103 resultaten.
veeg eerst je voeten
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.333 het wegdek weerspiegelt jouw laatste levenslicht
de wind helt over in verstrooiing van licht
de straten in bezwerende onduldbare geheimen
uitdagend in wiegend wankelende angst
levenskrachten in ongenaakbare strompeling
als net afgestroopte bladeren van bomen
het lijf in woekering, eens ongeschonden
maar nu in verzoening van de ruwe dood…
Strompeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 234 Ik somber door de straat
met een weerbarstig been.
Ik weet niet meer waarheen
geen kompas geeft mij raad.
Donker dwalen mijn gedachten
over verloren paden van de tijd.
Ik ben al vroeg een simpel feit
val buiten ieders verwachten.
Al het geluk vervalt tot pech
zoals van blad gestroopte bomen
geen zon meer kunnen romen;
levenskrachten vloeien…
Strompelen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 253 Soms strompelen woorden
uit mijn hart.
Zo lang vastgezeten
in mij.
Ze kleven meteen
aan het papier.
Op de verkeerde plek,
ongeordend maar vrij.
Wanneer ik ze wil verschuiven,
sluit weerstand mij weer af.
Want wat komt uit het hart
blijft onbewogen leven.…
Villanelle voor mijn vader
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.187 Vlucht voor de strompelende waanzin,
verbrijzel de speeldoos in je hoofd,
ijl onder het maanlicht de nacht in.
Aan één breekbare draad, als een spin,
van je huis en je zinnen beroofd,
vlucht voor de strompelende waanzin.
Als een kruipend gif heeft de weerzin
haast de gloed in je ogen gedoofd,
ijl onder het maanlicht de nacht in.…
STEEDS OP WEG
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 105 (tanka)
Met Jezus meegaan;
daarbij stevig doorstappen,
moeizaam strompelen
of struikelend voortkruipen:
dit alles is Hem volgen!…
elspeet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 377 huppelen van zielevreugd’
stampend zingt de zwetende
in het zwart gehesen gemeente
in dreunend en slepend walstempo
blijde en hemelse verzen
lange noten hangen onder de gewelven
ontsnappen door een openstaand bovenraam
in blij zonlicht en onder witblauwe luchten
zingen lijsters hun hoogste lied
straks stroomt het zwart naar buiten
strompelend…
Hunkering
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 379 [Tanka]
steeds weer gestuntel
van onbeholpen mensen
die liefde zoeken
samen verder strompelen
op weg naar innerlijk licht…
verdwaald in het licht..
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.149 ronddwalende zielen
op zoek naar kleur
wit vertekend
strompelend verder,
vastgeketend
in de mist der waanzin.
vervagen zonder tijd
in grauw stuifmeel...…
Roes
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.794 strompel jij nog
lijk de krakeling
breek dan maar je benen niet
want je pad loopt grillig
langs het stenenverdriet
je stemming roest
in nevels zurig weer
waar je stem verroest
en 't braken doet zo’n zeer
strompel jij maar
voort mijn vriend
breek dan maar je beenderen niet
want jouw pad dat kronkelt
langs het dronkemansverdriet
jouw…
TEEK
snelsonnet
4.0 met 26 stemmen 1.054 Ik strompel voort, amechtig, zwak en bleek.
Vervloekt, vermaledijde hypo-teek !…
receptief
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 195 een zweetdruppel
perst zich uit de porie
mijn vingertop neemt op
brengt hem naar de tong
papileuze sensatie
ontploffing van smaak
zo proeft existentie
bevochten in krijg
met het dagelijkse,
sikker strompel ik
verlangend najagen
sla stenen over…
Circusacrobaat
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 632 als een volleerd
circusacrobaat
bewandel ik
de dunne koord
des levens
de zware lasten
netjes verdeeld
over beide schouders
strompelend
wankelend
volhard ik in
de pijnlijke
evenwichtsoefeningen
nog steeds rechtop
maar hoelang nog
en hoe diep val ik dan…
pas op mijn plaats
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 161 een strompelende sukkelaar,
bevangen door de overmacht.
Ik smacht, net als jij, naar warmte,
naar luchtigheid, een zonnestraal.
Een onderbreking van het grauwe
een flinke dosis zelfvertrouwen
ik maak soms tevergeefs kabaal
zo strompelen we allemaal.…
Queeste
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 143 zie al die anderen op weg
strompelend , vol twijfel op pad
elkaar opbeurend door liefde
zoekende zielen, op wacht bij elkaar
die vallen en weer opstaan
een reis van mededogen
het schepnet van de kosmos
vindt ieder die op weg is
naar daat wat groter is dan wij…
Ver mist
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 137 door leegte omarmd
strompelend door een bos
dat geen pad lijkt te hebben
voelt het tapijt hoogpolig
waaronder geheimen schuilgaan
veert 't mos zachtjes terug
paddenstoelen klimmen op
tegen bomen, en verhalen
over wat komen gaat
ijverig zoekend naar licht
verdicht het eerder
dan dat bevrijding nabij is…
Hoop
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.135 Kruipend,
strompelend,
over de ruïnes van mijn leven,
probeer ik mijn weg te vervolgen.
Soms glijd ik terug,
word ik bedolven
onder het puin
van verdriet en pijn.
Soms ook zie ik de top
in de verte.
Dat geeft mij hoop.
Zo blijf ik vechten,
probeer ik te genieten.
