Alle inzendingen over school

De tekeningen werden gemaakt door de kinderen uit de lagere scholen van Maarkedal.)…

Hoe jij ter taal zwerft in het zwerken van een school woorden met nieuwwassen vlerken het schurkt er aan de regen, het rijpen hijgt er in een rijgen van kransen en de windvlagen die schudden de woorden vallen er als pruimen alsof je voorhoofd het stalen gebinte is je gedachten metalen wind beslaat en al het gesprokene als lood platvalt…

Maar onder mijn bewondering voor jou school toch dedain voor missers en hiaten bij iemand die te weinig boeken las. Jij slikte dankbaar, of het manna was, al wat ik je vertelde over morgen en over wat er vroeger is geweest.…

De jongen tuiniert strijdlustig verwint tartende roofhalmen graaft kruimelige plantgaten voor ongeduldige bloemen ziet bij zijn werk zwarte miertjes krioelend uit de grond schieten met eitjes en poppen vluchten een nieuw veilig verblijf zoeken onder elke aardkorrel betreurt die tere mijngangen waar een knusse stad school bloeiend door…

Ik klap niet uit de school. Want zwijgen is nog altijd goud, Dus Zwijg ik over liefdesjool. 1948…

bij toeval emotioneel gesprek: lang in dienst en dan effies plaatsmaken deeltijd zit er niet meer in: afhaken vroeger ja, was een staatsbedrijf te gek een onervaren bink komt in zijn plaats nog jong door wangedrag van school getrapt noemt hem nu een klojo en ginnegapt: zolang nog bij één baas is ondermaats!…

Telkens weer als Nieuwjaar komt denk ik eraan terug Mijn zoon die op de lagere school Natto*) verkocht en me met de opbrengst een grote geldbuidel cadeau deed Nieuwjaarsgeschenk, mama, voor jou zei hij Zijn handjes stijf van de kou Zijn adem wit Een stralende lach op zijn gezicht ik zal het nooit vergeten Die geldbuidel is me dierbaar…

vaak komen ze schokkend over: beter je schaamhaar verliezen dan je passie dat is om alles op school te kunnen verwerken. van mijn overgrootmoeke geleerd vooral dat je om alles moet kunnen lachen, anders ga je eraan onderdoor. en jij bent er maar niet... nu ja, ik heb niet het recht je op te eisen. toch blij dat jij niet afhaakt.…

Broeierige juliavond De dag is rond De klus van weer Een schooljaar geklaard Rij naar huis, voldaan Dat ik mijn bijdrage Kon leveren aan weer Een generatie die De school verlaat Mijmerend over Het voorbije werkjaar Zie ik aan de donkere Hemel vlakbij een vlammenzee - Een passerende auto Heeft vlam gevat De bestuurder…

ik ben als een slinger van het uurwerk, onder het stof staande naast de stolp het tikt nog in mijn hoofd al is het een eeuwigheid gelee ik zie haar nog met open mond de middag inluiden mijn hand voelt het tafeltapijt waaraan ik wegdroom in mijn schoolse werk mij ontgaat de zware maag ook niet en denk ook nog eens aan alles dat geen algebra…

Klasjes kinderen rennen uit school parapluutjes werpen schaduwen over zon en regen en over het aureool van het verleden, door hun praatjes bewegen de hemelen en wordt alles gewist, boort hun schater duizenden kleine gaatjes als een zegen die in plassen aan het asfalt zweeft de moraal van schaamte in een geveinsd boetelicht, kleeft…

in Sellingerbeetse omhoog met een rotvaart onbewust gleed je snel als een stokstaart hemelwaarts op de gevel staat Opwaarts het gebouw een andere loop er dreigde sloop kerkje in de bouwstijl Amsterdamse school bleef bestaan een stichting pakt er dorpsactiviteit aan kunstenaars gaan in het kerkje exposeren iedereen blij dat het kerkje…

Ik kwam net uit school toen het dreunde, het halve heelal drong zich door mijn oren naar binnen, diep in mijn hoofd hield zich stil en BHAAAAM! explodeerde. Ik had mijn kamer verduisterd. Met mijn zaklamp bescheen ik mijn tanden. Ik ben maar een stofje, zei ik tegen de spiegel, maar tegelijk een radertje in het systeem.…

Vogels van allerlei pluimage scholen zich in Bach of een populaire vergeet-me-niet. De bas trekt de bariton; de tenor soms de castraat. De klank kleurt bij Concordia een vereniging in zijn rijk gevarieerde staat.…

Terwijl ik naar het kerkgebouw toe loop denk ik aan hoe een jochie stond te kijken, een dagdeel voor het venster in de hoop de vader van zijn vriendje te zien stijgen, zo had de juffrouw hem verteld op school dat hij die dag de hemel zou bereiken.…

