1602 resultaten.
Twee gezichten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 393 Haar ogen spreken waarheid
terwijl leugentaal de mond verlaat
en zinnen, niet meer bij zinnen,
schamper zwart wit laten verdwijnen
in grijze rook zonder enig vuur
gebonden aan handen lopen voeten
die paar laatste passen nogmaals
zwakzinnig tot het einde
wordt alles weer hergebruikt
en roept verlangen intens om aandacht
bedrukt spreekt…
Grond
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 198 Beweeg me onder regen
smeekte je met een hart
in jouw stem leefden spoken
die hartstochtig naar de aarde
roken, moest verboden worden
woorden het liefst zonder klank
en niets is anders dan de leegte
een echo van leven,
de door God gegeven dank
leefde in de tussenwegen
sprak je van moraal
en hield mijn ziel
daartegen,
sloeg de wind,…
Zeven kruiken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 173 Struikelend over
onverharde wegen
draagt haar hoofd
weer een volle kruik
een glimlach,
spontaan opgevangen
door het kleine kind
dat aan haar rokken hangt,
verdwijnt langzaam
achter opstuivend stof
kleurrijk is haar kleed
dansend om lange donkere benen
en wanneer wanhoop die avond
even haar ogen raakt
maakt elke pas nog steeds muziek…
Gebruinde benen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 184 het prille van lente
schroomt de bleke huid
t shirts en de korte mouw
lijken haalbaar voor de vrouw
maar de spiegel rekent
onverbiddelijk af met
witte top en korte rok
zonder gebruinde benen
kleur krijgt langzaam
weer de overhand
waar somber het straatbeeld
lang domineerde
de donkere massa breekt
in speels en licht bewegen
nog even…
Tegeltaal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 Gebakken taal heeft soms een snoet
als hoofdletters een rok dragen
en lange lussen veters rijgen
in op maat gemaakte korsetten
dansen volgzinnen ademloos
verliezen af en toe grip
bij het walsen en keren
geven platweg smoel
aan lachende letters
tussen soms verwrongen woorden
wanneer zij zich spontaan verhangen
aan een wit gekalkte…
Zondagsrijder
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 943 Op de A0 is een zondagsrijder gespot met bebloede ogen
verkrampte hersenen herkennen oranjebitter op afstand
akelamoeders dragen dagelijks kloeke rokken en halsdoeken
die knoop je niet zonder bezwaar vast aan Heras hekwerken
Welke afslag de moordenaar neemt is volstrekt duidelijk
Afslag Vangrail, derde rotonde rechtdoor naar…
De levenslust voorbij (in memoriam Simon Vinkenoog)
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.170 De marihuana was daarbij een must,
Hij was zich van de risico’s bewust
Maar niet van plan het roken op te geven.
Toen was er plots dat vuurwerk in zijn hoofd:
Zijn oude lijf dat kon zich niet verweren,
In één klap was zijn levenslust gedoofd.…
Amsterdam
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 560 Je kunt natuurlijk alles blijven overwegen
maar waar rook is,is dikwijls ook brand.
Je kunt niet te lang alleen maar praten,
je doet veel mensen groot onrecht aan
als je blijft toegeven aan apart gedrag.
Voorlopig ziet men nog geen resultaten
maar spreek je daarover wat mensen aan,
dan hoor je wat gelaten: Amsterdam!!!!...ach.…
Sedep Malem (Geurig in de nacht)
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.614 Nog hangt een zweem van rook onder de bomen.
Ik heb vandaag in het geluk geloofd.
Hoe moeizaam sterft het hart toch aan zijn dromen.