Niet alleen van het uitzicht
naar de top.…
De Engelse Sonnetten, 2. Dwaling
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 651 Verwilderd strompel ik
over de richels,
verblind door een schuimend licht,
ik spreid mijn armen
en hang in stilte
en absoluut evenwicht.…
Toen was er niets meer.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 Zo had hij het vooraf uitgedacht,
op een koude voorjaarsdag in mei
zou hij lichtelijk verwaaid en in vermoeide tred
naar de periferie van zijn peergroup strompelen.
Zijn ego, thans onbarmhartig geklemd
in zijn bekraste armen, zou hij afleggen.…
lieve heer doe mij een lol
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 539 Brokkenpilote
korte afstandsvalster
glibberend
glijdend
strompelend
langs's herenwegen
blauwe billen
gekneusde ribben
een giechel
bij een dubieuze val
heeft iemand iets gezien
snel overeind krabbelen
laat het vannacht heet water regenen
lieve heer doe mij een lol
ik haat sneeuw
en droom niet
van een witte kerst…
De doodstrijd
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.385 Verder strompelend hopend op een zichtbaar einde.
Laat het stoppen, dit lijden, is zijn verlangen.
Totale uitputting,loomheid en ongelukkig zijnde.
Overrompeld en teneer geslagen door dit overwicht.
In een gebed verzonken wachtend op het verlossend licht.
Hij heeft mij 't leven gegeven,
hij zal mij 't leven nemen.…
Vloed van ellende
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.296 Ik lig helemaal alleen op bed
en de muren komen op mij af
mijn optimisme komt in verzet
door de narigheid die jij mij gaf
Het gat wat door jou is geslagen
is zwart, eindeloos en leeg
strompelend over lange dagen
voel ik niet eens dat ik beweeg
Wat heeft het leven nu nog voor zin
met deze vloed van doffe ellende
ik sta niet meer voor mezelf…
Mijn linkerhand
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 441 Afgedwaald
in deze wereld
denk ik aan
een ander land,
luisterend naar
mijn ademhaling
strompel ik net
tot aan de rand.
Woorden rekken zich
door mijn ribben heen,
zinnen buigen zich
over mijn romp,
bewegend
naar de overkant,
liggen gedichten
reeds te wachten,
onbeweeglijk in
mijn mond.…
Mijn schaduw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.606 Ik ben verdwaald in mijn eigen schaduw
strompelend in een doolhof van schemer
een door de groep verlaten zwaluw
ongewild een schichtige deelnemer
De weg naar schittering is te lang
onontgonnen gebied zonder vrucht
ploeterend door uitzichtloze dwang
ontelbaar veel wolken zonder de lucht
Het hiernamaals lonkt met haar veren
prachtige droomtooien…
Kevers
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 220 Strompelende kevers banen
Zich een weg door de
Starende leegte.
Verpletterende pootjes
Vinden ieder hun weg en
Verpulveren de leegte.
Eensgezind zijn zij over
De gedrevenheid achter hun
Doelloosheid.
Het begon met "laten we
Gaan lopen."
"Ja, laten we dat doen".…
Eindige stad
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 97 op de trappen van de
stad. door talloos treden
uitgesleten. strompelen we
naar boven. met kromme oude
poten.…
Voor mijn dronken vader
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 122 de vertraagde voetstap op de trap
het gierende geluid van de huissleutel
die onophoudelijk het slot mist
- het zijn de kogels door mijn hoofd
ik geloof dat ik krankzinnig word
nu ik mijn geboorte wens te wissen
en mij vastklamp aan mijn kussen
om de ruïnes niet te hoeven zien
later zal ik neerschrijven
hoe je strompelend mijn kamer betrad…
Teken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 44 Hoe lang kan ik het nog negeren
en hou ik mijzelf voor de gek,
ik strompel door tot aan de eindstreep
met de strop stevig om mijn nek.
Uitstellen, niet willen kiezen
is dat wat ik echt wil,
liever het ongemak voelen
dan bang zijn iets te verliezen
ten koste van de blaren op mijn bil
door het zitten op twee stoelen.…
Mijn Opa
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 689 hij struint strompelend
langs de haven, snuift diep de
geuren in van touw, teer en vis
hij ziet hoe grillig,
met de kleur van parelmoer,
de olie glanst op het water
hij verschuift zijn pruimtabak
van linker- naar rechterwang,
en proeft de bittere smaak
hij denkt aan alle vrouwen
die hij heeft bemind,
in verre, uitdagende havens…
De treincoupe (prozagedicht)
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 550 Het is erg warm vandaag en twee oververhitte
nonnen strompelen puffend met rode hoofden
bij mij de coupe binnen. Ze schuifelen langs
mij heen en zetten mij gevangen in een wolk
van onwelriekende zweetgeur. Ik troost de
dames:‘morgen is de ergste hitte voorbij',las
ik. 'Deo volente', zegt de ene, 'Deo gratias'
zegt de ander.…
De nacht is voorbij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 tijd, de orde is hersteld
maar het heeft me veel soldaten gekost
Wat een nacht, de mannen zijn uitgeput
ze hopen en verlangen dat het voorbij is
maar de dag breekt aan, nu
de koning en zijn aanvoerders nog
terechtstellen, tentoonstellen –
hij ziet er niet uit
in zijn dure kleren
met een schuin verband
als koningskroon om zijn hoofd
strompelend…