En altijd in angst te worden betrapt door een broer, een zus op de loer, wachtend op een kans om hem van zijn ik te beroven dat beter is dan het hunne, omdat het op school, in de kerk zo verschijnt. Om hem in de ogen van allen aan te wijzen: schuldig, zwak en onrein. ------------------------------ uit: 'De buitendeur', 2014.…

De populieren werpen met een schoolse nijging elkaar een bal vol vogelstemmen toe en héél hoog schildert een onzichtbaar vliegtuig helblauwe bloemen op helblauwe zijde. De zon speelt aan mijn voeten als een ernstig kind.…

leefden in Noord-Israël weer op Een cursus vechten kreeg ze uit het slop Ze werden stevig en ik had weer moed In Frankrijk zag je vroeger het duel De pub was een arena voor de Britten Als je in de VS het niet ziet zitten Dan schiet je; zet je levens op het spel Waarmee kon je de jager in je temmen Zij die het wisten; de Victorianen Op school…

__________________________________ EVEN GEEN 'RAP'ALJE Als in september straks de grote mep, Het leeuwendeel der grootvakantievierders, Als ledigheid verdrijvende versierders Zich weer in het gareel begeeft met rap Van influencers tussen beide polen Weet ik dat ze begonnen zijn: de scholen…

Het zal niet lang geduurd hebben dat mijn ouders iemand meestuurden wanneer ik de treinen ging bekijken na school en in het weekend Veel te vaak, vonden ze, maar ik stond daar graag, op de brug bij het station, juist in dit stadje passeerden er oude modellen Ik ken ze blind, aan hun geluid de trilling van het viaduct hun geur als het niet…

Een grote groep scholieren nowadays Verplaatst zich als een dronkenman per rijwiel Het is ternauwernood niveautje zijwiel Voor rampspoed kent men een gegronde vrees Maar ja, wie is er in dit tijdsgewricht Nou nooit eens stuurloos of uit evenwicht?…

Na school luidt ze de klokken van de avond. Vederlicht vlees, soepele benen. Leest het geluk van de schorpioen in 'Elle'. Alles wat volgt O Marineblauwe parel Ontwakende schoot Giftig teken In een knip schoof ze uit de vruchtenzee, rijk aan diepte en gesis. Blije kreetjes galmen in het hoofd. Het brandt onder mijn navel.…

ziekenhuis ze vinden hem het liefst van allemaal ik vind hem stom want hij wil niet meer spelen hij ligt de hele dag op bed z’n hoofd is kaal m’n moeder zegt je broertje gaat op reis vanuit de wolken zal hij naar ons zwaaien hij krijgt er heel veel speelgoed, snoep en ijs ik vind dat allemaal gewoon gemeen want ik moet hier naar school…

." Zijn broerken sprak: "Dan zouden Wij nooit naar school meer gaan En al de boomkens verplanten, Die in het hoveken staan." En 't kleinste riep, wijl 't denkbeeld Zijn hertje kloppen deed: "'k Zou mijn pop een rokje maken Uit moeders beste kleed!"…

Het beeld van Duits soldatenvolk, angstig vluchtend voor mijn held, verdween toen op mijn school de ware toedracht werd verteld. Ons landje aan te vallen, was der Kaiser nooit van plan.…

Op school stonden ze op het bord geschreven. Het werkwoord hebben en het werkwoord zijn; Hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven, De ene werklijkheid, de andre schijn. Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven. Is van de wereld en haar goden zijn. Zijn is, boven die dingen uitgeheven, Vervuld worden van goddelijke pijn.…

Liever zanderige eilanden, geel oplichtend in de zon, waarboven meeuwen uitwaaieren als een weerspiegeling van de school vissen in de baai en waarop diezelfde vrouwen, glimmend van de zonnebrandolie, uitnodigend liggen uit te rusten; hun doe-het-zelfkasten hebben ze diep begraven in het zand zoals honden hun kluif. --------------------------…

ei kik kervisje zij droeg je voor je geboorte je eerste woordjes zonder vervorming in voortreffelijk nederlands nu ben je een verbaal wonder je hebt zo lang op school gezeten dat je opgebouwde kennis leraren doet verbleken hoe speel je dat toch klaar met al die loze dwaze streken ik herken je moeder en mijzelf in jou vergeef mij aberraties…

Hij denkt nog vaak terug aan Samuel, z’n beste vriend, ze waren altijd samen, de Bezemstraat, die school met hoge ramen, z’n klasgenoten Job en Daniël. Op diepe wonden groeide schrijnend vel. Nog leeft de dag dat de soldaten kwamen, ze noemden bars de joodse kindernamen, ook die van Sara, Bram en Raphaël.…

ik lig er niet meer wakker van, zoals vroeger toen ik klein was, toen kon ik moeilijk slapen, het was zo spannend in wat komen zou, om naar school te gaan met een trommel, vol met toffees om uit te delen in de klas, ik lag er wakker van om te denken wie er mee mocht gaan, twee mochten er mee de klassen rond, ik lag er wakker van om te denken…