Alle inzendingen over stilstaan bij

Ik niet doorgaan niet stilstaan !…

Even stilstaan bij de bloemen Even stilstaan bij het gras Even stilstaan en benoemen Even stilstaan bij hoe het was Even stilstaan bij het leven Even stilstaan bij de dood Even stilstaan en beleven Even stilstaan klein en groot Even, als het kan heel even Even, als het kan intens Even, als het kan beleven Even geven aan ieder mens…

stilstaan bij de mensen die je voorgingen bij ’n vader, ’n moeder, ’n man, ’n vrouw, ’n kind stilstaan in de regen stilstaan in de wind…

even rust je verliezen in bespiegelingen van je geest stilstaan bij hen die in zoveel liefde deel van jou zijn geweest - en zijn stilstaan bij honger armoe en pijn en zacht omfloerst die deken van jezelf deelbaar laten zijn stilstaan bij dit feest wat nooit zoveel meer of minder dan slechts geloven is…

Even stilstaan, dat doe je als je een liedje maakt, leert mij de Drentse zanger, stilstaan in de tijd het is stil op de gedichtensites dichters komen op adem als in eigen tijd teruggekeerd zijn ze op zoek naar wat komt waarachtig stil zo wil ik staan even omkijken naar waar ik ging nog niet verder kijken dan een nevelige horizon…

laten we uit vrije wil stilstaan bij dat wat we hebben en bij dat wat we verliezen door nog meer te willen zo’n auto die nog sneller kan zodat we nog eerder ergens komen – zo snel dat we de klap niet eens meer merken of horen als we de bocht uitvliegen tegen die niet meer te ontwijken bomen gedwongen stilstaan en alles alles…

In een volle gang Is er geen doorkomen aan En blijf je stilstaan…

Stilstaan dan doorgaan, als maar weer verder totdat de kim is bereikt.…

Stilstaan bij een prachtig moment geeft maar weer eens aan, hoe stilte mooi en zalig kan zijn.…

stilstaan stilt mij mijn woorden in de stilte van mijn hart zwijgen mijn ziel stil stil is alles wat ik ben…

de tijd beweegt als stroop plakt mij vast aan stilstaan ik ploeg door kleverige dagen en mijn gedachten draaien kolken maar brengen niets meer dichterbij de tijd gaat weg en zwijgt noemt geen naam of plaats aanzien moet ik volgens hem stilstaan met mijn armen open zegt, hierzijn brengt je dichterbij de tijd laat mij te wankel achter ik…

Ik wil niet stilstaan, met, of zonder jou. Zelfs al was ik met je samen, Zou het nooit zo kunnen zijn, Dat stilstaan maar in beeld kan zijn. Zonder jou voelt ook niet goed, Maar ´k weet die pijn die slijt. Als ik alleen maar kon vertellen, Wat je met me doet. Nee het is niet meer verliefdheid, It goes way beyond.…

Maar hollen wordt stilstaan en een stap achteruit Slechts ruimte voor twijfel Geen enkel besluit Als je doel niet het doel blijkt en het pad niet jouw pad Als je toch eens opzij kijkt of ónder de lat Blijf dan eens stilstaan Doe een stap achteruit Neem die lat in je handen en trek er op uit Ga lekker zwerven Kijk maar eens rond Stop…

De lente kwam stilletjes aan Ons humeur was blijven stilstaan In het duistere van de wolken Nu gaat ons hart weer open.…

Wil dat we weer geschiedenis schrijven Ik wil even terug in de tijd Ik wil even weer gelukkig zijn Ik wil even stilstaan bij jou en mij Ik wil even terug als het kan…

Leven is stilstaan is meegaan met dat wat is durven be-leven te be-wonderen. Leven vraagt lef, leven is wonderlijk.…

de uren vergaan, de dagen, de weken, de tijd blijft nooit stilstaan en wij denken dat er oeverloos veel tijd is; die is er, maar niet voor ons, niet voor jou, niet voor mij.…

Het raakt me zonder iets te voelen aan en uit komen al je dromen Het vermogen om zonder iemand te zien te voelen wat het is om en om de twijfel en de wetenschap dat stilstaan geen optie is Het raakt me ik voel het aan alles.…

weerspiegel in verrassende varianten waarachtigheid nodig me uit om er te blijven bij stilstaan tot ik binnen handbereik jullie als verhevenheid durf neer schilderen…

als wij dan toch vandaag stilstaan bij de velen die vielen door oorlog en terreur door aanslag en geweld in de jaren net of lang geleden laten wij dan ook even maar naar onszelf kijken opdat wij zien hoe onverdraagzaam jegens anders zijn wij ons zelf gedragen als wij dan toch vandaag stilstaan bij de velen die vielen om betekenisloze…

Alle beelden van mijn toen, in haar oneindigheid verdrinkt, voel ik eeuwigheid stilstaan in de tijd, als een vergeten liefde die tot mij zingt.…

een moment van stilstaan bij de vraag waarom je geen moment echt stil blijft staan bij datgene waar je geen moment echt stil blijft staan…

Wat is realiteit tijd gaat zo snel voorbij Ik kijk links rechts Duizenden dingen passeren mij Niet stilstaan Geen gedachten Ik zijn en tegelijk mij De toekomst overkomt mij…

Langzaam schuifelt zij door de paden van haar leven Haar trage gang bereikt de laatste deur zelfs daar blijft zij nog even stilstaan in verwondering over het niet meer weten haar leven mist…

de brievenbus blijft leeg maar als wanneer ik nader de zwermen zwenken de honden aanslaan en de dravende paarden verschrikt stilstaan alleen dan voel ik me echt alleen…

Een goede raad van harte gemeend wil ik wel ter harte nemen Het is mij om het even zo wordt er gezegd, maar... als ik jou was zou ik er even bij stilstaan De wijze zegsmannen knikken en...lopen door!…

bezinning is een moment stilstaan de tijd nemen die je eigenlijk niet bezit... bezinning is oponthoud waarvoor je het geduld niet hebt maar waarvan je diep van binnen weet dat 't onontbeerlijk is…

stilstaan bij de beelden van toen, roepen ze nog altijd kippenvel op gaten die geslagen zijn in New York, mensenlevens is het gemis duidelijk voelbaar verenigen liefdevolle handen in de hoop de weg naar tolerantie te slechten…

weer bronst en huilt de klok zijn klank van verre morgens zij vielen voor het knielen nu stilstaan is te laat het brons dat zacht herdenken huilde laat morgen toch bevrijding luiden…

er is nog ruimte in luchtlagen, in hemelgewelven in denkbeeldige rijen voor de kassa het grasveld van een zaterdagochtend een terloopse kus, in het stilstaan bij achteloos voorbijgaan voordat we zwijgen in lijnen van gelijke strekking…