102 resultaten.
Ode aan de traagheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 110 schrijf de laatste regels in uitgebeende trage taal
verzamel de moed om de kust uit het oog te verliezen
zoals de vis tam en stekeblind oefent in onderaards geduld
laat tranen een voor een over schaarse woorden vloeien
bloed spaarzaam druppelen op het onbeschreven schrift
zoals het bewegingsloze dier dat in donkerte op helderheid wacht
laat…
behagen zonder angst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 50 zij aan mijn zijde
terwijl het weten knaagt
want hoelang zij de pijn
kan behartigen in de spraak
waar geen spoortje angst
haar van het weten
kan ontzekeren
de schemer die als een
wolk haar de schaduw van
de zon kan ontnemen
is slechts een fractie
van het leven dat ze
met teugen van liefde in
elk moment tot haar neemt
weliswaar spaarzaam…
altijd weer Eden
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 924 Ik zou je bij mij moeten schrijven
maar ik weet de beeldspraak niet:
Je sijpelt door mijn land
als een beek van dunne woorden,
helder maar spaarzaam
maar helder maar zelden.
Even klink je misschien
langs mijn heuvelrug,
hoor ik je echo
in een desondanksgeluid.…
Gebruiksaanwijzing
gedicht
2.0 met 98 stemmen 48.901 De zee is spaarzaam als een dichter.
En ik was aan zee en ik was op een berg:
twee eeuwenoude makkers.
Wie op een berg wordt bijgezet,
wil nog jongleren met de sterren,
snakt nog belachelijk naar lucht
met al de roofzucht van zijn lijk.…
Ouder huis
gedicht
3.0 met 24 stemmen 9.913 Van de taal werd spaarzaam gebruik gemaakt:
liefkozingen moesten worden ontvreemd.
Als mijn moeder mij streelde schaamde zij zich
en ik schaamde mij - onze schaamte was nog
gescheiden.…
verstilde beelden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 328 uitgewoond bestaan
en ook de mensen die hun dagen
hier sleten zijn reeds lang naar
het stof der aarde teruggekeerd
enkel ‘n verdwaalde passant die in
deze bouwval beschutting zoekt
beluistert nog een oud verhaal
dat zich zwijgzaam vertellen laat
van wat in verstilde beelden
bewogen bleef
ergens buiten de stad door de tijd
nog spaarzaam…
Nergens van verzekerd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 53 Geld waarmee je pijn verzacht,
levens redt en beter maakt,
blijft spaarzaam in de kas
voor later, voor de oude dag,
voor in te kopen zorg
van de naderende toekomst
die men nalatig borgt.…
Lichtspel met water
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 39 Voel groensfeer uit de waterspiegel komen
Zachte wind die kringvormig speelt
Ogen die weg dromen
Liefde voor de natuur mag in je komen
Er straalt zoveel rust van uit
Ook als er een meesje fluit
Het lichtspel mag je gadeslaan
Er is een magische sfeer ontstaan
De waterspiegel trilt
De schaduw stilt
Het licht kruipt spaarzaam
Je voelt genoegzaam…
Radeloos gelukkig
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.687 Ik moet nodig even klagen
want het zit weer aardig mee
spaarzaam zijn de donk're dagen
dat ik klaag van ach en wee
Weg het veilige gevoel
van ik kan niet dieper zinken
weg verbetering als doel
Ik kan slechts op het heden klinken
Gelukkig zit ik hier te wezen
van een zenuwachtig soort
want tegelijk kan ik slechts vrezen
dat het zeer snel…
Als vogellijnen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 288 welluidend, of verwonderlijk stil
vertoeven ze er vol appetijt
toch zo broos, in kwetsbaarheid
zoals ook wij mijn lief
twisten met de tegenwind
tuimelen, rondgaan in het labyrint
als de nacht het donker legt
over de takken van de linden
zal de uil er zijn plaats vinden
waar hij met zijn wendbare kop
gespitst en muisstil kan turen
in spaarzame…
Verder uit de kust
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 349 ik groef koel zand
legde dat op warme
eindeloze benen
met liefdevolle hand
we waren op het strand
verbrandden voeten
in de gang naar zee
zij fluisterde verkoeling
golven namen ons snel mee
steeds verder uit de kust
