2947 resultaten.
De tijd tussen ons in
netgedicht
3.6 met 10 stemmen 158 Grabbelend, grijpend
naar de ruimte tussen ons in
blijf jij in jezelf en daar,
ik in mij en hier
en verloopt de tijd tikkend traag.
Loom is de oeroude klok.
Zij geeft niet om jou
niet om mij
het doet haar geen moer.
Ze kijkt de leegte van de tijd
tussen ons voorbij.…
Ergens
gedicht
2.7 met 70 stemmen 20.762 Ergens waar een kamer
gevangen is in zijn eigen ruimte
Waar het donker is
En de kilte guur afsteekt tegen de verlaten muren
Waar de muren vechten om de ruimte
Waar zelfs het verste hoekje haast onvindbaar is
Daar ergens,
waar het licht al lang geleden is gedoofd
Ligt een verloren briefje
Zwarte letters op wit papier
De woorden zeggen:
‘…
WOUDEN EN WIJDTE
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 81 Midden op de zuchtende duintop waait
een dichte, gedrongen struik heen en weer.
Door zijn takken woedt onstuimig hartzeer,
waarin wispelturig verlangen laait.
Dansend schudt hij zich, naar de zon gedraaid,
wil strijden tegen oneindig verweer,
ziet ook op de golvende bosrand neer,
die klanken van hechte geborgenheid zaait.
Woelige wensen…
Tot dusver,
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 87 In het vruchtvlees van het vergeten
huist de pit van de herinnering, de
harde kern die ik nu eenmaal ook ben
in het lot, deinst terug en schikt zich
als dode steenvrucht in de goede aarde.
ik zoek naar sporen in de oorsprong
van verklaring voor de feiten, maar
oorzaak en gevolg zijn allang vervlogen
en hangen als donkere wolken boven waar…
Over ruimte en tijd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 125 Hier, vanuit tijd en ruimte
Wordt aandachtig geobserveerd
Hoe het met tijd en ruimte staat
Of alles is gecatalogiseerd.
Al die onzin over dit verschijnsel
Over wat je hoort en ziet
Alles uit de lucht gegrepen
Je gelooft je eigen oren niet.…
Op de korrel
snelsonnet
3.9 met 8 stemmen 235 Het universum is gigantisch groot
De weidse ruimte laat zich nauwelijks meten
De aarde is, je zou het haast vergeten
Niet veel meer dan een kruimel in haar schoot
En op die korrel maakt de mens zich druk
Om voetbal, om carrière of geluk…
Barst
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 85 technisch is dit een muur
die ruimte doet splijten
in binnen en buiten
hoewel niet van steen
is de vrijheid gevangen
in gedachten achter ruiten…
Planetum
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 86 zand tussen letters
als woordelijk veldwerk
achtergebleven met
sterrenstof of witregels
en flarden geheugen
in het asgrauwe brein
een rotsklomp in
een zee van ruimte
luchtledig, oneindig,
druppelsgewijs en het
dorpsstandbeeld van
versteende moleculen…
Maak ruimte voor jezelf
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 130 Maak ruimte voor jezelf.
Speel het spel met je eigen
regels. De wereld lijkt nieuw
van zinnen. Maar van binnen
leeft nog altijd dezelfde
mens. Zonder grens van het
bezinnen. Is er niets anders
meer dan de onvervulbare wens.
Onvervulbare wens van het onvervulde
verlangen.…
achterhoedegevecht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 hoe sneller de omzwerving, hoe tijdiger de buitengrens
-zie het contrast met een onbewoond vertrek in vrije ruimte
de nadruk ligt op de deur waarachter lawaai schuilhoudt
indien nodig herhaald
waarmee hoopvolle gedachten zich aandienen
aan betekenis ontleent elke zin zijn woord
totdat het tegendeel is bewezen
zetten we het verstrijken voort…
Oisterwijkse Vennen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 49 Op de langste dag
zien over het watervlak:
de tijd wordt ruimte.…
Pure lucht gezocht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Natuur is nog steeds een gezonde ontspanning
voor burgers uit steden geliefd te vermaken
genietend van ruimte en frisse begroeiing
langs stromende beken, van verre de daken
van huizen en straten in sombere rijen
zo moeilijk als mensen daar kunnen gedijen.…
Waar kan ik leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 146 Ik kan niet leven in een stad
Waar lawaai heerst en kwade dampen,
Waar huizen als konijnenhokken
Op elkaar zijn gebouwd van steen en beton
Waar men geen zon aan de kim ziet rijzen
Nee ik kan niet leven in de stad
Ik kan niet leven in het bos
Met zicht alleen op bomen
Al ziet men stammen groen van mos
En kan men zomers daar tot rust komen…
[ Radiogolven ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Radiogolven
spinnen rondom mij een web --
van lege ruimte.…
Thuis!
hartenkreet
3.7 met 9 stemmen 8.285 De stille ruimte
Waar zonder mensen
Geen warmte te vinden is
De stille ruimte
Waar zonder muziek
De stilte de vloeren bekleed
De stille ruimte
Waar zonder meubels
De echo je angstvallig toespreekt
Maar als ik in de stille ruimte
De lichten weer ontsteek
me nestel op mijn fijnste plekje
en het me weer even eigen maak
Dan voel ik me…
Koninklijke Academie
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 328 Een binnenplaats,
een boom, waarrond zich
de ruimte verdicht
en opent.…
?
