203 resultaten.
Bevrijdingsdag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 63 langzamerhand worden
de dagen langer
rondom ons de
roze en witte bloesem
zichtbaar in de bomen
ik onthoud de kleur
en houd hem vast
bij de herinnering
aan koude winterdagen
de wereldse plagen
van dreiging en geweld
schommelen als ijs
klompen in de ziel
ik open de deur
naar de vrijheid
met een gevlochten ketting
van robijn…
De schaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 De schaal wiebelt
hypnotiserend licht
en donker op en neer
Tikjes van mijn nagel
De rand omlaag drukken
en langzaam de ronde volgen
Golven weerkaatsen de zon
Schommelend licht
Wiebelschaal
Met een stok sla ik trilstroom
in het brons, de houten tafel
en van mijn vinger naar mijn…
Speeltuin in oktober
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 49 Scheef in roestige kettingen
hangen de schommels bladstil
onder kale zacht wiegende takken,
voor het kind dat spelen wil
is het te laat in de tijd,
de zandbak vol afval en hondepoep,
de glijbaan, stroef van het zand,
die niet meer glijdt.
Nog klinkt dichtbij vrolijk geroep,
zo passend bij dit kinderlijk domein.…
overstap
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 18 leven na de dood
terug naar de eerste klas
om te leren vier ogen
simpele lesstof
een moeilijke school
de gouden meester
stelt me op de proef
valt een blad niet ver
van de boom
de volgende noot
klinkt uit een instrument
de schommel in de lucht
op een mooie pinksterdag
samen in de zon
voel ik mij een prinses
aan zijn witte hand…
Middelpunt
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 378 Ik dwaal rond
in dit doodstille hart
waar een schommel
enkel in dromen voorbeweegt.
Ik speel met dronken gedachten,
por in vergeten as
terwijl een beverige vinger
doelloos levenslijnen brailleert
in een poging klaarte te voelen.…
Vers 61
gedicht
3.0 met 12 stemmen 6.437 In dezelfde krant
waar men deze gedichten zal bespreken,
zullen moordenaars toeslaan, koersen
schommelen, ettert een wereldzweer.…
De kant van de zomer 1
gedicht
2.0 met 30 stemmen 13.382 Het glas in mijn hand bevat schommelend water.
Maar de zomer is een luid blaffende hond.
De zomer is een optocht van geluiden
en de vliegen raken niet op.
Het raam heeft geen enkele functie.
--------------------------------------
uit: 'Groter dan de feiten', 2007.…
Trawant
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Inspiratie gloort aan de horizon
glooit licht schommelend
van dal naar piek
soms ongekend de hoogte in
daar soms zwevend termiek
soms peinzend zoekend
naar een anker
dan weer soepel glijdend
op het wit van de sneeuw
bewegend van de bocht naar idee
en vice versa
soms ook zoekend daar
naar die enorme ruimte
daar in dat hooggebergte…
Ik heb het raam dichtgedaan
gedicht
2.0 met 26 stemmen 6.764 Het glas in mijn hand bevat schommelend water.
Maar de zomer is een luid blaffende hond.
De zomer is een optocht van geluiden
en de vliegen raken niet op.
Het raam heeft geen enkele functie.
-------------------------------------
uit: 'de kant van de zomer ', 2007.…
SCHELPEN
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 164 Pappa, hoger, harder, pappa
Ik hoor je kinderen kirren
Ook ik kir
Heerlijk zo hard, zalig zo hoog
Wij op de schommel van passie en
Schuchter genot
Ik hoor scharnieren piepen en knarsen
Het huwelijksbed hield het maar net
Onder de knoet van de verkeerde vrouw
Maar wij, met onze effen randen, zijn een
Wonderwerkje, blij klinken…
Ei,ei
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 332 Klein vogelijn op groene tak,
zingt daar zijn lustig lied,
terwijl in 't schommelend wiegje,
het wonder is geschied.
Ei,ei, 't was in de Mei, ja, ja.
En achter gindse heuvelen,
voor 't vallen van de nacht,
antwoord de koekoek zacht.
Koekoek, koekoek.…
De huisvrouw
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 119 Eén was in de wasmachine
één was op het rek
één was in de strijkmand
wie maakt wie nu gek
gisteren nog opgeruimd
vandaag al weer veel rommel
één kind net naar bed
een ander op de schommel
één vloer net schoon gemaakt
een ander al weer vuil
even ben ik afgehaakt
weet niet waarom ik huil
het is misschien omdat ik snij
de uien op een…
eenzame mandragora
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 286 boven de starre mandragora
in vol naakt ornaat vergeten
bungelen gekloofde voeten
de laatste der gehangenen
eindeloos galgentouw schuurt
niet bereid tot knappen
blijft het schommelen duren
lang nadat leven vervloog
naamloos en onbekend
trotseert het lijk de weken
tot de wind dan moegetergd
ook de laatste gans verwaait
eenzame…
Bundelreis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 69 mijn kleindochter beaamt mijn begaafdheid
als ze een gedicht uit het boek voordraagt
schommelend de ongerepte natuur plaagt
die een enkele hoofdstuk niet heeft erkend
grove taal geschiedt niet in mijn schrijven
stroomt niet over de lijnen van het papier
haar mond vermaakt zich met het plezier
dat maar zelden tot het eind wil blijven
ze…
Laatste bewoners
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 350 Een schommel schuurt op de wind.