hitte werd met schuim geblust
daar dreef je aan mijn handen
in het spaarzame oranje pas
toen braken voor mij alle banden…
leeservaring
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 171 geurloos en onuitsprekelijk verleden tijd
mijn mond blaast dan bellen van beelden
demonen verdronken in mijn geheugen
heel soms komt een oud vergaan schip boven water
krijg ik wat speelruimte
in het heden van het hoofd het kraaiennest
en kan ik van daar uit plonzen in een poel van geuren
geuren van vroeger van dingen die niet meer bestaan
spaarzaam…
Schiermonnikoog, januari 1996
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.372 (een herinnering)
Je denkt: was er maar sneeuw en helderheid
en ijs op sloten, wolkjes uit je neus,
een rietkraag, krakend landschap wijd
verbreid – geen misverstand, geen enk’le keus -,
spaarzame vogels, takken rijp en tijd
bestaat niet. Je staat daar als een reus,
trotseert de wind die door de duinen rijdt.…
Kroegtijger
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 93 Als een ware tijger sloop ik rond in dampende café's,
op zoek naar erotisch genot met losbandige deernen,
wat ik spaarzaam vond, slechts een stijve tepel onder
een flinterdun bloesje, maar genoeg voor mij als arme
bedelaar, die in kroegen geen tijgerin vond.…
Vermoeden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 Jouw aangezegd scheiden,
genadeloos en plompverloren
Heenvliedende weken, traagzaam,
tergend treuzelend razendsnel
Gestadig slaapgebrek
Spaarzaam sluimerend verpozen
Gradueel schrikbeelden verdragen,
loochenen als non-existent
Door het krijten is mijn zicht beloken
Langzaam vervagend schimmig bestaan
Gedachtenflarden…
Kardinaalsmantel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 ogen er verlaten
Uitdrogende graslanden en bergweiden
Steppen waar droogte tot armoe kan leiden
En distels zelden door regen verleppen
Kleurige vlinderpracht zal je oppeppen
Distels in uitbundige verschijningsvormen
Schoonheidsvlinders stellen daar hun normen
Parelmoerenkleuren als ogenbinders
Kardinaalsmantels als de mooiste vlinders
Spaarzaam…
SMAKELIJK SFEERVOL SMAKKEN!!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 bestek
Met pieperderpiep schuivende stoelen
Kukkelende tokkende kinderen
En een haastig kris kras door elkaar geloop
Van de naar (vr)eten zoekende volwassen massa
Probeer ik persoonlijk
De sfeer er in te houden
Van best smakelijk eten
Als ik voorafgaand
Aan en voor mijn tafelgenoten
Het “eet smakelijk” wil uitspreken
In een plotseling zo spaarzaam…
Ga gerust Rutte kiezen!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Nederlandse land- en lotgenoten
Ga gerust Rutte kiezen
Maar dan niet kniezen
Als weer 4 jaar
Zijn herinnering hapert
Vooral die korte zelfs verdwijnt
Die lange zit wel goed
Vooral op daden van overleden derden
Rutte zal als eindverantwoordelijke van zijn kabinets-personeel
Dit uiteindelijk automatisch afschuiven op hen, hem, haar
En zij de spaarzame…
In mij woont de tijd
gedicht
2.0 met 10 stemmen 5.428 waar in mijn lichaam wonen de geuren
van Brazilië of van pepermunt op zondag
zuinig en voorzichtig geschoven uit
en gewikkeld in een koker van zilverpapier
nog ruikend naar gemorste Eau de Cologne
waar bleven de stemmen die klonken
achter geblindeerde vensters waar uit
kleine maansikkels het spaarzame licht
verloren ging in de veel te grote…
Vooruitzicht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 245 Door je tijd, zo spaarzaam,
voel ik me in no time
op het spoor hoe kort 't moment
van huid en haar en stem,
om mij gewaar van het blijvende
in alles wat verandert, gaat en komt,
gewaar hoe onze bron dezelfde is
eender als die van dier, insect, het blad,
zwart vastgeplakt op straat,
dan oplost in de regen
en ook de as,
maar ons huis in het…
Geen vrouw
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 292 En zelfs de dromen worden spaarzaam
waarin een vrouw mij nog verleidt,
ik zeg tabee aan heel die santenkraam,
ben reeds in het hier en nu bevrijd.