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 66 De ruimte wil ons kennelijk wat vragen:
“Wat zoeken jullie met je telescoop?
Een stukje duiding, of alleen maar hoop,
Of alle kennis van voorbije dagen?”
Terwijl we turend kijken in de nacht,
Blijft dit de vraag die op een antwoord wacht.…
Ruimte Ruis
netgedicht
3.9 met 11 stemmen 558 Afstand is gelogen
in dit godverlaten oord
licht wordt hier verbogen
schreeuwen in een gat gezogen
gedachten in de kiem gesmoord
Zoveel plek en toch omringd
door harde zwarte kilte
zoveel ruis en toch alleen
dromen spatten hier uiteen
tot eindeloze stilte…
Vol van ruimte
hartenkreet
3.4 met 9 stemmen 1.725 Ze laten me met rust
En ik krijg alle ruimte
En kan rustig doen wat ik ermee wil
Bieden, delen, nemen
Verspreiden, of vergeven
En de tijd staat even stil
Binnen een jammerlijk besluit
Geredigeerd, gereduceerd
Op dit volgeschreven vel
Laat de ruimte zich beschrijven
Verspreid ik hem en mij
Te kort gedaan, dat wel
‘O mensen, ik…
Ruimte zonder haast
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 58 ik heb de
momenten van
stilte omarmd in
hectiek en drukte
van de grote stad
woordloos
etaleren zij
rust op een
serene plaats in
ruimte zonder haast
in het stilstaan
van tijd krijgen wij
respijt tot overdenken
eindelijk weer aandacht
aan elkaar te schenken
toch kleeft ook hier
patina van teveel handen
met emoties en banden…
Gewijde ruimte
netgedicht
4.5 met 124 stemmen 62 weinig wegen
woorden in
beladen stilte
ontdaan van
bombast en
uiterlijk vertoon
alleen in gewijde
ruimte hangt nog
hun mystieke droom
fragmenten
lossen op zonder
oorzakelijk verband
verbondenheid
bestaat alleen in
zielenpijn en spijt
waar zelden
woorden zijn geweest
is de beerput nooit geleegd…
Vreemde ruimte
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 614 vliegend in de ruimte,
geen besef van tijd.
Liggend in de verte,
iedereen afgezaagd.
Liever staande,
elven en feeën.
Leven of stilte,
Luid of dood.…
Ruimte voor ontmoeting
hartenkreet
3.1 met 15 stemmen 1.035 Geef je elkaar de ruimte
dan leer je elkaar waarderen
En waar je elkaar dan tegenkomt
daar valt weer veel te leren!…
De hybride ruimte
netgedicht
4.8 met 24 stemmen 58 nat bewogen
de luxe
transparante
gordijnen in
de hybride
ruimte tussen
nevel en mist
waar stilte
gekist lijkt
te zijn omdat
er druppels
memoriam met
afwaterende
geluiden
stromend
afscheid namen
zoals ook het
grijs van het
moeizaam tot
ontplooiing
komend
ochtendlicht dat
al door zon vaal
werd uitgelicht…
Ruimte en tijd
gedicht
3.2 met 76 stemmen 28.678 'Jij mag alles in mij kwijt'
zei de ruimte tot de Tijd.
'En? Wat moet ik dan beginnen?'
'Waarom kom je niet eerst binnen?'
En zo zeurt het stel al jaren
zonder dat het komt tot paren.
Moraal:
Als de tijd het al niet kan,
lieve lezertjes, wie dan?…
Daar ruimt de wind...
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.330 Daar ruimt de wind en vaagt de heemlen schoon.…
gevoel van ruimte
hartenkreet
2.7 met 7 stemmen 618 we hoorden haar golven
roken reeds de zilte lucht
bovenop de laatste duin
lag zij daar beneden
onstuimig
oneindig
met de wind
strak om ons hoofd
renden we haar
tegemoet
blij gevoel
vrij gevoel
ruimte en wind
geur en golven…
ruimte voor tijd
hartenkreet
2.2 met 4 stemmen 460 in een lied wat nooit stopt
beukt de oerknal tegen de wind
en tijd
in deze materie
waar in wij bestaan
beukt een oer drum
van maan tot maan
van bos boom tot muur en stad
deuren gaan open
open zelf het raam
voor hun
die al eeuwen dichten
zingen
zij zijn herboren
in de realiteit
en verbeelding
sla het op
neem met mee
leer te leven
de…
Een ruimte van licht
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 525 me met hun klauwen te slepen
De donkere kelder in waar ik door mij wordt begrepen
Je voeten hoor ik stampen op mijn plafond van de pijn
Blijf mij zegenen met je liefde en raak me niet kwijt
Kraak jij de vloer, ik het plafond: een gelijke strijd
In de grote ruimte van licht maken we een nieuw avontuur!…
Zwoele ruimte
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 283 Het is buiten zo warm
jouw lenig lijf
lijkt mij te koelen
voel jouw arm
iets minder warm
tussen dwaze dromen woelen
er groeit nu zonneschijn
in het verdwaalde hoofd
dagen zweven als muggen
en zwaluwen, langs ruggen
voel ik jouw lichaamskoelte
met zwoele ruimte stoeien.…