Alle inzendingen over school

De bel rinkelde en de School met den Bijbel braakte haar leerlingen uit. De tweede klas wrong zich door de enge poort en ik drong naar haar toe en riep in het tumult: ‘Wil je met mij gaan ?’ Zij keek mij niet begrijpend aan en keerde zich af. de bidder in de catacombe hoort hij ook stilte?…

's Maandags -met mijn zoon op weg naar school- rende een eekhoorntje vlak voor mijn auto de weg over. Ongedeerd bereikte het de bosrand. Het was het laatste weekend van maart, dus nog maar enkele dagen lente.…

Na zijn verhaal een milde groet liep ik door Warschau alsof ik er geboren was, op school gezeten had, gespeeld had met het leven, niet wist wie van mij schrikken zou: zijn dode zoon was ik heel even. --------------------------------------------------- Uit: 'Het wasgoed van een onbekende jongen', 1999.…

Voor Fred Bos Na twee chemokuren Lijk je weer de Oude Fred, breed Lachend, trots op Je eigen haar Dat terugkwam na Wat begon als Een ongelijke strijd - Bij je afscheid Van onze school, Op de tijd die Jezelf gekozen Hebt, wissel je Met mij voor niemand Zichtbaar een blik Waarin al je mensenkennis Besloten ligt -…

een koutje of wat groeipijn daar zijn pa en ma, ze zijn er altijd en zo zal het altijd voor mij zijn het ontbreekt me nergens aan de wereld voelt ook veilig aan mijn familie en vrienden zijn me heilig van driewieler tot een fiets met zijwieltjes speelgoed, snoepgoed en het goede wint op tv dan 'k word gewassen en ga elke keer naar school…

Net zo, met mijn hand in de zijne, stak hij me elke ochtend over, dan mocht ik verder, helemaal alleen, naar school toe gaan. Als ik weer terug kwam, moest ik roepen, alleen dat hoefde nooit: hij stond al klaar voor d’oversteek.…

Vindt u het normaal dat uw zoon maar op 1 september naar school mag? En gaat u spontaan opbiechten aan een beller die zich voorstelt als contactonderzoeker dat u vorige dinsdag druk in de weer was met uw minnaar of minnares met naam en adres? Wee de onverlaat die de vorige vragen met nee beantwoordt.…

Maar ook twee jongens die op 1 september niet meer naar school terug keren. Twee jongens die nooit man worden. Twee jongens wier dromen altijd zullen blijven….dromen. Een nachtmerrie voor al wie hen liefhad. voor hun ouders bovenal, want het is altijd iemands vlees en bloed.…

Als ik terug van school kwam keek ik even; het vierde raam, begane grond: een witte muur met stille plooien, alsof de vrouw niet echt bestond. En toen kwam ik haar buiten tegen, haar gang voorzichtig als op glas. Ik groette haar; ze liep op scherven.…

Komt het door de opvoeding van ouders, school, samenleving, geschiedenis of verveling. Iedereen maakt een keuze. Maar waarom kan niet iedereen elkaar respecteren en in vrede leven. Het leven is al moeilijk genoeg. Met iedereen zijn eigen levenspad. Waarom niet gewoon leven en laten leven.…

Na school komen de gasten we ontvangen ze in mooie kleren – eerst in bad dan de mannen op hun kamer helpen bij het omkleden – we zijn streng als een lieve mama en doen het lachend voor – het is een spel van vrolijkheid in onze herberg waar de vogels bont zijn en zingen – madam zet de toon en mijn zussen leren me de trucjes van het…

Op school werd zij gepest als een kabouter, zij groeit niet meer haar maag verdraagt nog slechts wat vloeibaar is - een rijstwafel is al haast teveel geen rijsttafel, zij heeft gastroparese - een deviatie die vrij zeldzaam is Toch wist zij zich vocaal hier uit te redden zij zegt het zingen maakt mijn leven mooier Ze zingt…

Ik zag op televisie iemand praten, - in mijn opinie achterlijk gezeik - Dat mensen die bevoorrecht zijn en rijk, Geen kunst meer moeten kopen maar granaten! Ik trek me niets aan van zijn woordenbrij, En kijk verlekkerd naar mijn schilderij.…

Een jaar precies Is het vandaag Dat we jou, het Sterretje in ons Gezin, moesten laten Gaan - zestien jaar Jong nog maar, Ten prooi gevallen Aan harteloze Pesters die zich Daag'lijks als hyena's Om je heen bewogen Cirkelende aasgieren Met jouw dood in hun Ogen - 4 september hebben We op Callantsoog je Verjaardag gevierd…

Voormalig escortkoningin Elène Vis lanceerde deze week de 'Hanky Panky School', naar eigen zeggen de allereerste seksschool.…

