Alle inzendingen over slechts toegankelijk

(Aan Johnny van Doorn) De dichter een tovenaar, een derwisj een ziener een zegger van zijn kabbala van klanken Een zachte stem in een struikelende cadans De hal der kennis die slechts toegankelijk is voor wie door de stilte zijn gegaan. Een magistrale stralende zon.…

mijn hart is stil alsof het overweegt om weg te gaan en jou achter te laten op mijn wang, aangevreten door het zilt dat oogleden van liefde sluit hoe zou het afscheid zijn als een stap in een zuilengang van echo waar boete beelden maakt en de reis aankondigt met het hoofd tegen de muur zou het dan mijn stem zijn die de weg tot stof…

te wagen,groeiden verstilde vijvers dicht met kroos, vulden zich met broze taal die werd gesproken in het holst van een gedachte, een zin werd onderbroken om het water te laten stromen vanwaar het is gekomen, daarop te wachten is voorbij, de inborst van de eindigheid, niet te lachen, niet te schreien, zonder tranen niets vermorst, niet toegankelijk…

Kijk naar mij, praat met mij! Niet met degene die naast mij loopt, niet met degene waarvan je denkt dat ie bij mij hoort, niet alleen met kunstenaars over schilderijen. Niet meteen met hij of zij die mijn rolstoel voortduwt maar kijk naar mij, naar de mens die ik ben, naar het kunstwerk dat ik zelf ben. Zie je niet hoe mooi ik geworden ben…

Er ligt een gevoelig bezit op een eiland van duisternis met mensen die hun eigen muze zijn geworden en ver over de oceaan praten zwanen over weemoed toen alles nog verdrietig was en stoelen in de keuken kraakten jij bent toegankelijk voor mij je droomt, je wordt wakker je hebt een mening maar je blijft toegankelijk voor mij…

Verlangens smelten in de doofpot uit hun eigen diepten van een verloren echolood en als die houvast nog te vinden is wordt dat minder toegankelijk voor mij en blijft het leven achter dat ik eerder op de vloedlijn vond.…

universele droom die traag zal rijpen en al een doel is op zichzelf ze staren naar mij met lege ogen, van ver gekomen, plat gewalst in een papieren maalstroom vanzelfsprekendheid te mogen overleven aan rafels van een Fata Morgana die wazig wordt aan de horizon contouren zijn onduidelijk als de belofte van een opgedroogde bron die slechts…

nieuwe aarde, waarin de oude wordt begraven en een geheim bewaarde, niet toegankelijk voor mij.…

laat me sterven in de naaktheid van je hand waar ik stil verlangen adem naar het zachte schreien van de dood laat me gaan in de hartstocht van je huid waar ik het zwijgen achterlaat onder versteende longen voorbij het verre avondrood maar ontzeg me niet de liefde, mijn liefde laat ze bestaan in geschreven morgenlicht wanneer…

nachts de muren trillen door zijn bulderende stem dan stop ik het liefst mijn oren dicht en denk dan oh wat haat ik hem als zij dan 's morgens over straat loopt 't gezicht verborgen achter een sjaal dan zou ik haar willen vragen meid toch, waarom slik je dat allemaal maar vantevoren weet ik het antwoord al ach, hij is in zijn hart niet zo slecht…

Sigaret, oraal bevredigend vingerding stoorde mensen van `t antikamp 'der gezonden' heengezonden in het rokende buitenkamp stonden rillende mensen, kou en nicotine gemis en mistkijkend uit hun ogen rokende, verstikkende, vuurspuwende blikken taxidiesels, zonder waarschuwingsstikkers, pas op! auto`s zijn dodelijk spuwen gevaarlijk rook…

Het kan altijd slechter zei men vroeger, maar hoeveel slechter, dat vermeldt de historie niet misschien omdat niemand ooit gemeten heeft naar absurde maatstaven?…

Telkens weer, is bij boeven en ander tuig ontoerekening-vatbaarheid de boosdoener van alle achterlijke streken die de dood tot gevolg heeft! De griep maakt minder slachtoffers!…

dit is de tweede oproep wat wij dierenvrienden niet willen het eten van kikkerbillen ook Peta waarschuwt ons gelukkig hiervoor EU-landen stop ga hier niet mee door uit een gesprek voortkomend uit de radio voelde die desbetreffende persoon na dit filmpje bekeken te hebben zich zo slecht zijn ontbijt moest hij…

