253 resultaten.
Alleen maar kijken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 78 Een vlucht wilde ganzen gesponnen uit zonlicht
De schuwe roerdomp in de geslotenheid van het moeras
Een veldleeuwerik jubelt naar beneden
De zwaluw brengt zielen thuis
Een weemoedige engel schildert
Het licht van de beeldenzee
Ik zal de dag roerloos ondergaan…
In besloten sfeer
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 411 Altijd neen is niet wat ik verdien
Zou kunnen andere keer misschien
Wellicht, was het beter eens geweest
Waarom zo crue, ben ik dan een beest
Niets ontziend ben ik voor jou de hond
Ook schuw jij niet het gooien met stront
Het pijnlijke aanhoren van je vals relaas
Kleinerend ben jij de hond en ik de haas…
een klein atelier in Saint-Rémy-de-Provence
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 94 de levenloze
schuwe zijdelingse blik
schichtig wantrouwend
grijsgroene kleuren
het paletmes vlakt de verf
van zijn blik niet af
de verlorenheid
wie ziet hij in de spiegel
blootshoofds open jas
naar binnen gekeerd
hartverscheurend zelfportret
de oogopslag…
en hoe je mij verwart
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 824 mij bonst het hart
dat ik jou stervend ben
wijl ik probeer te zien
de schuchtere kus
schuw op mijn wang
het hunkeren van
een ongedanste verte.…
bij de wisseling
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 215 de schaduwen van die ik liefhad
schuw ik lang niet meer
ze komen ieder jaar
om deze tijd
verschijnen als het vuurwerk
in mijn stille straat
geen schrik meer
of verwondering
ze zorgen er tenslotte voor
het goed of slecht
gebeurde nog op tijd
in tijd te plaatsen
door even om te zien
nog voor de drempel…
oud om nieuw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 117 laat de schuwe schalen staan
verklik de tijd aan Father Christmas
hij draagt de weidsheid van
een sterrenhemel uit weleer
tel de bomen
en de dromen, die daar ongeplukt
naar buiten komen
als het lukt
en luid een bel
wuif
de laatste dag vaarwel…
jagen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 134 de wind strijkt
tegen de haren in
van de schuwe
solitaire jager
wacht sluip wacht
op ongehoorde fluweel
zachte kussentjes
almaar dichterbij
saamhorig verticaal
gestreept met het hoge gras
in het scherpe vizier
het argeloze leven
leven en jagen
alleen…
Onbestemd aanwezig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 Als schuwe dieren
kruipen ze voort
de eenzame uren
Terwijl ze langzaam
hun territorium verliezen
aan het angstfenomeen
dat gezonde minuten
wegvreet en verandert
in onzekere seconden
tikkend als de dreiging
van een tijdbom
Allemaal zo onbestemd
lijkt het bijna irreëel
maar de aanwezigheid
valt niet te negeren…
hunker
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 217 ik ben een wolf onder de wolven
buil bronstig mee in 't koor
niets menselijks is me vreemd
ik schuw geen platitudes
ik hou nochtans
van al wat onbereikbaar is,
van duistere symbolen
tot lichtende sterren
helaas
ik ben de man die naar de zon wil lopen
maar vastzit op het kleverig asfalt:
de hunker zelf houdt me gevangen.…
Zuidlaardermeer
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 722 Daar bij de biezengroep klinkt van heel ver,
wat schuw geroep een weifelend gesnater.
Een snelle zeilboot komt naderbij,
een snelle zakdoek wuift naar mij over het wijde water.
Ik voel in mij een vreemde pijn,
zou er dan toch nog.........iemand zijn?
Die mij ......och later.…
ergens, nergens
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 426 zoals jij mijn woorden
krom speelt
mij spelt
op het altaar van vertrouwen
touwen rondom vlagen
in lagen van huilen
nooit hullen
dat dit niet zo zal blijven
in lijven van schaduw
schuw gericht
gezwicht
mij vol treft op klippen
wat rest op
lippen
in de weer
schijn op je
gezicht
luchtdicht…
soms nog
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 291 soms boeit mij nog de zelfkant
het rauwe in de mens
zoals de onverhulde sex
schuw voor de liefde
soms is het zachte hard
op zoek naar al wat echt is
of uitgesproken plat
een lastig ruime grens
voor jongeren om te verkennen
het duurde mij een leven
die zwarte kant in mij
ook te bekennen
blij om te kunnen kiezen
voor menswaardigheid…
Paar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 126 We zijn een paar
een paar paarden
in een nog winterse wei
We zijn blij
met het schuwe schijnsel
van voorjaarszon
die de lucht
van een februarizondag
openbreekt
We laten ons dan
royaal begieten
achter jong struikgewas
We kijken niet
op 'n plasje
op een plas
Want....
het is nog winter
met 'n vleugje voorjaar.…
voorbij de liefde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 623 Schimmen scheren schuw
als vleermuizen in het duister
in zijn getroffen ziel.
Achter elke boom weet hij
een schaduw
en ziet hij bloemen
met fletse koppen
boos buigen naar
bijen die door hun
giftig sap
ter aarde storten.
