66 resultaten.
Aanleggen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 731 Zij oogt iets log en lijkt wat sloom zo
uit de hoogte aan `t plafond van ruim en lucht
De lijn van sop moet kokend zijn geen schuit
met slib. Zo`n ton raakt niet op stoom.
Behalve tobben dansen snerpen over
lieren, bollen joelend op de vlucht
als ze aan de vallen plukt of te lang
blijft dollen bij het trossen werpen.…
Zen attitudes au coeur de l'hiver
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 172 De dag opent als een boterbloem
sodeju ik ben een vink en fluit
het is stil op de Blauwburgwal
de baggerboot is aan het verkassen
Een westlander tot het dek grijs vol
drap huisraad fietsen auto's en matrassen
mannen mager staan in overall
gebogen roerloos stil afgemat
dof te kijk aan de rand van de schuit
Dit is de gracht dit is de stad…
Wroeging
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 59 De mensenbrander Janus was tamboer
Zijn bijnaam was 'de rammelaar der prins'
De 17e eeuwer was geenszins
Van vrouwvolk vies, hij stond bekend als stoer
Toen op een dag kwam er een schuit retour
Retranchement raakte totaal van slag
De pest heerste aan boord, een hard gelag
Want wat te doen, nou, Janus nam het roer
.…
Herinnering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 653 We zagen de zwarte vissers
hun netten trekken bij hun schuit.
O-is ! O-is ! zingende vooruit.
Aan het strand van Tanganica
blikkerde mica in mijn hand.
Mijn hoofd vergat die mica.
'k Ben in een ander land.…
Als jij er niet bent
gedicht
4.0 met 1 stemmen 5.278 Ik kijk uit het raam naar paars bevruchte wolken
vlak voordat een bliksemflits door de hemel snijdt
de uitgestorven buurt op zijn grondvesten schuit
voel ik het donker haast over me heen glijden.…
Who's afraid of red and green
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 96 Zwaaiend met een vleermuisvleugelkwast
In tweedekker die kerosine slurpt
Zet hij miss Amy Whitehouse op en dan
Na vierentwintig uren in haar graf
Van groen en stikkedonker ziet hij vaal
Een slaapverwekkend maneschijnsel gloren
Vastgebonden, los en vrijgezonden
Broeierig in schommelende schuiten
De kapucijner mantels en kazuifels
Volumineuze…
is lente wintertje gaan spelen
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 509 geen files op de Waterweg
alleen de tijd staat stil
de boulevard, net aangelegd
de horizon, onzichtbaar kil
een wereld drijft voorbij
beladen met containers
een stil gebed, geen averij
maar winst voor ondernemers
ze varen uit, in stalen huid
met vracht, vakantiemensen
op volle snelheid ligt de schuit
een droom met al hun wensen
we…
LAMPEDUSA
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 183 het beloofde land zou varen
De moeders brachten kinderen tot bedaren
Tot vrijwel iedereen de ogen sloot
Het aantal vluchtelingen was vrij groot
De boot een speelbal van de woeste baren
De kapitein dacht dat hij het zou klaren
Er wachtte hem immers een zilvervloot
Er rustte niet veel zegen op zijn tocht
Want er brak brand uit op de volle schuit…
KORAALVAREN GALAKOOR AMSTERDAM 2014
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 288 In een mooie schuit
met een mooie stuurman
koraalvaren door mooi Amsterdam
mooie koralen van Bach
klinken aan de kades
galmen onder bruggen
door het mooie Galakoor
het coolste en klassiekste 'LH2TB' koor van Nederland
o.l.v. mooie dirigent Yt
MOOIE JAARLIJKSE AMSTERDAMSE PASSIE-TRADITIE GEBOREN
Galakoor blij
grachten-gordel blij…
Sta op, mijn lief, de zon schijnt door de bomen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.664 Sta op, mijn lief, de zon schijnt door de bomen,
De vogels vliegen al om voedsel uit,
De visser achter 't huis sleept in de schuit
Zijn net, gevuld met vissen, uit de stroom en
De stalknecht legt op 't voorplein reeds de tomen
Zijn paarden aan, - sta op, mijn lief, mijn bruid,
