Alle inzendingen over teruggeven

Teruggeven kan ik je niets ik heb er de macht niet voor in plaats daarvan schenk ik je mijn Vriendschap Ik hoop dat ie warm genoeg is? ******* Ik wens je beterschap lieve gedichtenVriendin!…

Het is boven alle twijfel verheven, Op die leeftijd begin je pas te leven, Wordt je je vrijheid teruggeven. Je hebt dan nog een tijd Voor de ontwikkeling van je eigenheid.…

Waarschijnlijk wist je dat nog niet vandaar dat ik het via een rijm aan jou wilde teruggeven van Al, wat jij presenteert en brengt zo veel goeds in mijn beleven.…

Ik wil je je ruimte weer teruggeven in en om je wezen heen. Ik beloof je een helpende hand te zijn in het grote huis waar je nu mag wonen. Toe, kruip niet weg, hier is het veilig ben je van waarde.…

Het touw gerafeld de tak is dik en sterk het mos zacht als jouw handen de dag zal het licht niet teruggeven oogluikend glanst zij schijnbaar tot aan de warme maaltijd, waar met mes en vork wordt gegeten ik doe de gordijnen maar dicht, het toetje is koud…

de moederschoot waarin ik me tot nu toe veilig waande is verdwenen daar ze vannacht zachtjes van ons is heengegleden hebben we haar teruggeven aan Moeder Natuur zachtjes dwarrelt sneeuw als 'n deken om ons heen tikt de klok gestaag toch voel ik me leger ieder uur…

In teruggegeven woorden was met smaak te proeven van zijn gedachten, die niet neergeschreven NOOIT gelezen zouden zijn…

zolang als ik mij kan herinneren voel ik me verwant met de maan ik ben haar nacht in het zwart-witte weefsel wanneer eerste wolken over daken lopen dan denk ik aan een wiegelied zing stil over alles wat ik wil teruggeven aan de wind aan de bladeren aan de jonge vogel die overvliegt hij weet niet hoe bijzonder zijn vleugels zijn…

Men is in staat bij een demente muis Geheugencelletjes te repareren Maar zou je ze ook kunnen demonteren Want bij mij boven is het lang niet pluis Sinds gisteren wil ik persé vergeten Dat wórstenbroodjes 'Erfgoed' zijn gaan heten!…

Ik kan jou je moeder, écht niet teruggeven..."…

De tijd teruggeven in momenten die niets verdringen. Hopen dat de tijd niets meer vraagt en herinneringen langzaam laat uitdoven in dankbare gedachten. En de klok een glimlach tekent die zwijgt.…

Van een poetsvrouw die verdriet wegpoetst uit haar leven met smartlappen die haar haar glimlach teruggeven.…

Beiden 20 jaar jong, stonden in het leven, Niets of niemand kan ze aan mij teruggeven. Twee lieve jongens zijn mij afgenomen Ik kan alleen nog maar van hen dromen. Op de dader kan ik alleen schelden, Deze jongens waren wel mijn helden.…

ooit ergens gelezen dat als je bij wijze van spreken landen en mensen uitbuit hun levensrivieren vol olie en ander afval spuit dan Shell het zo wezen dat men kan vrezen dat als wat ik ooit las het nu eenmaal zo is bepaald dat als je daarvoor niets teruggeeft het wordt opgehaald vandaar ...…

ik hoor jou praten over gemis over het niet meer kunnen van graag zou ik ze aan je teruggeven ze verruilen was ’t plan bij mijn familie is liefde ver te zoeken egoïsme staat centraal in de rol van zwart schaap leek liefdeloosheid vrij normaal met zoveel liefde praat jij nog immer over het oeverloze gemis hetgeen ik nog altijd ontbeer…

muziek op het tapijt een verdwaalde kat bij het vaal geschijn van een heilige kaars het is zes in de avond en buiten het duister de straten verlaten is het niet beter gewoon binnen te zijn een oude man vergeten waarom hij ooit begon en zelfs werd verwekt schrijft zijn memoires op geleend papier een latere dag wel eens zal hij het teruggeven…

