Alle inzendingen over tekst OR begrijpbaar

Het niet begrijpen vul ik aan met herfstgedichten en een stil verlangen naar wat rust. De zee alleen heeft nooit het strand gekust maar komt met eb en vloed het levenslot verhalen. Laat me dan vredig zijn en anderen verblijden met luisteren en zingen, met glimlach en met troost al kan ik niet begrijpen.…

Ik begrijp niet, waarom mensen niet duidelijk kunnen zijn ik snap niet waarom er haat en nijd moet zijn, ik kan er met mijn verstand niet bij, dat er mensen zijn, zoals ik en jij die elkaar naar het leven staan.…

Ik voel mijn ring verschuiven Op willekeur van de wind Ze draait zich om; we zien haar wuiven Terwijl ze zingt het zwervende kind Hoog boven de haan en de toren Grazen de schapen in de weiden Mijn trein brengt mij van achter naar voren Langs de verlaten paden; de heiden Van ginds als hier. Meeuwen krijsen in de wolken Het gouden licht…

Weten dat wat in jou leeft ook in de ander leeft dat hetzelfde verlangen je verbindt en dat de droom die je bemint, in jou, in de ander, zo graag een begrijpen vindt.…

Iets snappen van de huidige mensheid, doe ik allang niet meer, mijn begrijpertje slaat of op hol, of doet alleen maar zeer! Mensen zijn dermate kwetsend, grievend en neerbuigend, dat iemand van goede huize moet komen, zich daartegen te wapenen? Hoe komen we toch aan al die oorlogen?…

Ik begrijp wel dat anderen mij niet altijd begrijpen ook al begrijp ik het eerst niet helemaal of domweg niet! Maar gaandeweg ga ik het toch begrijpen door mijn, het levens-rijpen en daarin vooral door te grijpen met het begrijpen van anderen!! Begrijp je?…

Maar begrijp me niet verkeerd Ik heb je lief en wil je strelen Wil met jou mijn leven delen Tranen vangen als je huilt Je nagels lakken, pleisters plakken, koekjes bakken als je trek hebt Ik zal je steunen, op je leunen en er altijd voor je zijn Dus begrijp me niet verkeerd Als ik met ogen dicht mijn rem loslaat En afstorm op de leegte in…

Zwijgend keek ze hoe ik langzaam verzonk in niet begrijpen dat het voorbij was. Ik dacht waarom dumpt ze me nu? Toen zag ik hoe droefheid haar blik versluierde toen ze dacht dat ik niet meer keek. Hoe kan ik ooit begrijpen?…

Ik zal proberen te begrijpen als jij me vertelt wat begrijpen is ik zal van de mensen houden als zij me zeggen waarvoor haten is als ik verkeerd ben en nooit zal begrijpen noem me dan niet fout of ook niet als ik afstoot niet om jou te wijken de wereld, eén korrel zout..…

Al zoveel jaar die ziekte al jarenlange pijn wanneer gaan ze nou begrijpen dat er minder mogelijkheden zijn Steeds probeer ik te laten zien dat het wel goed met mij gaat doorzetten en volhouden zo hou ik iedereen aan de praat Maar het wordt minder het gaat niet meer zo snel het is allemaal vermoeiend wie begrijpt dat wel Aanpassen…

Is het mijn waarde die je steelt Ik lach ook, een echte charme Omarm me Met hun zicht op mij Het is niet goed ik word te blij Maar hoe ik ben, Zoals jij ziet Deels geworden dankzij jou En ik begrijp je, Niet…

Zoals de jagende buien vandaag, galloperende paarden, jouw donkere gedachten Wolken, water, kou en mist Roffel, stof en zwetend snuif Ja, ik weet het, dit raakt je missen niet Maar het helpt misschien om er omheen te praten…

Begrijp jij dan niet dat dit niet kan? Na al die jaren waarin wij iets opbouwden zou jij nu bij mij weggaan…en dan?…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Schimmen verdwijnen in het schemeruur van de dood, ze staren ons aan, veel eerder en verder dan we kunnen begrijpen als het boek gesloten wordt over de klopjacht naar een waar bestaan, ontsproten in de geest en ontdaan van alle franje in de teksten. “Voor een mens die we moesten loslaten“…

Ik heb je laten weten wat ik voor je voelde toen maar ik wist het nog niet zeker tot onze eerste zoen Het was een hele mooie tijd met veel liefde en geluk tot er iets vreemds gebeurde en alles was opeens stuk Ik heb het nooit begrepen wat er gebeurde zo opeens en zelfs na een aantal weken weet ik de reden nog niet eens En ik zal het…

handen aan Laat alle stress aan Heerlijk schijnen Eerlijk zullen mijn eigen zorgen verdwijnen Ze noemen mij brutaal Hoezo spreek ik niet jouw taal Ik schrijf precies op Wat ik wil zeggen Nee, dat hoef ik niet uit te leggen Opschrijven van mijn eigen gedachten Is wat je kunt verwachten Ik ga niet met de stroming mee Volg mijn eigen idee Begrijpen…

Ik zal nooit begrijpen waarom mensen dingen doen, die druisen tegen alle normen en waarden in, wat heeft het nut ervan dan nog voor zin? Ik zal het nooit begrijpen!…

als ik vertel van mijn droom en het zoeken naar gevoel dan kan ik nog zoveel duiden jij zult nooit weten wat ik bedoel…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Ik schreef letters, schreef-, Maskeerde maskerade, -loosde woorden en dreef Mij naar zelfblokkade.…

gelijk een beeld reeds aanwezig in gesteente wacht een tekst op verwoording van wat al is…

Kolderiek periodiek (2 uit een serie van 100) I Deze tekst is zinloos U had dit net zo goed niet hoeven lezen II Nadat hij de lege pagina gelezen had kwam hij tot de conclusie dat er niets stond…

Een tekst in de maak Zonder codes of opmaak. Een voorlopige tekst, Heel relaxt, Enkel de kern van de zaak. Ja dacht de dichter, dat is dat, Magertjes, maar wel lekker plat.…

daarin te krimpen te of worden uitvergroot weerspiegeld in de schaduw van de vragen een woord in oude teksten waarvoor we tol betalen. Bestudeer de tranen waarin het antwoord drijft het ooit en ginder was de middenweg naar een veiliger oord.…

verving haar kracht in een nieuwe wind die zijzelf had gesticht als welving van een aards gazon, die ik in elk voorjaar opnieuw beween, die terp van wilde papavers in het heem, geplukt als een dichtboeket het rood waarin zij verdween, daar ruist de rust in haar kalmste lied van vriendschap op de zonnesteen, kompas van gekozen teksten…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…