Alle inzendingen over spinnenweb

als een fonkelnieuw beginsel hangt als gesponnen suikerspinsel het ochtendlicht tussen de bomen de draden zo precies geweven als in een ragfijn spinnenweb de puurheid overvalt me, ik heb het zo nooit eerder waargenomen het teer verspreide licht herken ik uit een voorbestaan waar eeuwigheid en tijd als vloed en ebbe samengaan ik ben een…

De zomerlucht hangt blauw-gewassen en geboend te drogen in een spinnenweb van licht. Ik voel de naaktheid van de nieuwe dag heel dicht, als was de wereld pas deze nacht geschapen.…

In het raam een meisje, jong nog en vrijwillig machteloos, overtollige zwaarte heeft ze vrolijk naast zich neergelegd: want zij is licht en vluchtig, in essentie een uitgehold raadsel dat moeiteloos de kunst verstaat van het verdwijnen in de alledaagsheid: zij is de fluisterstem, de vogelvlucht, het trillen van het spinnenweb, het licht dat uitdooft…

schaduw op de boerendeel vermindert Mijn klaagzang en beïnvloedt de gedachten Die mij tot dit bedrukte schrijven brachten De kunstenaar in mij herrijst en vlindert Want hij beseft dat je met ware vrienden Alle seizoenen zult moeten beleven Van kievitsklank tot koeienrug die schudt Ik wil me kunnen vinden in de grienden Met u, vriendin, een spinnenweb…

Mijn tranen zijn als de dauwdruppels aan een spinnenweb. Ik ben verkeerd ingeschat Die spin wordt ook als akelig waargenomen. We hebben gelijkenissen Al verschillen we in grootte Maar we zijn allebei intelligent op onze manier. Een spin maakt haar net om een prooi te vangen Ik ben de prooi waarop ze jagen.…

Een spinnenweb vol parels licht en nevels rond de struiken - de dag moet laat ontluiken de avond doet hem vroeg weer dicht. Er is gezaaid, geoogst met spoed, de laatste vruchten vielen de winter op de hielen, wie weet hoe het nu verder moet?…

Hing zij zijn spinnenweb vol met robijnen? Dat deed de zon als hij ‘s morgens ging schijnen. Reikte dat web even hoog als de wolken? Dat weten zij, die de hemel bevolken. Durfde ze klimmen tot hoog in de top? Nog één hapje, je pap is op!…

haveloze staat een oud, geheel versleten apparaat dat zelfs de laatste hoop heeft laten varen nog even en u mag me doodverklaren want ook m’n geest is reeds ten einde raad een oude man, die trage meters strompelt de afstand van het kastje naar de muur en op z’n sterfbed pure wartaal mompelt ik voel de warmte van het vagevuur bedekt met spinnenweb…

spinnenweb met haar verstorven draad. Weg te halen.   Steeds zwarter en moet grondig gestofzuigd of liever keurig gestoomd tot in de kleinste kloof, stof. Weg te halen.   Donker en enge spinnenkop. Pinnige vrouw. Kreng en kribbig. Bolvormig om spinrag met een lange stok weg te halen.   Griezelig.…

in een grijze nevel gehuld raakten handen, lippen en stemmen elkaar in emotionele tonen dirigeren ons hart op 't ritme in een dichterlijk gemoed ben ik vindingrijk aan de slag gegaan om woorden op waarde te schatten in een zalig ontluiken liet het ontpoppen in een spinnenweb van traagheid met grote loomheid in allerlei kronkels puur…

O, hoe hij daalt en klimt en niet in een spinnenweb terechtkomt, en dit moment op- genomen in mijn hart en hoofd....voor even. Dan komt mijn lief weer stampvoetend naar buiten en vraagt of ik dit en of ik dat wel gedaan heb en waarom ik niet...etc.…

Catechismus Dat stampten we in ons hoofd; broeder Simplismus Moest zorgen dat ’t geprint werd in ons bloed Om Goddelijke zekerheid te planten In de rode achtbaan van ’t Interne Boek Beschikbaar op de virtuele Nook: De Geest die ons omringt aan alle kanten Was het bedoeld als vangnet of houvast Bedacht door zeer bezorgde theologen Of ’n spinnenweb…

De spinnenweb met haar verstorven draad. Weg te halen. Ze wordt steeds maar zwarter en moet grondig gestofzuigd of liever keurig gestoomd tot in de kleinste kloof, stof. Weg te halen. Donker en enge spinnenkop. Pinnige vrouw. Kreng en kribbig. Stof voor de ragebol.…

