2309 resultaten.
Verstopt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 113 Een dag is weer gekomen,
de blik en de zee zijn weid,
ik klim naar huis om verder
te dromen, neem afscheid
van het korzelig zand, het
duin beknopt en de bijeen –
geschreven schapen worden
rozig vanuit het oosten, een roze
meeuw die mij overstijgt, zwijgt
wat in het slapen wordt verzwegen,
de morgen haalt z’n netten op
waarvan de mazen…
rozentuin
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 841 De oh zo kleine rupsen worden alsmaar mooier
Door een fel gekleurde zon
Die de ware schoonheid laat zien
Met donker rode rozen
En blauwe,gele en rode vlinders
Vliegend om ons heen…
Aan mijn Valentijn
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 284 daar ik je niet ken
droom ik je levend
bemin je, adoreer je
verwen je met gedichten
vanwaaruit mijn liefde
jou omarmt en je meeneemt
op verre reizen
hoog over roze wolken
die ons voeden met passie
schrijven we elkander
liefdesbrieven waarin
je mij liefhebt als nooit te voren
het liefdeblijk doet ons
versmelten en we dansen
tot…
dan is het
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 195 hij kiest het tuinpad
achterom
weer langs de wilde rozen
zijn blik schaart over land
waar paarden ongejaagd
zoals de stilgevallen vogels
niet laten blijken
dat er wordt gewacht
haar roep die ver
draagt over drassig veen
en stil zwart water
verstomd
nee, als hij komt
is het om stilte
van verloren heimwee
* duogedicht II…
Herinnering aan de es.
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 491 Korenbloemen suikerbieten
Karresporen in het zand
Leeuwebekjes langs de rand
Violen en vergeetmijnieten
Akkerwindes wilde rozen
Zwaluwen in snelle vlucht
Leeuweriken in de lucht
Boterbloemen en frambozen
Er resten nog vage contouren
van een haast verdwenen land
in de nevels van mijn geest
die mij stil langs paden voeren
aan een oud…
Mijn streepjescode
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 178 heb mijn streepjescode
gekregen van hogerhand
lichtjes veranderd
het leven in zwart-witte
blokjes en lijntjes
is heel fijntjes opgepimpt
met roze en rood
geef ik mijn warme liefde
aan iedereen bloot
in blauw en groen
draait de wereld
ieder seizoen vol hoop
heb de houdbaarheid
flink opgerekt en neergezet
in alle kleuren van de…
Gewone nuchterheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 Ik heb gereikt naar de sterren
om die te plukken voor jou
’t maanlicht wilde ik stelen
en strooien boven ons bed
ik zocht rozen zonder doornen
een hart dat nooit breken zou.…
Lentelief
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 413 als de kostbare lente zweef jij
telkens weer mijn wereld binnen
jouw bloesemlieve woorden
wijzen een weg van minnen
ik waan mij in een laan
vol voorbeeldige roze bomen
in een historie, een vooruitzicht
van vrije, doch wijze dromen
om in teerheid van de tijd
weer opnieuw te ontwaken
het is als een delend doel
harten die in ontroering…
Fladderen vlinders met lief
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 217 op roze muziek
wiegen ballonnen
fladderen vlinders met lief
wind waait verkoeling
langs gezichten die zwichten
voor lendenen vol lust
maar eenmaal buiten
in het staccato van stilte
is het gedaan met de rust
dreigende blikken
verstikken de liefde
die doodbloedt op straat
tussen stenen
groeien weer bloemen
die bloeien in haat…
tranen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 646 Veeg mijn tranen niet van me af
Laat ze zitten, laat ze lopen
Ze moeten blijven bestaan
Ze moeten laten zien
Dat ik je nog steeds mis
Dat je me nog steeds raakt
Zelfs na al die jaren
Veeg ze niet weg
Laat ze lopen, wegzakken in de grond
Laat ze leven, in mijn bloemen zichtbaar
Rode rozen waar jij zoveel van hield.…
Zacht pulseert de dood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 178 druppels kleuren
licht het regent
duizend rozen
harten scheuren
warmrood en zacht
pulseert de dood
handen breken
in verleden tijd
vrijen weer vandaag
kom ook morgen
want de uren
gaan zo traag
keer het leven om
neem een andere horizon
verlaat de dromen
ontwaak toch
uit de slaap en laat
de dag maar komen…
Woning
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 129 zijn liefde
voor rozen
die zijn woning
zelfs binnen klimmen.…
Bah wat mooi
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 165 Is het niet wonderlijk
hoe appels eerst roze bloeien,
een tikkeltje beschaamd
hun pracht bloesemen.