Jij hebt het me teruggeven dat gevoel, om weer iemand te zijn Jij bracht het terug in mijn leven en dat voelt hier, van binnen zo fijn. Jij gaf me weer rust en vertrouwen en dat is een prettig gevoel Ik weet nu, op jou kan ik bouwen en jij weet steeds wat ik bedoel.…

Afstanden zijn leegtes die weinig verschillen of echo's weer hun hoop teruggeven. Geluk is een koud woord geworden dat ik verstoppen wil.…

Dank je wel dat je mij mijn leven teruggeven hebt Mijn toppen en mijn dalen Mijn gevoel van liefde, lijfelijkheid Mij deed trillen alle dagen Jij die alle mannen bent Die met mij deelden hun verlangen In woorden weliswaar en soms een kus Dank je wel dat ik tot leven weer kon komen inclusief de tranen en verdriet Het heeft mij iets…

het leven is als reizen in een boek doorheen de bladeren van dat wat al geschreven is een roman ook die je niet weggooien kunt of dichtklappen wilt noch teruggeven aan de uitgever waar de jaren verjaren doet verlangen naar meer ons nieuwsgierig de vingers de bladzijdes omslaan het vervolg van de expeditie de voleinding open nog…

Die wat kleur teruggeven op menig ochtendgezicht. Nu te spreken over wat deze kunnen verbijzonderen; is één ochtendsessie met de blik op een betere toekomst gericht.…

wat zijn we haar schuldig zij die lange tijd met ons heeft rondgelopen zo tolerant en geduldig we lieten als dank slechts puin na in hopen ook al waarschuwde zij ons veelvuldig wat kunnen we haar alsnog teruggeven van enige waarde onze lieve moeder onze hoeder onze moeder aarde met wat we haar tot dusver gaven zijn we bezig ons eigen…

ik lig op mijn rug met wazige gedachten mijn dromen zijn gestolen het ging ergens over een bedrieglijk wezen ik rol me om draaiend om mijn malen kijk je aan door het glas omgekeerd tussen mijn benen uit je lijkt je te bukken zorgelijk over je kindertjes je bent bedrieglijk groter of ben je de zon al misschien en ga je mijn leven teruggeven…

verkoeling naar binnen te metselen in de gangen van zijn zandkasteel zwaluwen vluchten in cirkels jagen hun stem na in de wind de lucht, een verlengstuk van weids en helder water als een kind met een spiegel en de ogen van zijn moeder evenzo sprekend en blauw het zindert verderop hier kan een steen de zon verwensen haar haar eigen warmte teruggeven…

, tentoongesteld, voor engelen, voor machten, voor het koken van melk, het verwoesten van honing, ik verplaats mij niet, de omgeving neemt mij ook niet serieus, wel teken ik teksten, en verraad ik mijn gedichten, het is tenslotte, een begin, gezet, verwacht, gekregen, niet gepakt, want wat we vasthouden, dat moeten we teruggeven…

een zomerse zon bedekt mijn land waar klaver huist en bijen vangt waar in de koeiebuik gras ontspint tot mest in dampende klodders door koeieanus uitgedreven op het land wordt neergeplet in koeken ter vertering aan het land wordt teruggeven oh nederland oh koeienland je bent door koeieplakken overmand zo vruchtbaar bruin in 't zonnetje…

Die teruggeven van een vrij ruimtelijk leven na de glazen omsluiting van een kwade gram. Wees gerust, je wordt gekust. Schone slaapster vrij van last. Blinkend, blakend uitgerust. Draag het schoentje dat je past.…

Zijn aardse wil hij graag weer teruggeven, het is voor hem de enige uitweg.…

Wordt er ruimte aan onze hartenwensen gegeven, die ons iets van onszelf teruggeven met iets van een wel gemeend fatsoen. Dromen we de droom de kerstmis met elkaar te mogen delen. Een realiteit voor de gelukkigen; een droom nog steeds voor velen.…

Langzaam draaien de wijzers van de klok in een cirkel rond de as van het leven Per seconde zal er een nieuw mens worden geboren Tegelijk zal er iemand aan de aarde worden teruggeven Tijd deelt en verdeelt de levenstijd in fasen Hierdoor blijven de wijzers in het nu en heden Soms vliegt de tijd heel even terug in de tijd naar de horizon van…