Alle inzendingen over testament

gemist net alsof ik wist waar hij langs zou komen maar er komt een dag dat ik hem tegenkom misschien is ‘t daarom dat mijn woorden stromen ik schrijf je mijn gedachten de wereld van mijn geest waarin je, als je ’t leest, ook die van jou herkent zodat je alles weet wat ik je wil vertellen op honderdduizend vellen als tastbaar testament…

Wanneer ik zal gaan, wil ik geen tranen op je gezicht. Denk aan de lichte dagen die ik heb liefgehad, hou van mijn dromen ook al was ik nog zo zwak. Wanneer ik heen zal gaan, wil ik geen duisternis in je ogen. Denk aan de fluisterende nachten die ik heb gedicht, open mijn stille woorden ook al verlang ik naar het witte licht. Wanneer…

mij is een kort leven beschoren wil herdacht worden naar behoren lees mijn testament mijnheer de recensent niet droogweg worden gecremeerd maar graag breeduit uitgesmeerd met lovend literair betoog een autopsie onder kundig oog van schrijvers die weten welke jambe niet te vergeten breng mij niet naar een columbarium leg mij…

Wat denkt u, heeft de paus tot slot gewild Een voorbeeld voor ons allemaal te geven En deed hij daarom afstand na zijn leven Van nieren, lever, ogen, hart en milt? Kortom, vermaakte hij per codicil Ons elk orgaan - behalve dan de ziel?…

Na tweeëntwintig jaren in dit leven maak ik het testament op van mijn jeugd. Niet dat ik geld of goed heb weg te geven, voor slimme jongen heb ik nooit gedeugd. Maar ik heb nog wel wat mooie idealen, goed van snit, hoewel ze uit de mode zijn. Wie ze hebben wil, die mag ze komen halen, vooral jonge mensen vinden ze nog fijn.…

Ik heb een oude ster ontmoet die valt wanneer ik sterven ga. Soms, als ik naar de hemel staar, knikken we even naar elkaar. Ik heb een afspraak met een boom dat hij zich over mij ontfermt en witte bloesems bloeien laat wanneer ik in zijn wortels slaap. Ik heb een zwarte kaars gekocht die dooft als ik mijn ogen sluit en fluister in het…

ik lees nog eenmaal mijn verkreukeld testament met een christusdoorn naast mij op de vensterbank zo vaak heb ik mijn laatste wens herschreven waar het nu nog maar één enkel woord kent mij rest slechts "dank" voor de moeder van mijn leven…

er was geen ziekbed enkel de dood die hij nog had hij wist het graf met de narcisten die hij een spiegel gaf zijn testament verpakt in maanden zwijgen maskeert zijn voortdurend hijgen in de sobere melodie waarin woorden eindelijk hun diepte krijgen op de laatste tonen van een leven vol futuristische dromen hij heeft gebroken met…

een gevallen maagd bladert in verleden en tekent haar sterven…

Kolderiek periodiek (nr. 31 uit een reeks van 100) De verstokte roker, die aan longkanker zou sterven, liet zich cremeren. Zijn laatste woorden waren: “ Ik sterf zoals ik geleefd heb... rokend!"…

Nu 'k het Leven niet meer Wil is 't tijd Om wat ik Ben en wat Ik heb te Gaan vermaken Aan hen die Naast mij staan En er de meeste Aanspraak op maken - Mijn oplettendheid Gaat naar de jongste Van mijn zoons 't Past bij Hem het best Mijn gevoeligheid Naar de oudste Die zo graag de Rede voorrang geeft Mijn…

Ik laat je wat muzikale noten na om het klavier in weemoed te stemmen een flesje droge wijn voor jouw keel en een zwembad om in te zwemmen ik geef je mijn natte kasteel geschikt voor een oordeel mijn eerste penseel gouden pink en vingerhoed je mag rekenen met mijn rekenmachine harken met mijn zilveren hart mensen ontzien met mijn moed…

Het testament van mijn gevoel vergeeft jou aan het goede doel; passeert het samen schrijven. Ofschoon ik vlek en vloeiblad hou, zal van de inkt die linkt naar jou, het zwart zo zwart niet blijven.…

Met hongerige blik en holle kaken En tot de draad versleten kleren aan Heeft mijn notaris mij te woord gestaan Toen ik bij hem mijn testament kwam maken. "Ik hoop," sprak hij, "dat u in uw legaten Veel geld aan uw notaris na zult laten."…

Senseokoffie opent testamenten, Omdat per slok je levenslust vergaat. Senseo…en ik voel de dood al sluipen, Dat spul is met geen moog’lijkheid te zuipen.…