De aarde is voor ons ook nieuw en schoon en luid,
Sta op, mijn…
Zoeklicht
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 471 en gaatjes
zou ik ze nemen
Op zolder de kelder in donkere steegjes of waar dan ook, niets is mij te gek
Full charged battery's in mijn zak
nimmer futloos geen ene dag
Altijd brandend nimmer gedoofd
wakkert mijn vuur onvermoeid
Donkere parken verlichte wegen
Overal en iedereen
terstond verlegen
Ook het richten is geen punt
Je schuit…
Ome Joop
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 266 sporthal zuid en van Ookmeer
daar speelde ik als kind handbal
die tijd komt nimmer weer
Hij groette met een grote zwaai
als altijd enthousiast
speelde het liefst nog
met ons mee
de graag geziene gast
Nu is hij in zijn hemel
kijkend op ons neer
vertelt ons
het is goed geweest
al doet het afscheid zeer
Zij zitten daar nu bij elkaar
die Schuiten…
De vliegende man
poëzie
3.0 met 3 stemmen 452 biedt viervoudig de wind
neigend een nijdige nek:
'k zinge u; en 'k zinge u, o vlerken
die spant als den schoft van een trek-os,
maar die teder en licht
zijt als de vlerk der kapel;
motor, 'k zinge u en ronk
in me-zelf als het dommelig ronken,
('lijk aan de deur van een bie-
korf gonst hommelen-ronk,)
schuddend uw binnenst, en schuddend
de schuite…
Nomade & Bengalen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 64 De doorgewinterde nomademan
Die eerder figureerde in Tagore
Maar ook als Melkwegleider, daags tevoren
Houdt immer nog verblijf in Bangalore
Denkt, kom, ik trek de stoute schoenen an
Hij las teveel van rala en meimalen
Z'n alter eega zei 'trek erop uit
Met zeven jongens en een ouwe schuit
Het ruime sop, de Golf op van Bengalen!…
DE KRUIDENIERSTER
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 2.189 De winkelierster kan geen naam vergeten
van de eigen mensen, of van wie, bedaard,
met ogen, die van wind en verte weten,
verankerd liggen, tot hun schuit weer vaart.
En als ze, met haar stil-gewende handen,
de waar verpakt en weegt voor elke klant,
hoort ze van groter vreugd en dieper schande,
dan dominee, of burgerlijke stand.…
Soerabaja
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.509 Op de rivier, naar de zilveren rede,
varen de lijvige laadprauwen uit
onder de ijver van wrikken en bomen
en met de botsing van schuit tegen schuit.
En dan opeens valt de helderheid open
van het langwerpige driekante zeil.…
Kraaiennest
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 738 Lak brak laag na laag
Haar weerkaatsend beeld stevende over mijn ranke schuit
tot zij zich aan spriet verhing, mij huwde in de schildering.
ik wist niet dat we zo magistraal in lijn konden verglijden.…
Aan mijne kunstbroeders
poëzie
2.0 met 16 stemmen 6.589 De roef der Goudse schuit is thans mijn Helicon;
De schipper, mijn Apol; de vaart, mijn hengstebron;
Dies vang ik aan... o Ramp! mijn potlood breekt aan stukken.…
Verder Is Alles Rust
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 145 Razende stormen geselen schuiten
Vreselijk angstig is men in kajuiten
Zo ver weg van de reddende kust
Vuurrode hanen met oranje kammen
Kraaien zo hard als sirenes bij vlammen
Die laaien en niet willen worden geblust
Van alle tijden de Amerikanen
Nu strijdend met trauma’s als veteranen
Geen vrede meer vindend bij ‘In God we trust’
Verder…
smartlap
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.062 kanaal van mijn lies
een broze plooi die onderlijf en bovenbeen hecht
drift stroomt onomwonden van bal tot buikwand
van baarmoedermond tot de bodem van jouw bekken
nu kies ik tegen rotzooi en kabaal, voor sprankel en parel
breng ik slecht nieuws, dan bries je door een tuit
de paarse prop van jouw lippen, wankele wervelwind
die over de schuit…
Mist
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.545 Des te mooier: door 'n zure
Straat je hart als een schuit
Vol met bloemen te sturen.
