Ze is niet te begrijpen

Ik voel mijn ring verschuiven
Op willekeur van de wind
Ze draait zich om; we zien haar wuiven
Terwijl ze zingt het zwervende kind


Hoog boven de haan en de toren
Grazen de schapen in de weiden
Mijn trein brengt mij van achter naar voren
Langs de verlaten paden; de heiden


Van ginds als hier. Meeuwen krijsen in de wolken
Het gouden licht drijft op rimpelige golven
In 't wisselend getij rondom de volken


Schoonheid overwint in de dekking van 't laatste licht
Wervelwind noch hagelstenen doen mij buigen. Ik kom tevoorschijn.
Uit de heldere rivier van mijn onschuld; van aangezicht tot aangezicht.

Biografie van deze schrijver

Heldere Rivier

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 50