De weg is stil. De donkre tamarinden
Buigen een koepel in de zoele nacht.…
Winterpijn
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 216 De regen wiebelt met zijn gat en strijkt als loopse duinen
De hemel nog niet aangepast in diepe blauwe kruinen
De kou te diep geslagen nog het hart te kil beslopen
Een plensbui die er ijskoud lult van zomers in de tropen
De dagen zwart de zangers stil en rook die maar blijft pluimen
De wolken dicht de adem laag en hoe de uren schuiven
Een tango…
dorp in lentestemming
gedicht
2.0 met 24 stemmen 8.399 Nu de wijven
Schutteldoeken uit het telraam
Van hun mager a b c
Hoe innemend de haat kraait, de vliesdunne wrevel
Bij donker alleen met de rook
Het gebaar voor de spiegel
De baltsende vogel vergaat
In het vuur van haar bloot
Ah de muis in haar hand de beminde
Die klautert en klimt
In haar adem
Het lichaam staat groot…
Bloed en stenen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 639 ergens zal alsem zich een weg banen
in ondergrondse stromen, vertakte aders
van holle bomen onder de Linden
of misschien wel naar het Leidseplein
zal het vloeien langs muren van de metro
terloops ontspringen uit een rugtas,
voert het langs een draad onder rokken
van ingelijfde of onderdrukte vrouwen
ligt de oorsprong soms aan ieders voeten…
Het museum
gedicht
3.0 met 21 stemmen 8.388 Ik rook daar de geur van een vergeten soep
in een vitrine voor het raam,
en op een rotan bank zat het bezoek
dat even langs zou komen.
Ik ging weer naar huis, nam onderweg nog bloemen mee
voor in een vaas.
-------------------------------------------
Uit: 'Er ligt een appel op een schaal', 2008.…
Liefde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 497 Brandend als een vlammenspel,
Dansend in het vuur van liefde
Los ik op in rook.
Liefde, hoe vaak verloren.
Niet gezien, niet gevoeld.
Zonder hoop op liefde
Word ik levenloos.
Geven, nemen, ontvangend.
Waar is diegene die mijn liefde blust?
Vele malen het gevoel gevolgd.
Steeds weer neergeslagen.
Liefde vult mijn hart.…
BLOEMEN OP MIJN GRAF
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 294 Geef ze nu maar, zei ze vaak
geef ze maar bij het leven af
Wat heb ik aan de nasmaak
van de bloemen op mijn graf
Kom nu maar, sprak zij ook
kom maar tijdens mijn leven
Wacht nu niet tot na de rook
mij wat gezelschap te geven
Zeg ze nu maar, klonk ’t stil
zeg nu maar die lieve dingen
Laat elkeen weten wat ik wil
niet als ze om ‘t graf…
Compositie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 278 grijsheid is niet uit jouw gezicht te vegen
toch blijven de denkrimpels intact
ritmisch klap je in je handen onverstoorbaar
alsof je nog daar bent, daar waar muziek nog muziek was
men groot werd gebracht op de tonen der liefde
nog schuilde onder moeders rokken, een spelend kind
nog gewoon was, tezamen at aan grote tafels
die netjes waren bedekt…
Excentriek.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 141 Zij draagt een kanariegele rok
en een pimpelpaarse blouse.
Ze draagt een rode en een groene sok.
En d'r haar is een en al kroes.
Zij loopt op schoenen met hele hoge
hakken en plateauzolen.
Haar ogen heeft zij achter een roze
zonnebril verscholen.…
gelukkig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 183 aan het einde van de tijd
klamp ik me vast aan wat mooi is, ik kwijt
jouw hand die zacht de mijne draagt
de zon daagt in het oosten
hier op deze koude plek
waar de aarde zich in warmte kleedt;
geen lekke vaten maar een volle vaas
rond het decreet
van zoete liefdesrozen
laten we verpozen
naast de laatste vlinder, in de waas
van oude rook…
Gedenk te sterven.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 333 Bedenk, dat de enkle wenk der Godheid, zo verheven,
Wanneer 't haar slechts behage, u wegrukt uit dit leven;
Bedenk, terwijl ge u hecht aan de onbestendige aard',
Hoe ras de dood, die rang, vernuft noch schoonheid spaart,
Uw levensdraad doorkerft, u stuit in al uw pogen:
Zie daar dan hoop en waan in rook en wind vervlogen.…
Bloot in hooggehakt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 343 ze spiegelde profiel