Geen dienaren van de liefde
maar haar demonen
zijn het die zijn hart
bezitten
en zijn wereld bewonen.…
voel jij het ook
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.651 en als een eed
ontlok mij schuwe schroom
bevochtig mij
benoem het stillen nieuw
verdrijf het troebele
uit mijn droeve blik
en weiger mij
het gisteren, het terug
erbarm je nooit
mijn alsmaar klagen
het doodgewenste
d’ oude vragen
en zeg me, voel jij ook
in heel jouw zijn
’t verlangen naar
het vliegen.…
Lichtend prisma
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 230 Eikenbomen, de lichteters
verkruimelen de winterdag
dofheid distilleert de glans,
schuwen blikken om te wassen
gewogen modder en waterstof,
tijd dompelt lange schaduwen
in een trage schittering van de
aarde, losgelaten uit de matrix
van de zon, in helder prisma van
gekozen kleuren, zaaigoed van
feestende kristallen in het mos.…
Eerlijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 Zoek het hart in mijn woorden
kleed ze uit tot op het bot
hoor de klanken in akkoorden
van stemmingen die men vond
en verdwenen in het heden
in donkere ongeploegde grond
laat ze als ongerepte zaden
kiemen in een vrije lucht
tot ze vele vruchten dragen
naar een toekomst in het licht
waarin ze verleden niet schuwen
maar zich vormen tot gedicht…
Suikerspin ?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 Geluk is een meervoudig equivalent
enerzijds gewogen in een
gesponnen web en door een suikerspin
verleid, raakt ik een schuwe droom
niet kwijt waarin ik in haar zoete
wederkerigheid werd gekend.…
De schuchtere regenboog
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 41 Ergens bij de wolken, heel hoog,
woont een schuwe regenboog
Als de zon komt opgestegen
verstopt hij zich steevast heel verlegen
Ook de druppels van de regen
komt hij het allerliefst niet tegen
Maar als zon en regen samenkomen,
voelt hij kracht door al zijn kleuren stromen
en vormt hij vliegensvlug
tussen deze twee zijn kleurrijke brug…
goede vrijdag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 430 toeven in uw licht
is schaduw schuwen
toch voel ik me zo vaak
diep naar binnen gericht
o ja, daar is de stilte
gepaard aan liefde
toch leidt die weg
evenzeer naar kilte
waar het hout zich kruist
spijkert zich de adem
zoals lijden en hoop
mijn ziel bestuiven
daar woon ik, mens,
die ongevraagd
in het aardse huist…
Vrouwen in Marokko
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 236 Ze wandelen avond in
de schemer van 'n bladzij
bijna omgeslagen
licht schuw rond dit uur
Nog brandt
het dagelijks vuur
dooft sissend
in zee, als samengebald
ze slenteren avond in
alleen, met twee
met drieën gegroeid
tot silhouet
Herhalen met verve
hun schimmenspel
tot nacht -onhoorbaar-
in het slot valt.…
die ik ben
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 85 wonen in een schaduw
hoort bij mij, ik ben dan
zeker niet schuw of dood
mijn ziel luistert naar een stem
of naar een verlangen
al zwevend tussen vandaag
en ongekende morgen
wonen in de schaduw
is ook wachten op licht,
het mag gerust een illusie zijn
daarbij toont de werkelijkheid,
zoals u weet, creatief gezien,
dagelijks een ander…
De zanger
gedicht
3.0 met 21 stemmen 23.809 Losgelaten in zijn huid, dit huis,
Groet de zanger koekoek noch vinkenvanger
Noch de schuwe spieders in het laagland.
De zanger is zijn lied.
-------------------------------------
uit: 'Gedichten 1948-1993'.…
Dag
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 369 die kamer zei mij niets
dan duisternis
en een dunne, gouden kier
opeens was ik weer kind
tastte schuw contouren af
vulde vormen rillend in
na een uur - een kwartier?…
Duinrups
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 80 Ik heb jouw ademhaling
en jouw verstilde stemgeluid
teruggevonden in jouw gedichten
duinrups bij het zilte strand
kleine worm in zoet tegenlicht
ik vond jouw naam in mijn gedicht
ik heb je nooit mogen aanschouwen
daarvoor was ik te schuw en te gehaast
maar ik weet dat in mijn lucide dromen
jij de werkelijkheid naast mijn droom plaatst…
Openbaring
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 197 Wij overschaduwen vorsten
Wij slaken gaarne Onz’ boeien
Wij zij geprezen
Door Wij en door Ons
Wij schuwen daden niet, dorsten
Wij immers niet te verfoeien
Wij, Ons gelezen
De les, met een frons?
Wij bonzen luid op Onz’ borsten
Wij talmen niet uit te roeien
Wij die niet vrezen
De wrake van Ons…
Lichtval
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 242 De asperges groeien in het donker
in een bed van zand, de mol met
zijn grappige graafpootjes woont
onder de grond, vleermuizen vliegen
in de nacht en wijze uilen schuwen
het licht.…
mijn schaduw voorbij
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 290 over mijn schaduw
heen
zet ik stappen
in een ander leven
schuw
duw ik door
overweeg ik
schrik
ben ik bang
een leven
lang
zo vertrouwd
achter te laten
even moedig
stap ik
bijna lachend
over mijn schaduw
heen
op weg naar
onzekerheid
die zo vreemd lijkt
tot de zon
overvalt
stralend
en uitbundig
in mijn gezicht
schijnt…
Samenzijn in négligé
gedicht
2.0 met 10 stemmen 6.033 Drie lichtende vingers; ik ontweek ze schuw,
Ik ontweek ze, ik, driedubbele schaduw.
-------------------------
Uit: Horror Coeli, 1946…
preambule
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 ik moet mijn vlees nog schuwen
en mijn hart nog kloppend maken
in wat iemand ‘het bestaan’ noemt,
herken ik alleen het voorbijgaan
en het toekomen, het heden is van
provisorische aard, slechts kenbaar
als onbetreden smeltwater, achter-
gelaten tijdens een reis naar het
ruimteloze wormgat waar mijn lijf
zich doorheen wurmt, ik moet mijn…