Ik dicht, naar mag ik hopen, Voor mijn lezers, toegankelijk en open.…

je zit al niet meer in mijn hart dat heb je goed verbruid mijn lijf is uiteraard der zaak ook niet meer voor jou (toegankelijk) nu moet je ook nog uit mijn hoofd dan is het vuurtje echt gedoofd en o ja: systeembeheerder, kan ik voortijdig mijn wachtwoord wijzigen?…

ik dacht ze veilig te hebben gesteld in het diepe, in het donkere voor niemand toegankelijk op een verlaten avond raapte ik mijn kracht bijeen om ze te verdrinken nu de tijd rijp was om ze onder ogen te komen bleek de waarheid bevroren…

2006 de VN neemt het verdrag aan 2007 Nederland ondertekent het verdrag 2010 de Europese Unie onderschrijft 't verdrag 2016 onze 2e Kamer ratificeert om m.i.v. 2017 minimale aanpassingen te garanderen Nederland toont haar kruideniersmentaliteit om het bedrijfsleven niet op kosten te jagen! en de overheidsgebouwen te laten wachten tot de Europese…

Tot ongenoegen van Joost Zwagerman en vele literaire zwaargewichten schrijft “onze Driek” gelegenheidsgedichten toegankelijk voor Jan en alleman. Het werk van onze nationale dichter maken wij hier dagelijks wat lichter.…

Verdeeldheid zaait zaad in onveilige thuislanden, het zal blijven knellen. Roestige bestanden, twisten verdonkerd nerven, worden minder transparant. Globalisering? Vensters op een kier, wie laat de maskers zakken? De oude wereld haalt de bruggen op, ademen onze mussen dan vrijer?…

De mooie vrouw, de überknappe bink Ze hebben nu een plek op internet Voor dating en het hele flirtpakket Zo'n invalshoek is wel een beetje link Een keus die eerst aan schoonheid moet voldoen Dat is dan volgens mij weer lelijk doen…

wanneer ik sterf hoop ik niet te zwaar te zijn heel oud maar niet gebroken en dat de trap waarlangs men mij zal dragen toegankelijk is en niemand mij laat vallen en als dat zo zou zijn dat men dan de gevolgen kan overzien en dat de kosten van mijn begrafenis meevallen en er iemand is die om mij weent iemand die zal zeggen hoe…

om dicht bij mezelf te blijven heb ik de kloof gedicht de kamers van mijn hart gevuld met warmte en mezelf welkom geheten getracht mijn woorden toegankelijk te maken voor andere ogen kortom ik heb een nieuw gedicht geschreven in louter zuinige woorden…

het was zo'n dag als ieder andere een dag van spanning en gruwelijkheid gedrenkt in hoop op menselijke toegankelijkheid in weerwil van 't idee dat de wereld zal veranderen de televisiebeelden soms rood gekleurd laten zien dat er bloed vloeit in het oosten vluchtelingen die behoefte voelen zich te laten troosten afkomstig uit een land dat…

Zonnestraal van liefde lichtelijk geraakt Het hart ontgrendeld weer toegankelijk gemaakt Hittegolf van gevoelens fel opzwepend temperament Bouquet van heerlijke geuren en prikkelende zinnen Verdoofd haar tijdelijke gedachten rest alleen nog het vurig beminnen…

ik draad een armpje hoog haar lach lijkt nog bevroren vierkant toch de vingers van het handje in een welkomsboog daar gaat de duim in warm ontdooien rood de lippen in toegankelijk ontplooien dit zijn geen marionetten of juist wel jij trekt aan de touwtjes en toch speel ik mijn spel…

men zegt dat poëzie verblindend is kristal van schoonheid toegankelijk is spiegelt in het water vloeiend in woorden over de ophaalbrug van een gedicht maar soms trekt het als een labyrint door het leven vol vraagtekens bouwt een doolhof van mysteries in de taal en legt een hypotheek van onwetendheid op…

men zegt dat poëzie oogverblindend is kristal van schoonheid toegankelijk is spiegelt in het water vloeiend in woorden in overbrugging naar dichtwerk maar soms trekt het als een labyrint door het leven vol vraagtekens bouwt een doolhof van mysteries in de taal en legt een hypotheek van onwetendheid…

Tegenwoordig herstel ik snel van mijn liefdesverdriet Het is er nog, een ondergrondse zee van tranen Waarvan het bestaan door een mij onbekende Slechts vermoed kan worden.…

besta jij uit gedacht of stof van dromen nam jij vorm in mij zoals verlangen naar geld even later tien euro vond Leven wij kort en hevig ontelbare momenten met en voor elkaar Wij krijgen het geheel niet opgeteld Er is geen oplossing klaar Dus zoeken wij ver van elkaar de ruimte, die ons nodig heeft maken…