Zo van kijk mij hier eens
aanlokkelijk wuiven.
Opscheppers.
En dan het loslaten
hebben verheven
tot kunst.
Sneeuwstormend zachte blaadjes
het gras en de straat bedekken,
de wereld mooier maken.…
zacht pulseert de dood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 294 druppels kleuren
licht het regent
duizend rozen
harten scheuren
warmrood en zacht
pulseert de dood
handen breken
in verleden tijd
vrijen weer vandaag
kom ook morgen
want de uren
gaan zo traag
keer het leven om
neem een andere horizon
verlaat de dromen
ontwaak toch
uit de slaap en laat
de dag maar komen…
Geen krassen in het goud
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Roest van vergane rozen
in vuile vazen, stof
op de tafel, ooit met liefde
gemaakt van de botten
van een beukenreus
naast de oude brieven
handgeschreven schetsen
van twee zielen, eeuwig
jong zonder beslommeringen
geen krassen in het goud
van de beloofde trouw
geen onbestemde vragen
of dubbele twijfel
die wroet en woelt
tussen…
Ode aan de liefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 45 uit een
heldere rivier
jouw lied
veranderd de wereld
en verslaat
de onderdrukkers
jouw stem
doet de doden
schrikken in het
ochtendgloren
om het onschuldig
veroordeelde bloed
jouw liefde
heft het glas
omarmt zijn wederhelft
zingt een
kristalhelder lied
en strooit het
brood van de hoop
in hun tuin bloeien de rozen…
OP DE JEUGD
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 129 ja, dans maar door
door de straten naar het vuurwerk
op eeltloze voetjes van roze hoop
je appt, dus je leeft
je accu is nog boordevol
geef een - Like - aan het leven,
voordat je het niet meer terug
kan vinden
je hebt zoveel tijd
te verspillen aan lange omwegen,
en er is geen haast bij
en dan gaan we alles anders doen
als het op jou…
en zacht pulseert de dood
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.010 druppels kleuren
licht, het regent
duizend rozen
harten scheuren
warmrood, en zacht
pulseert de dood
handen breken
in verleden tijd
vrijen weer vandaag
kom ook morgen
want de uren
gaan zo traag
keer het leven om
neem een andere horizon
verlaat de dromen
ontwaak toch
uit de slaap en laat
de dag maar komen.…
Haar schoonheid
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 60 ik heb je gezien
aan de kant
je rode hart
bloeide liefde
deinde warme
hartstocht
langs mijn hand
jij golfde zomer
op de wind
van snelle auto’s
die in passeren
hun motorgeluid
even heftig uit
moesten proberen
ben terug gelopen
naar de rode golf
in de roze zee
die op mijn netvlies
gebrand stond de bloem
streelde ik maar plukte…
zilvergrijs
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 672 als het zilvergrijs van parelende tranen
waarin zich de kleur van liefde bevind
je laat vergeten wat is geweest
en doet verlangen naar het zijn
zal de wereld in vreugde ontwaken
de dag je groeten met een lach
waar vlinder en bloem elkaar raken
in een dans om rozen heen
zo wil ik verglijden in dromen
een wereld niet enkel grijs
waar het…
Nooit meer...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.279 Nooit meer die krachtige handen die mij verwennen
Nooit meer zitten op die mooie buik
Nooit meer liggen in die gespierde armen
Heel even, voordat ik weer verdrietig in mijn armen duik
Nooit meer samen de liefde bedrijven
Nooit meer samen onze verhalen delen