in de grote winkelruit
een charmant verschijnen en
met kokette stap verdwijnen
ik draaide keek
en liep haar achterna
de wind droeg modisch
haar jas in lichtjes vlagen
een korte rok en
vleugjes lange benen
de tenen rood gelakt
bloot in hooggehakt
het haar speels
opgebonden in het
heersend blond een
zachte…
In germaans profiel
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 432 ook in de
arcadebogen
zie ik nog je ogen
in germaans profiel
jij was het
waar de keizer
toen voor viel en troepen
stuurde uit omringde muren
je romeinde
in de macht van glans
was exotisch zijn commotie
gaf jou alle kans
maar in decadentie
verloor hij zijn pretentie
jou te evenaren was teveel je
blonde haren roken naar de zee…
AL DRAAGT DE AAP EEN GOUDEN RING / ZO IS HET TOCH EEN LELIJK DING
poëzie
4.0 met 3 stemmen 3.116 Al heeft de sim een gulden rok,
Zo is 'et toch maar enkel jok;
Want schoon zij met een grote pracht,
Wordt deftig in het spel gebracht,
En dat ze voor de eerste maal
Komt prachtig treden op de zaal,
Komt wonder moedig aan de dag:
Zij is een aap, gelijk ze plach';
Want eer men nog de rolle sluit,
Zo kijken hare grillen uit,
Want zijde, goud…
Nocturne
gedicht
3.0 met 9 stemmen 5.960 Grote ogen in de nacht:
een meisje zwiert haar rok tot bloemen
op een dansfeest aan de gracht.
Een jongen wankelt door de stad.
Zijn benen slepen uit de maat.
De stoep ligt slordig langs de straat.
Hij heeft zijn flessen leeggedacht.…
Praagse Mist
gedicht
4.0 met 10 stemmen 2.006 Zijn bed vannacht rook naar seringen.
Hij rilt. Hoort hij de krekels zingen?
We zien de zwarte Moldau stromen.
Ik weet maar weinig van zijn dromen.
Zal straks zo tegen vieren, vijven,
Een mantel op het water drijven?…
Bespiegelingen van een boom
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 99 Gebruik dan mijn hout
Voor stoelen met een leuning
Een bed om te slapen
Een dak boven het hoofd
Dan heb ik niet voor niets gestaan
En een ander krijgt zijn rust
Of, dat kan ook
Steek mij in brand
Met wat rook
Ontstijg ik het land
Geef vruchtbaarheid aan
Akkerland voor korte duur
Maar later ook het zuur
Tien jaar.…
jouw magistraal product
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 338 is jouw kunst illusie
fusie van de waan
en faam verworven
in de vele ruzies
over kunst
met je kompaan
je naam is al vergeten
de faam aan
het verbleken
je waan is verworden
tot kunstbezit van
enkele witte boorden
kunst was eens
jouw magistraal product
visitekaartje van
de club van elitairen
het onderscheid dat
rook je…
stofjes dansen heel devoot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.651 hoogte geeft geluid
zijn stilte terug
mensen buigen in gebed
generaties litanieën
hebben heiligen met
rozenkransen neergezet
beelden gapen op pilaren
ogen navelstaren en hun
handen reiken naar de Heer
de zon mat kleuren
door het glas in lood, verlicht
het bidden voor de dood
stofjes dansen heel
devoot in slierten rook van…
Breekbaar kristal
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 91 Rook dat opstijgt bij smeulend as
duidt Chet Baker met Alone together
hoe abrupt haar afscheid mij verrast.
Met het lege glas op mijn dressoir
illustreren lippen breekbaar kristal
van afdronk met een bitterzoet gebaar.…
ik heb de steen gelicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 725 ik heb de steen gelicht
woorden eindelijk ontcijferd
je beitelde in tijd de laatste
dagen van je ongelijke strijd
ik rook het bloed en
las van een familietwist
schuld werd zomaar
zonder reden uitgewist
in tradities die de norm
bepalen en zich zonder
vragen al generaties lang
zonder kritiek blijven herhalen
schuldigen vermoorden…
Abel de braverik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 slapen
Hij achtte zich beter
en bleef liever alleen
bij de dieren in het veld
met de honden als oppas
want alles moest zijn zoals toen
in het paradijs, die streek
van de verhalen
waar hij steeds weer om vroeg
Alles van ons leven wilde hij weten
het rondtrekken, de bessen
noten, geiten en koeien
En hij had een trucje
om witte rook…