Dus, om het nogmaals te stellen,
geen vrouw krijgt bij mij nog voet
aan boord, hoe mooi ook haar dellen
en megagrot, dikke ram op haar snoet!…
Woestijnkamelen
netgedicht
2.0 met 71 stemmen 89 nog klonken
uit de verte
de schreeuwen
van woestijn-
kamelen en
knarsten het
door lucht
gedragen zand
tussen kies en
spaarzame tand
de wind was
opgestoken
daarom hadden wij
de opgravingen
onderbroken om
in rustiger tij
verder te gaan
aan een nieuwe
opening van het
gangenstelsel
wij proefden al
de lucht die daar
eeuwen in…
HUN LIEFDE
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.150 Honger hebben we nooit geleden
want altijd was er genoeg
mijn moeder was echt wel spaarzaam
en m'n vader zat nooit in de kroeg.
Ik moet er nog vaak aan denken
als ik zo naar hun foto kijk
dan voel ik me dankbaar en gelukkig
want hun liefde maakte mij zo rijk.…
VLEERMUIS
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.116 demon
Met een bol lijf en een duivelskop
Dooraderde vleugels dragen hem
In een stikdonkere ruimte
Ontwijkt hij het spinrag
Uit een grot vliegt een stroom op
Grillig wentelende vlekken
Een moeder kruipt over een wand van jongen
In het staartvlies vangt zij de meelworm
De vlieghuid plooit als een sierlijk membraan
Gereinigd en ingevet
Spaarzaam…
Verhoogd oord
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 896 Spaarzaam kruipt het licht voor mij uit
een armlengte verder daagt de horizon
dichtbij en onraakbaar sluit
zich de hemel als een nachtjapon
alle schoonheid is gehuld
in aftasten en geduld
Ik blijf de hoogte zoeken
langs de flanken van verdriet
in de verte wapperen doeken
onzichtbaar achter wuivend riet
de vloer kraakt maar ik schuif…
In spiralend zand
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 voorbij het schaduwrijke loof
van eeuwenoude eiken
zindert zomerse hitte over
geelkleurende korenvelden
naar kerktorens in het verre land
stilte markeert de vlucht
van een spaarzame vogel
die hard schreeuwend de
koelte verlaat geschrokken
door een plots springende haas
wind ruizelt het blad
krijgt houvast in spiralend
zand op het uitgelopen…
Urban-natuur
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 vervallen schilderij aan de wand
Verlaten land
Natuur omhult het beton
Stenen muren waar het afbrokkelen begon
De tijden kennen het verval
In muurgaten vind je vleermuizen, overal
De tijd gaat
Het menselijke verlaat
De natuur volgt haar weg
Een bouwval die tegen het instorten vecht
De wereld is er verlaten
Bouwwerken vol gaten
Slechts spaarzaam…
Inval
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 973 de kamer lijkt zwaarbewolkt
het licht is spaarzaam
waar schaduwen lijken te verspringen
ik dans over de muren
en verdwijn in de vloer
van mijn gedachten
geen beeld is dromeriger
dan kleur gedoopt in inkt
het handschrift dat fantaseren heet
schilderij in schilderij
het beweegt tot acrobatisch woordgespeel
ik dep mijn kwast in een zomermeer…
- Leeg aan de buitenkant -
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 883 Hoe ballonnen vol lege troost, omvangrijk
elke gedachte meer de lucht van de kamer
met onze naïeven dromen spaarzaam vulden,
stormen die niet in de wind konden staan.
Hoe vaak heeft het antwoord niet met leegte,
ja met omfloerste blik de pijn verdragen..
de rook van onze mooie, zoveel betere dagen.…
het is een beetje waar
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.508 , u begrijpt het wel
'n dichter spreekt 'n and're taal
een agent met diepbruine ogen
is een blauw oog geslagen
een wildslaper in een hertenhok
sliep daar al rustig enkele dagen
dat kan natuurlijk niet
de agent maakte hem wakker
de wildslaper schrok zich rot
het was een arme poolse stakker
hij dacht dat hij beroofd werd
van zijn spaarzame…