Nooit meer deze herinneringen voelen
Alsof alle rozen sneller vergelen…
mama
hartenkreet
3.0 met 31 stemmen 3.165 Mijn dank is groot
voor alles wat jij voor me hebt gedaan
Op elk moment van de dag
probeer je voor me klaar te staan
als dit is wat het "moeder zijn" inhoudt
hoor jij vast in Gods top tien
want ik denk dat zelfs Hij
nog nooit zo'n goeie moeder heeft gezien
Hoeveel ik van je hou
valt nog niet uit te leggen
met 1000 rozen
Ik ben blij dat…
Respect
hartenkreet
4.0 met 50 stemmen 4.499 terecht
een mens, dat wordt je niet dat ben je
wat ken je en wat leer je
hoe meer je weet verleer je
die primitieve drang
om hard te slaan en lang
en dat maakt me zo bang
gewoon en ongeremd
lief hebben wie je kent
maar ook die vreemde
die bange en die boze
die domme grenzeloze
en tot slot lief te kozen
wier haat je slaat
en rozen…
De lente lokt de winter weg
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 453 het hart van de rozen
klopt de knoppen lokken
de lente komt verpozen
maart roert een wolk
van sneeuwvlokken
achter zijn staart
de winter smelt weg
weldra mis ik de open haard
ik doe niet wat ik wil
wacht maar op april
kunnen we samen
plannen beramen
samen onze eigen zin
ik denk aan je bikini
zou de zomer passen?…
de troon van Vishnu
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 342 een ruiter op een adelaar
strijkt over de lotusvijver
hij zwaait met vier armen
discus en schelp en knuppel
als loze wapens in zijn greep
één vrije hand plukt de roze bloem
ontloken aan een lange steelwortel
een doorzeefde kegel
zwicht onder zijn gewicht
de zaden vallen
verzinken in de drab
de ruiter rust er op bladgroen
als een…
krokant gebakken
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 474 krokant gebakken schrijf ik mijn woorden
in een ouderwetse elegantie
op de tafels langstelige rozen
de wijnkaart leest als een gedicht
met mooie flessen rode bordeaux
de kaart hedendaags werelds
maar ook gerechten in perfecte eenvoud
koks als ware kookregisseurs
bedrijvig gastvrije serveersters
in een entourage
waar…
Zwarte nagels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 194 Met zwarte nagels
Rode ogen
Witte tanden
Roze huid
Drink ik mezelf de toekomst in
Met harde woorden
Zachte blikken
Doffe klanken
Rottende adem
Doof ik mijn kaars
Mocht je me zien
raak me niet aan
draai je om
en laat me gaan
De tranen dansen over je lichaam
maar je weet niet hoe het voelt
Mijn hart wil je beschermen
Toch is mijn…
Alp
gedicht
2.0 met 21 stemmen 9.997 Donsoor trilt, neus snurkt roze
rauw, zij weent en roept
teloor in 't stille dal.
Het is niet groen, 't is wit.
------------------------
uit: 'Aurora', 1987.…
Hemel en aarde
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 758 Rozen rijzen tot de zon
die op haar roodst
naar de dage raad.
Een herinnering droomt
groene zuilen, verborgen tuinen
verdeeld door wind en water.
Gouden gewelven
weelderige elfen
verstrooid over dromerige seizoenen.
Bomen schrijven sterren
in de aders van de tijd.…
Soms woon ik nergens
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 650 De rozen staan alweer in bloei, hoe klein
ook nog en teer de tinten.
De zonnebloemen spreken
van vertrouwen dat geel groeit
en dagelijks de zon verbleken doet.
Ik groet
de nieuwe morgen en je stille lach
omdat alweer een dag
ik nergens woon en toch echt thuis ben.…