Ja, één keer nog je leven overdoen, En dan op 't toekomst-richtend oogenblik Nalaten dat gebaar, dat woord, die blik, Die reis, die brief, die daad, die vraag, die zoen, Zóó, dat een niet begrepen vizioen Je zou weerhouden door plots'linge schrik, Doordat in 't Nu van 't eigenmachtig Ik Waarschuwend school 't praeëxistente Toen: Dan…

stijlvol chic met haar bontje in d'r nek en gouden vingers vol nagels die geen sopje te verduren krijgen noch enig ander klein karwei verplaatsen doet ze zich met haar ronkende Jaguar elke week wat meer verroest maar rijden doet hij nog elke week dezelfde weg dan maaien ze samen haastig bijna wat voetgangers om op de parking aan de school…

Je gaat groeien, naar school, en krijgt een eigen ik. Het leven is keihard, vaak hoorde ik een snik. Is dit mijn zoon, uit mij geboren? Ja..want ik hou van jou, Jij zult altijd bij mij horen. Ook al is er zoveel verdriet, vergeten doen wij elkaar niet. Ondanks je handicap kun je alles aan en daardoor wat makkelijker door het leven gaan.…

Een schoolkind ben ik niet meer, want ik zit niet meer op school. De studentenfeitjes die ik wist, ben ik gelukkig weer vergeten. Ze hebben me nooit gemaakt, tot wie ik nu nog altijd ben. Een jonggebleven dichter? Hoe ouder ik aan het worden ben, hoe meer ik weer een foetus word. Een vis die in het water zwemt.…

Ik kwam die dag voor de eerste maal van school thuis met een tien voor taal: had hij geen dagje kunnen wachten? Later ging ook nog mijn broertje dood. Ik heb gehuild, kon hem niet missen, 'k was toen al banger voor de dood.…

Wij groeiden allen tezamen met de sla peen en bloemen gelijk op in alle seizoenen onder onze glazen ramen Wij heersers op eigen gronden trokken 's zondags eendrachtig naar de kerk waar we vroom baden voor vrucht naar werk als groep werd het thuis ontbonden Alle zeven uitgestreken smoel kwamen op een rij bij school voorrijden zodat ze…

Op de feestavond van school b.v. je ligt heel stil, armen gekruist op de borst. Geen wimper beweegt (of toch?). Na afloop zegt iedereen hoe mooi het was. Hoe dood je lag. Geen wonder. Opa kon het ook en mijn vader. Goed gezien hoe dood zij lagen. Zelfs die vlieg deed hen niets. Geen centje pijn of kriebel.…

Geen gevaar Half ontbloot Water in je laarzen sopte Van tijd geen gewaar Nooit moe ’t landschap aan de rand Snoven het leven Jij en de rivier dreven Doake langs de waterkant Je jeugd waar naartoe Drijfhout brand Duden roken Je kop verbrand Eendenkroos in je haar Je Wereld zonder gevaar Koemist over ’t land no nintendo Aan school…

verrassen als je er niet verdacht op bent zijn het niet op hol geslagen cellen dan is het wel een bumperklever of een mes op tafel bij een dolgedraaide afgewezene we zitten er mee in onze maag want van vakantie wil hij niet weten die taaie onkwetsbare Hein vooral als hij jong leven neemt is hij onsympathiek toeslaand in een wieg of op een school…

Na school rent ze naar huis. Want daar is alles wel pluis. Daar is ze veilig daar komt niemand. Daar heeft ze met de hond een sterke band. Dat is haar beste vriend. Dat is wel wat ze verdient! Een trouwe vriend die om haar geeft. En altijd voor haar leeft.…

liefde nog nooit zo gevoeld Jij slaapt nog…zo mooi om dat te zien ik lig naast jou en wacht op jouw ontwaken ik wil niet weten waaraan ik dit verdien zelfs in jouw slaap weet jij mij te raken En dan gaan jouw prachtige ogen open je knuffelt me nog even, een klein beetje moe je bent wel uitgeslapen mag ik hopen want straks moet je weer naar school…

Middelmaatje brak bij scholen in en sloeg het bord aan splinters. Luiheid mikte hoge ogen. Ook de mammoet knikte. Je had genoeg aan een zes-min. Stof begrijpen had totaal geen zin: je scoorde pas wanneer je alles pikte, jointjes rookte en de pillen slikte. Kritisch denken was een slecht begin.…

Zij kwam bij Oprah, zag en overwon Zij kende the Deep South, het arme zuiden Zij wist dat na Katrina klokken luidden En dat zij wat zij in zich had ook kon Had met gebaartalent een streepje voor Met bet-overgrootouders uit Uganda En een Ghanese oma uit Rwanda Die 'We Shall Overcome' zong in het koor School in haar fraaigetinte huid haar…

Gisternacht heb ik een wonderlijk gedicht geschreven Soms gebeuren er gewoon van die dingen Het kostte me geen enkele moeite Het rook aan alle kanten goed Het danste fijn op wit papier Het probeerde op te stijgen Vederlicht en vlindermooi Maar wilde ook graag blijven En iedereen vond het zeer prachtig Zelfs die juffrouw van mijn lagere school…

Het hele land in 't klein, de weegschaal van de staat, De schave van de jeugd, de schole van de daad, Het dorp der dorpen geen, waar ieder' steeg een pad is, Maar dorp der dorpen een, waar ieder' straat een stad is.…