Alle inzendingen over stilte-taal

ik stap in stoute schoenen om woorden te vinden als cirkels om van het begin de warmte te dragen tot het eind en weer verder ze zouden het verborgene moeten vangen stil rollend draaiend, traag als kringen licht op huid mijn glimlach zijn in kleine letters als stille adem ongeschoeid…

zomers die nooit meer stijgen en slechts even trillen op vingers van oude herinneringen waar zeeën ophouden met bestaan in armen en voetsporen, laag begraven onder ramen en buiken vol brakende honger en dat een uitwuivende duin de meeuwen met dode ogen zal achterlaten, even vreemd als het lege hart van winter tot ik duizend talen…

De taal der wapens spreekt en ik heb toch altijd gedacht dat men naar school ging om te leren… Nou deze lessen, bloederig en wel moeten worden geschrapt en wel heel snel want de taal der wapens kost levens en ik heb nog nooit een rapport gezien waarop een cijfer gegeven werd voor misdaad, U wel misschien?…

ik zag een schat aan verhalen in de meest vreemde talen spiegelen in je ogen ik heb ze niet gelezen ben gewoon een leven lang bij je gebleven en nog niet uitgekeken de chaos in je schatkamer is te groot zonder verbinding is er wel begin maar geen einde je hebt power genoeg maar concentratie en vasthoudendheid zijn noodzakelijk…

Wanneer glas gaat praten tegen gevoelige snaren flirtueel de knuppel gegooid wordt in dat ene hok waarvan de deur op een kier staat dan lacht de dag naar buiten schittert woorden van afwezigheid ziet half ontloken ander leven voor waarheid aan zacht schroeit huid langs leven daar waar vuur zich uit in verwrongen taal pakt zij…

Ik wil een hoge skore kreigen teruchgetelt naar vier als iedereen een vier geefd doed dat mij zoon plezier dan gaat het nied om vierendelen maar vieren delen op zijn meest laat zien dat je hier ben geweesd das laggen hoor, wie maakd me blij en geefd een dikke vier dit valt tog onder meesterwerk sgenk mij een –ik was hier-…

Taal biedt me een onderdak Een stoel met tafel Een haard waarin het vuur Van gezegde en geschreven woorden Ik zit er zeer op mijn gemak Mag er stil zwijgen en dichten Dichten, een lieve lust.…

en toen, andermaal, zeeg de stilte er ontbrak lippentaal overdonderend de allengs ingeslopen kilte het klare licht groeide donker dicht verbetenheid enkel op zwart gericht ruimten met verstomde gedachten wirwar van spinsels die de werkelijkheid verachtten…

Een eigen taal..verborgen glans van oog tot oog van hart naar hart sluit snel die poort! verberg het woord! doof nu het licht! trotseer de smart gewenst..gesmoord…

lichtjes draaien maar de zon schijnt feller op de kale rots waar stenen regenbogen kaatsen in kristallen werd de tijd gevangen die daar onder grote druk is blijven hangen zij vertellen van een vroeger leven laten emoties stralen die in overgangen zijn gaan dralen bloemen weten dat kristallen nooit worden vergeten omdat ook zij de taal…

Maar onze taal is nauwgezet; Dat blijkt in deze. Een uitgang maakt een groot verschil: Wees zo verkiesbaar als je wil, Verkieslijk zul je nimmer wezen.…

Voor ik de trein verliet vroeg ik een medepassagier: “Begrijp jij sms-taal, wat staat hier?” Hij hielp ons in één ogenblik en ik moet je bekennen, het was het kenteken van onze onbekenden….…

het jaargetijde bloost waar de vurige zon de einder kust de zilte golven doorklieven als een meditatie ontspanning waar adem lucht geeft in “klare taal” spreekt de zee geschiedenis óngepenseeld in een stijl dit doet mij denken aan dat jij jij bent je doet wat je moet doen in ieder seizoen……

