuift ze alreeds uiteen over het gravel eindeloos een gave driehoek vormend. Ze rept zich naar de andere zijde helaas tevergeefs het game verloren.…

Geef me nog een vaderlantje In herberg Beëlzebub Van de regen in de drup Ik betaal handje contantje Ik viel in de kercke neder Gister, ik kon niet meer staen ’t Avondmaal heeft afgedaen En mijn tong is één lap leder Gun mij nog een artisjokje En een blik onder een rokje Laat ons roken, laat ons klinken Bacchus Wonder-Wercken drinken…

puzzelende man met grijzend haar op het puntje van zijn neus de bril blauwe trui streepjesboord zo zit hij daar in gedachten verzonken omvouwt de linkerhand 'n zilveren pen glimlachend drinkt hij kopjes thee niet dat ik hem ken op rechts twee Amerikanen zij spreken veel te hard, zij overstemt hem overduidelijk wit topje haar rokje pikzwart…

Honger loopt op straat langs helverlichte ramen koopwaar dat te gapen staat gedeeltelijk verpakt in linten en wat krullen de jeugd iets uitgezakt ogen krijgen nooit genoeg van kijken naar het schaars verhullen dat een te kort rokje doet regen breekt het spel van loven en aan bieden kou verlept de passies snel de eerste druppels…

En dan dat rokje dat ze droeg. Ik hoorde slechts de helft van al haar zinnen. Geen erg, ze was het bissen waard. Wat zou ik zonder juffrouw Els beginnen? Terwijl ze vaak onwetend naar me staart. Platonisch, ja zo kan je het wel noemen. Maar ook zo puur en passioneel. Ik zal je steeds en altijd blijven roemen. Je was zo lief en sensueel.…

Levenslustig, vol energie backhand hier, winner daar snelvoetig, vlinderachtig licht wapperend wit rokje boven sterke bruine benen mooi zusje op de tennisbaan Toen kwam die vreemde opponent je kon geen bal meer raken vloog jezelf voorbij Kortsluiting in je hoofd ledematen zonder stuur Wankel ben je nu breekbaar stil af en toe verdriet onder…

De charme van haar rokje ik douw haar nooit niet in een hokje met een stem zo zacht als boter het is het hart het bloed stroomt als een motor het roer draait bakboord zoals het bloed niet altijd stroomt naar het hoofd kijk maar naar beneden en geloof in hogere machten en lage lusten bloed moet vloeien ook al is het niet in balans dans…

." En 't kleinste riep, wijl 't denkbeeld Zijn hertje kloppen deed: "'k Zou mijn pop een rokje maken Uit moeders beste kleed!"…

Blote benen onder ’t kort rokje straalden jeugdig optimisme uit Mannen zagen dit lekker brokje mogelijk als misgelopen bruid Lentebenen, al een beetje bruin oogden smachtend de wereld in Lentetopjes, met een roze kruin kerels droomden van die godin Blanke borstjes in haar bloesje juichten uitdagend bij elke stap Mannen probeerden dat snoesje…

Maar goed, nu alle gekheid op een stokje, wie ben je nu, jij kleine berend botje, niemand vraagt je toch zeg bert, wat mot je met make up, hoge hakken en een rokje? Vooruit, jij berend klaas, doe uit die troep weg met die asse-poes, doe niet zo dwaas wees nou een man en wees niet zo naïef en laat die poppen staan, zeg, asjeblief!…

Onder Een kort rokje Klikklakkende hakken Eeuwig melodieuze tred Met gestifte lippen, Kleur rood Terecht hoog aangeschreven en Erg gewaardeerd Zeer architectonisch en Majestueus Kerk van de Verlosser Op het bloed in Sint-Petersburg Hemelse Tempel: Beijing Geëerd Hij voelt haar warmte klop- pen op zijn dijen Zij voelt zijn liefde…