Maar zijn vervelend gezoem houdt op, als hij recht in het spinnenweb vliegt, dat ik gisteren vergat te vegen. Loom verschijnt een dikke spin, reeds volgevreten na een insektenrijke hete zomer, en begint dan razendsnel aan het inspinnen.…

gordijn achter de schermen ratelt weerloos dicht de impressionist in ons is dood, gekruisigd je ligt voor het grijpen voor loerendgevoegde torens domino-spinnenweb met astma van begeert en opsluipende muziek ik tol als ogen van een ingeslapen paard red je niet kan niet mijn stoel wil niet vooruit je zwermt zwerft je kamer door ijsbeert…

Nu aai ik door jouw mooi gesponnen grijze haren, terwijl jij mijn spinnenweb wat meer begrijpt. Ben gaan houden van je mooie stem, van je fratsen en verhalen. Zie je liggen in je witte hemd, en andere composietmaterialen. Geef je een kopje koffie. Je bent dankbaar, voor het tasje troost.…

Spinnenweb, skelet, gehuil van witte geesten, onecht als alle dagen, vals als jij. Maar wij schrikken zo snel niet meer, wij laten ons nog slechts elkaar op het lijf jagen. We reizen van ons vandaan, elke dag, zo ver als we durven, met het oog op bestemming. Niets minder dan dat.…

Uitgeput val ik in slaap in het uur dat de zon hoog aan de hemel staat Vreemd is het in een droom te aanschouwen hoe dat er vanuit de hoge toren Bekleed met mos en spinnenweb naar me wordt gekeken alsof ik de klimop ben gespijkerd aan het hout om alsmaar hogerop te klimmen Geperst geduwd verwrongen om te sterven met de vreemde adem…

beroert mij bijna teder fijn slechts als een zweem te merken ik tast blind stap na stap bemerk al snel - na iedere trap omhoog - de ketens die mij houden: eenzaam verlangen en een doffe pijn de zijde weeft zich nauw en vast tot zij mij duwend dwingt en past een keurslijf van haar engte en ik mij nauwelijks nog herken gevangen in het spinnenweb…

Guur wild nat Gebogen tak Dwarrelende bladeren Gebroken met de storm Rollend over rail Stoppende trein Verkleuring groen naar geel Netwerk bruin poreus Aderen in het blad kalende reus apoptotisch Als spinnenweb vertakt Bladeren sterven af necrotisch Het park wordt chaotisch Skelet van een vogel Glinsterend web Ochtendkou morgendouw…

Daarmee is alles uitgelegd, zelfs de vloek dat u, mijn bevrijder, zich in dit spinnenweb zet en als grauwe weduwnaar slurpt aan uitgeroeide dromen. En o o wat zijn de gevangen dichters vol jolijt wanneer ik hen als spelbrekende klikspaan zeg dat uw geheugen zo leeg is als een ontrafelde windhoos.…

Stroken licht-inval, de dageraad is op komst, accentuerend de caleidoscopische kleuren van de nachtelijke dauwdruppel op het vensterdak, aaneengeregen droppels spinnenweb tussen dag en dauw. In het kleurenparadijs van de opkomende zon dansen wit, rood, oranjegeel en parelmoerblauw.…

Prachtig ragfijn spinnenweb, spiegeling van heelal, broos vochtig parelland hangend tussen heggenpoort waar klimop het hout overwoekert en bladeren de kleur van been en zilver dragen beschenen door het zachte parelmoeren maanlicht.…

als de ouderdom komt met gebreken en de herfst kruipt in je hart duik dan niet onzichtbaar de winter in daar is de kou met smart het leven is vaak boos oh, ik weet het wel en de kracht van mijn lichaam wordt al broos want de tijd gaat super snel maar ik zag vanmorgen een spinnenweb nog helemaal nat van de dauw en de zon die scheen toverde…

grote neus en een zeer grote mond Ik ga je verrukkelijk opvreten, heus Pieten zijn voor reuzen zo gezond De reus greep Pietje in zijn kraag en droeg hem tot diep in het kasteel Bang keek Piet naar de reuzenmaag en dacht, dit wordt mij wat teveel Jammer dat ik zojuist gegeten heb mompelde de reus, ik ben thans vol Ik hang hem maar in ‘t spinnenweb…