Eén blik van jou en de sfeer kan volledig omslaan. In gedachten voel ik je handen al over m'n huid gaan... Er is alleen nog jij en ik. Eén woord van jouw lippen en een siddering trekt plagend door mijn lijf. In gedachten voel ik al genietend hoe ik de liefde met je bedrijf. De wereld is even vergeten, jij en ik, in dít moment…

geluk misschien is dat wel na te streven als je eindelijk af komt van die kruk taal vertelt ook veel van falen een vergissing immers snel gemaakt ook al spreek je alle wereldtalen in de liefde is een ieder poedelnaakt.…

Het leven is een mooie taal Alleen spreek ik haar nog zo slecht…

baden in een zee van lieve woorden kopje onder in een behaaglijk letterbad zwijmelen in louter mooie zinnen... als dit mag lukken heb ik veel geluk gehad…

O, vreemdeling, die onze taal bestudeert, Lees verder, ik wed dat mijn rijm je wat leert. 'k Hoop niet, dat de studie je tegen zal vallen. Zo zegt men bal—ballen, maar, ach! niet: dal—dallen. En 't enkelvoud, vreemdling, van koeien is: koe. Maar de boef draagt wel boeien, de drenkling geen boe.…

Meetkundige precies spreekt het hart van het oog de boekdelen van een leven zonder dialoog Het kijkt en spreekt van non-verbaal de taal van tijd als een innerlijk signaal En soms fonkelt onder een warme zon de parel van toen zoals het begon.…

De taal vergaan, de stem gedoemd tot zwijgen, zo ver van hier gereisd, om niet meer weer te keren, geen afscheid ook, geen zonlicht vol erbarmen. Waar moeten zij die blijven zich nu warmen, waar troost gaan vinden, woorden die iets zeggen? Geen duisternis dekt warm hen toe die treuren.…

Z…

Wat kwelt men dart'le knapen, Voor liefde en lust geschapen, Met Grieks en met Latijn, - Of dwingt hen 't hoofd te breken Om ook de taal te spreken Van Seine en Theems en Rijn?…

ik hou van klare taal, die klatert helder en puur vol vernieuwende verfrissing als een bergriviertje. ik hou van mensen die deze taal klaar als een klontje, zonder rond de pot te keren of te draaien hanteren en mij daardoor zuivere koffie schenken waar nooit een tekeningetje bij hoeft.…

Neêrland staat zijn taal niet af! Wie God een Neêrlands harte gaf, En zuiver Neêrlands bloed in de ad'ren, Dat bruist voor de eer van 't vaderland, Die zal dit erfgoed van zijn vad'ren Waarderen als een heilig pand.…

Zij spreekt duidelijke taal, waar woorden alleen niet toereikend zijn dat mede te delen, maar waartoe een gebaar van liefde, zoals het kloppen van een mensenhart, in staat is.…

Taal is een raderwerk (slecht onderhouden hier)- Uiterst vernuftig En steeds in bedrijf Sommige wielen zijn Weinigbetekenend Maar wel onmisbaar Dat staat buiten kijf ---------------------------------- uit: 'zeslettergrepigheid', 2009.…

Verborgen in vergetelheid Gekleurd door tijd Ligt het schrift tientallen jaren Stof en vuiligheid te vergaren Het kind ooit vol enthousiasme Krijgt nooit meer een schrijvers orgasme…

Wat wil ik hier graag tegen fulmineren, De Nederlandse taal gaat zo teloor. Die Engelse invasie gaat maar door, Maar het gevaar valt nauwelijks te keren. Er valt zelfs voor het Nederlands te vrezen, Dat wordt straks in het Engels onderwezen.…

Beeldhouwen doe ik Met beitel, klopper en Raspen klein en groot Verheugd ben ik Als er iets moois Uit mijn handen komt Dat werkelijk voeling Geeft met de materie, Resultaat van aandacht En liefde - dichten Doet met mij hetzelfde En verschaft oprechte Vreugde als beeldhouwwerk Vorm gegeven met taal…

Examen in de tijd van nu c’est dur Het weerzien met je man in spe François Dat lukt heel even niet zo 1, 2, 3 Lekkage op het internet, bien sûr Heureusement is er een tweede kans Alors, bonne chance en veel geluk met Frans!…