Ze is niet te begrijpen
Ik voel mijn ring verschuiven
Op willekeur van de wind
Ze draait zich om; we zien haar wuiven
Terwijl ze zingt het zwervende kind
Hoog boven de haan en de toren
Grazen de schapen in de weiden
Mijn trein brengt mij van achter naar voren
Langs de verlaten paden; de heiden
Van ginds als hier. Meeuwen krijsen in de wolken
Het gouden licht drijft op rimpelige golven
In 't wisselend getij rondom de volken
Schoonheid overwint in de dekking van 't laatste licht
Wervelwind noch hagelstenen doen mij buigen. Ik kom tevoorschijn.
Uit de heldere rivier van mijn onschuld; van aangezicht tot aangezicht.
Zie ook: https://www.freeartandbeauty.exto.nl
Schrijver: eliZe Augustinus, 20 juli 2020
Geplaatst in de categorie: psychologie