In de zinderende hitte, genietend van elk briesje, in een nietsverhullend topje en bijpassend kort rokje. Je sensuele lippen zuigen aan een lang rietje, je harde tepels worden zichtbaar na het eerste slokje. Twee zweetdruppels beginnen hun reis op je lichaam, van je voorhoofd, je kin, je hals naar beneden.…

Wie of er je rokje knipte? Zijn er je kousen nog altijd rood? En waarom mis ik-je rechterpoot? Of liet-je die in Egypte? Oievaar, lepelaar! Och, kon ik je spreken leren! Olijkert, draag-je wat nieuws hier heen? Berg-je dat met jouw ene been Zo stillekes onder je veren? Oievaar, lepelaar! Zeg, heb-je wat voor mamaatje?…

Vertederend plooit zij haar rokje terwijl haar blik door zijn verlangen snijdt hij leegt de fles, beziet zijn klokje maar zij heeft nog een vat vol tijd.…

Jij, die rustig mijn blouse uittrekt, mijn rokje losmaakt waarbij speeksel langs je mond lekt. Jij, die mijn slipje langs mijn benen naar beneden laat glijden. Jij, die je gulp openmaakt en mij zachtjes pijn laat lijden. Jij, jij wordt er helemaal gek van. Het is toch maar goed, dat ook ik af en toe eens dromen kan.…

(voor mijn vader) Jij haalde hoge cijfers op het gymnasium in de binnenstad van Groningen, waar ze je plagend op het schoolbord natekenden met een rokje aan. Pestkoppen zijn van alle tijden, toch bleef je in de kast, waar het veiliger was en anders was ik er nooit geweest, tenminste niet zo. Misschien als plant of dier of gangkast.…

Het gele rokje volgt haar passen deinend als het spel van eb en vloed De lange blonde lokken glanzen alsof zij met de zomer sjansen stralen verbinden in gouden gloed Welvend lachen de volle lippen witte tanden in blinkende lijn ogen blikken verwonderlijk blij bij het zien van de kleurrijke wei waar mams boeket snel geplukt zal zijn Het…

Haar schoentjes zijn in stof gesluierd het eens blauwe rokje vaal verkleurd d’r versleten witte bloesje smoezelig en haar vermoeid gezichtje groezelig als ze schaduwstil komt aan gekuierd haar kinderogen verdrinken in pijn maar dapper trekt ze ‘m aan z'n jas vraagt de stoere soldaat met klem en wanhopig gebroken fluisterstem: weet u waar…

Met een onhoorbaar schokje ontplopt hij elke nap en stijgt kordaat tot boze ballerina in een rokje. *) De nautilus is, sinds het uitsterven van de ammonieten, de enige inktvissoort met een uitwendige schelp. ---------------------------------------- uit: 'Een tuil zeeanemonen', 2000.…

Ze loopt zo graag in heel kort rokje want daarin, weet ze, dan ontlok je, vooral met benen, hoog als dennen dat mannenogen je verwennen... Terrasje pikken 2. Haar borsten hingen eind’lijk vrij. Hop, hop, van links naar rechts en blij dat de beklemming was verdwenen. De zon had ook al veel geschenen.…

Vaalzwart de mantel over ’t rosbruin rokje, Rust ze op haar plekje, geurig, lommerkoel. Tevreden zit zij, tot de zon gaat tanen En ’t blinkend slootje vloeit vol avondgoud En kijkt, al mijmrend, in het wandelwoud.…

De vader de zoon en de heilige geest als zij eens wisten hoe in hun naam wordt gepeesd Zonder schaamte of wroeging wordt eeuwig leven beloofd terwijl kleutertjes met hun rokje of broek op hun knieën van hun jeugddromen worden beroofd Rouwe kinderknietjes van de scherpe kerkbank vol angstige nachten met duivels en demonengejank die je mee…

Aan 't kussenvleesje, pappig-week en warme, lijmt zich in 't lang de lieve wang, en moeder strijkt, met malsgebogen arme, het gazig lichte rokje dicht. En: „Venteke, waar zit-je met uw voetjes? Het steekt entwaar een teentje daar! Gij zatterikske, zeeveraarke, zoetjes! ...…