Varens wuiven, grond gevonden in
wat was. Toen kroop een kind,
nu kruipt er gras.…
tot je brak ...
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 991 doelloos dwalen sterren
door de nacht
ze missen je ogen
die verlangende blik
tevergeefs zoekt de maan
het geluid van je lach
want je verdween
om voor eeuwig te drijven op de golven
van dromen
die zich verbergen in elke ster
en misschien had je moeten wachten
was je droom reeds dichtbij
maar je wou naar de schommel
om te zweven door de…
publieke banken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 de banken in het park dragen
het lichte gewicht van een plaats
bezaaid met bladeren
bestemd voor gesprekken en stiltes
soms bezeerd door verwijten maar meestal
geeft de rug een schommelen aan
vertrouwd met tussenpozen van schaduw en
licht woorden tot de bomen gericht of bedekt
met een krant voor een slapende man
de banken bieden…
Een vreemd gevoel van berusting
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Hij brengt haar nieuwe horizon
voorbij stille fragiele woorden
met de zon in haar ogen
de maan boven haar bed
dat is waar de woordeloze zee begint
met de opstand en de tegenspraak
alles wat zij in haar gedachten voelt
alleen in de schommelende boot, naakt zonder doel
en onbegrensd is zijn wrede tegenspel
hoe zij in haar stilte naar adem…
Achter werkelijkheid
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 530 Met weemoed denkt zij terug
aan de speeltuin waar zij speelde
en oma achter haar schommel stond
om haar te duwen hemelhoog
Waar zij liedjes zong
in kinderlijke onschuld
en oma zong mee
heerlijk onbezonnen tevree
Kastelen vol gangen werden gebouwd
met torens rond
en oma hielp haar mee
lief en geduldig, samen zo tevree
Oma bezorgde haar…
gele maagd
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 509 wend je naar mij, gele roos in de zon
flonkerend in al je facetten,onsterfelijk teer
gouden momenten in het spel der dageraad
gele maagd ik verdrink in je glimlach
schommel met je hoofd en beweeg je wimpers
in de huivering van oogopslag
waarin de wind opsteekt en je verwarde haren
in mijn gezicht slaat als een bries
bloei open gele roos…
Zondag?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 226 Misschien heeft god
genoeg van het scheppen
het lijkt wel zondag vandaag
Een stem ligt in de hangmat
schommelend te rusten,
onder een appelboom,
te rijpen van bloesem naar vruchten.
(foto: Irene Verkerke)…
Als een herinnering
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 149 Er drupten tranen als ze zong:
'Van 't schommelend wiegje
in 't bloeiende hout.
Een wiegje met bloemengordijntjes.'
zo melodieus, zo fijntjes.
't Had niets met kunst te maken.
Maar 't was eigenlijk veel meer.
Iets met een grote K.
zij was het die ons hart kon raken.…
Black dog
gedicht
3.0 met 30 stemmen 9.364 Ik die geen leerlingen heb
en geen bediendes,
ik die mijn kaas alleen eet
en de verkeerde mensen
in de verkeerde steden zie
ik ruik bloemen op het ijs,
en zie de dood op een schommel.…
De berusting
gedicht
2.0 met 24 stemmen 12.298 Op zoek, zoals de vogel naar zijn vlucht,
naar uitdrukking - een bal,
een schommel, een touw: lijnen.
De ontoereikendheid van de ervaring!
Of woorden van die strekking.
Het nut schiet er bij in, maar we leven.…
Het zoet geheim
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.372 ------------------
nauw: nauwelijks
wiegetouw: touw of koord waarmee men een wieg aan 't schommelen brengt…
Breeduit in de speeltuin ligt de tijd
gedicht
2.0 met 24 stemmen 8.716 Ik neem het meisje bij de hand
en leer haar schommelen
boven zijn afgrond.
------------------------------------------------------
uit: 'De moed om te falen', 2001…
Sonnet der vreemde vragen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 149 daar kan men op de schommel aan de haal
zweef niet hemelhoog anders valt u dood
gek dat men dol is op vreemde vragen
sommigen worden er ook vrolijk van
die men afvuurt op hitsige dagen
denken meteen aan Jan en alleman
die erop steunen en vooral klagen
maar liever niet via een beeldroman!…
De vlieger
gedicht
4.0 met 15 stemmen 8.518 'k Wou dat iemand mij eens even
op kon laten aan een touw,
om daar boven rond te zweven
en te schommelen naast jou.
Maar ik heb helaas geen vleugels
en geen jas van rood papier
waar je in omhoog kunt vliegen.…
In harmonie met de dood
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.556 Schommelend in zijn stoel
Zit hij tevreden en voldaan
Alles gedaan wat moest
Helemaal klaar om te gaan
Wachtend in die stoel
Denkt hij terug aan die oude tijd
Toen hij nog jong en atletisch was,
Een lang verloren feit
In harmonie met zichzelf
Bijna aan het einde van zijn bestaan
Denkt hij glimlachend terug
Dat hij het niet anders had…
kalmte van het water
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 293 nog altijd houdt in wankel evenwicht
het kleine bootje mij drijvend
op het grote meer dat leven heet
vooroverbuigend zie ik
in voortdurende beweging
het in- en uitschuiven van mijn gezicht
weerspiegeld in de vriendelijke plooien
van het kalm schommelende water
onzichtbaar varen al die jaren
vele dierbare verstekelingen
-wier eigen bootje…