Met een groot licht vooruit!
Hallo! wij dragen de tijd als een schat
In bei onze handen door de stad -
Hallo!…
De vlag
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.029 Onder die verschrikkelijke lucht
Vaart, als 'n aaklig makabere klucht,
De grote zwarte bruid
Van dit sombere geslacht -
Een donker-begruisde schuit
Met een zwarte kolenvracht;
Die komt tegen de dompige dag botsen
En schuift iets doods onder de plonzige schotsen. -
Het water plooit -
't Dooit!
Jongen!…
Ongewenst verlangen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.577 onder de geile golven van ongebreidelde drang
In het eeuwige zilte nat van de menselijke aard
Kinderlijke onwetendheid bedwelmt richtsnoeren
Met een branding van maatschappelijke ondeugd drijft de mannelijke massa voort
In een latente baai, tersluiks gezwicht voor ’t intuïtieve overwicht
Stiekeme dorst naar vervoering triomfeert
Ongekende schuiten…
Resomerend...
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 53 opgeborreld tweede leven
Verloren zijn dan woorden en gebaren
Leidraad in het tijdelijk bestaan
Waarin constant passanten zich verdringen
Hun stemmen nolens volens om mij heen
Beschermengel, mijn vox ex nihilo
Doch of dit aggregeren mij nu baat
Als onverdachte nieuwerwetse raad
Schuilt op de tong van schrijver's monologen
In dezelfde schuit…
samen in de pruimentijd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 955 gestadig dreven wij onverdroten
over van kroos vergeven sloten
de schaamte was allang voorbij
toen jij mij hees begerig zei
boom voort wat sneller graag
de pruimen die gaan nu komen
die blauwe weet je nog wel slome
hangen er te grijp en lekker laag
ze had gelijk maar ze waren geel
mooi doorrijpt voor maag en darm
hollands medicijn voor…
VRIJT, WAAR JE ZIJT
poëzie
3.0 met 18 stemmen 8.125 Daar is een vis van ouds bekend,
Die blijft niet in zijn element;
Want als een visser, of zijn maat,
Op deze vis uit vissen gaat,
Zo neemt hij nooit een listig net,
Hij neemt geen loze fuiken met,
Maar zet een fakkel op de snuit
Van zijn bedriegelijke schuit,
En komt zo vletten op de stroom.…
Handelsgeest
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 192 Grote schuiten lopen binnen.
Kolen, cokes en koffiebonen,
zo gek kun je ‘t niet verzinnen,
maar het moet wel de moeite lonen,
Valt er goed garen van te spinnen?
Varen ze de haven binnen,
gaan er briefjes op de post
naar liefjes en gezinnen
wat in de kantlijn klost.…
Nederwiet
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 313 Ooit brachten vrouwen die met schuiten
over Maas en kinderkoppen
naar de Dordtse schapenkoppen.
Jazeker, dát is ónze aard!
De Groenmarkt was toen de locatie,
waar de Dordtse delegatie
onze spruiten-shops bezocht
en zo haar vitamine kocht.
Zwijndrecht met haar groene vingers
ziet nu kansen voor iets anders.…
DUISTERE STRATEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.322 D'eeuw'ge veerman in zijn pontje
vaart nog altijd op en neder
Lange schuiten deinen langzaam
en landziekig heen en weder.
'k Hoor een treurig orgel jamm'ren
schorre joden klagend schreeuwen.
Krijsend boven 't grijze water
vliegen kleine, witte meeuwen.
Ach! die grauwe sombre huizen,
ach!…
Zeg, liefken, heugt
poëzie
3.0 met 35 stemmen 6.922 nog de vreugd,
Wen op het kabblend water,
Zo spiegelrein,
Als kristallijn,
Zo ruisziek van geklater,
Ons kleene boot
Daar vlugjes vlood
In 't maanlicht, dat er glanste;
Een notendop,
Zoals zij op
De golfjens dobbrend danste;
Een rozeblad,
Waarin een schat,
Een parel, lag te luchten:
Mijn bange bruid,
Die uit de schuit…