De slang God schiep in den beginne twintig poten aan de slang Het lijkt wat ruim bemeten maar zo’n beest is aardig lang Dat aantal bleek noodzakelijk om recht te kunnen staan En tevens om van 't aardse slijk en modder vrij te gaan Ook kreeg de slang als enig dier beheersing van de spraak En wat hij te vertellen had was af en toe goed…

in de sobere kamer kwam uit een laatje een papieren testament opgesteld in vier talen de vragen leken gedestilleerd uit een test over wie ik was of zou kunnen zijn was ik gelukkig of treurende zachtmoedig misschien had ik honger was ik dorstig barmhartig bovendien?…

in mijn testament dat ik nimmer zal schrijven is de leegte onherkenbaar aanwezig in het grote niets woorden ontbreken, zelfs het vel met die kleine lijntjes die je schoonschrift bepalen zetten de kantlijn buitenspoor ik heb niets weg te geven, al wat mij bezit zijn slechts koude harteloze dingen, mocht mijn eind aan de orde zijn leg…

ik zoek waarheid uit de sprookjes van vandaag in spelletjes van gisteren de stukjes leven van het afgelopen jaar waar is mijn testament het werk dat voort blijft leven als ik er niet meer ben heb ik wel iets te geven waardoor men mij nog kent of ben ik te lang van stof geweest zal niemand het doen opwaaien hooguit nog mijn…

We zijn de laatste tijd niet zo content met U; we willen graag op U vertrouwen maar steek dan eens de handen uit Uw mouwen U bent ook God van ’t Nieuwe Testament Stop nú het moorden in ’t Nabije Oosten Dan kunnen we weer bidden, danken, troosten…

het genie is niet gek bouwt kastelen van stenen die ooit zijn gelegd gebakken van lucht in de heersende wind gedroogd in het sterven van testamenten die censuur nooit zijn ontvlucht kom maar mijn deeltjes zo breekbaar en fotogeniek ik golf weer de pijn schreeuw de muziek van nog steeds niet begrepen te zijn…

door stramme handen ontglipt mij de jeugd waar een hart jong gebleven het testament maakt van zijn leven en in vermoeide ogen dromen vervagen speels verlangen naar vervlogen tijden dit doorleefd gezicht aanschouwen mag dat toekomstdromen liggen verborgen in reikende handen van een kind…

ik was in de wolken maar meedogenloos brandde de zon op mijn nalatenschap tekende verstrooiing in een buiige lucht maar het feest was een regenboog verder schreef donker betrokken over wereld en waarden op een zichzelf vernietigende aarde het weer zat mij tegen de zon won een heldere hemel mijn testament heeft niemand gekend…

Als iemand ongelijk heeft is het Geert Wilders die zegt gelijk te hebben en te houden In zijn totaal met niemand te vergelijken werkelijkheid leidt deze langzaam maar zeker naar de dood van zijn vergelijk naar de dood van zijn partij de PVV naar zijn politieke ondergang Want "Alle mensen zijn ongelijk" dat bewijst, dat regelt Wilders…

schrijf geen testament op afgelopen jaar de dagen leven nog kosten en veel baten zijn onverrekend en nog niet afgeboekt ik wil niet wachten op balans geef jou mijn hart en handen nu incasseerbaar als de klokken twaalf slaan is het gedaan mag ik ook komend jaar met warmte en liefde nog op jouw positieve saldo staan…

Bomen getooid in witte aanschijn Gekleurd door de zon haar tranen Rood haar ogen bij het ontwaken Een keuze is haar rauw ontnomen Roder haar ogen bij de bedgang Hoop is gedrenkt in zwarte inkt Inkt waar haar testament van leeft Rouwen zullen de gekroonde berken En al wenend nemen zij afscheid…

haar dood (te smachten al) ik voel dat ik schrik de kleur in haar gelaat en die gelaten blik vredig maar ik ben totaal buiten zinnen de weg kwijt God weet waar het is dat kruid, het mineraal dat haar weer vitaal maakt en haar voorgoed terughaalt als U voor Moeder Natuur de zevende dag nou eens een medisch testament…

Ach, konden we maar terug gaan naar die lentetijd, te verdwalen in de regenbogen van beider ogen, in overtal de kansen wogen, bevlogen van geloftes naar de wereld en onszelf, ingetogen onbedorvenheid, fundament van het onvermogen, de kwalen van het ongeduld, onbegrepen en miskend.. Ach, konden we dat ene holle vat aanslaan…

Door de drie religies samen geschreven testament is vernietigd omdat iedereen zijn geloof zag als de echte Heiland, het boek zegt volgens overlevering dat het doel van de mens het bereiken is van de ultieme beschaving; nirwana, paradijs en hemel de namen voor de toestand der zielen die dat hebben bereikt en getransformeerd in ‘n hogere dimensie…

schreef mijn letters in de lucht kleurde ze met zon vroeg de wind ze weg te blazen de hele wereld door nog spoken ze hier rond in tocht en koude vlagen gebroken woorden die hun doel nooit zullen raken verminkte zinnen vliegen overal zomaar naar binnen het was mijn testament bij leven maar de dood heeft al mijn schatten…