Alle inzendingen over theater

En dat bloemetje krijgt telkens weer mondjesmaat wat water, het hart blijft zo lekker warm in dit kille Hollandse theater.…

Mens die puur Theater bracht, zoals Het hoort, die als Geen ander het applaus Kon laten klinken - Na jouw bewerking Van Goodbye Saigon Dat compleet met Helicopterlawaai Snoeihard bij ons Binnenkwam - en toch Een kwetsbaar mens Met ongekende podiumvrees, Die ondanks je bulderende lach Van pure angst zat te bibberen Voor je…

kristallen transformeren op bevroren water… zonnestralen weerkaatsen licht op een klein wonderlijk theater fruitig geel en groen laten zich vooral gelden… gekleurde nevel zweeft verder boven uitgestrekte velden een moment van schoonheid die weldra zal wegkwijnen… wanneer de zon straks weer volop gaat… schijnen!…

Nog trekken de zware wolken in ons bestaan haar sporen en woorden die als dolken mijn diepst wisten te doorboren, joegen mij steeds op de vlucht, de thuiskomst werd steeds later en in de spetterende avondlucht gevangen in mijn eigen theater, werd mijn pad van tranen zwaar. Ik volgde de dood en toch dronk ik door zonder bezwaar.…

Vele groeiringen later laten je duizendmaal golgotha vergeten om het zwijgen van de dood te bevrijden van het juk dat je schouders hebben gedragen in tijden van nood jij schiep jouw eigen hemel kristalliseerde je beeltenis op de flanken van het kruis herschiep het besef dat het sterven slechts een hoorspel is in het theater doch jij…

Hemel maakt theater doek valt voor het bijgeloof, toch geprolongeerd? Onderhuids zaaisel façade achter gevoel, dichterlijk maaigoed. Voetbal Guru preekt, gewonnen, verloren is welke kant je kiest. Spoor in morgenlicht schokkende kar met dromen je hoort ze kraken.…

Zo vaak wordt Er om mij en Over mensen heen Beslist wat Nog wel en wat niet Meer betaalbaar is In deze geavanceerde wereld Die voor veel mensen Niet meer bij te benen is Waardoor ze tegen hun wil Op straat komen te staan En - letterlijk soms - Zonder thuis of dak Verder moeten gaan Orkesten en theaters Moeten verdwijnen…

de chirurgijn betreedt in koelen bloede het anatomisch theater geruisloos gaat het beademde corpus onder zeil als zaag klem schaar tang het vege lijf invaderen met de precisie van een horlogemaker snijdt hij in de menselijke huid het bloed kruipt waar het gaan kan ontleedkundige lessen zijn geleerd het corpus door een andere…

Ach ja, die ouwe MIDI-bioscoop Een peilloos gat dat niet meer viel te dichten Zeer logisch dat men het vizier gaat richten Op iets dat vast ooit uitmondt in de sloop Zo ging veel geld in 't putje in ons stadje Dus wie was hier nou eigenlijk de Adje?…

Ik ontmoette je voor de tweede maal nu bij de fontein voor het theater in mijn geheugen was geen plaats voor al je schoonheid en ik verloor mijn gezicht ik volgde je onder kroonluchters en ornamenten die mijn interesse moest vastklampen om te kunnen lopen tot aan de geheimen van het pluche ik hoopte dat je me zou herkennen dat mijn hand…

Hoe ik me voel, Vraag je Maar de woorden Vind ik niet - Teken dan hoe Je je voelt, Zeg je - ik Pak een stift En teken op Jouw tekenvel Een met gaas Omgeven cel Met daarbuiten In V-vorm ontelbaar Vele meeuwen die Voor mij de vrijheid Verbeelden - jij Denkt buiten de box En uit mijn cel teken jij Een getraliede winkelkar…

De dood heeft hongerig de Palen uit de grond gevreten, Niet één die nog Is overgebleven - Stronken met dode bladeren, Aangevreten door vorst en zout, Zien zonder het te beseffen Nieuwe loten vol in het groen Opschieten uit het dode hout: Diep donkergroen Dat zich een weg baant Dwars door de dood, Er is geen geluid te horen,…

ik hoor wat scheuren in jouw theater stem die overigens warm het luistervolk omarmt ik zie je woorden spelen de aandacht van de zaal haal na haal naar je toe bewegen ik zie de krop in de keel bij menigeen verschijnen en ik slik zelf emoties door ik hoor ook het ritselen van dorre bladeren die je vertellen dat hun bruine nerven…

Filosofie is niet wat je ziet geen theater geen buitenkant maar je binnenkant wat je voelt wat je wezenlijk bedoelt wat je boeit en in wordt gegeven in bad, in bed en op ’t toilet Waar zeker vorm aan is te geven in je eigen leven en dat van anderen door ‘t vooral te delen in spraak en schrift Dus open dat doek lees het boek van…

de mens zwoegt hangend aan de touwen van de tijd in hulpeloos verwarren zijn vruchteloze strijd gevangen in het taaie web wordt hemel slechts tot aarde geboeid het diep verlangen verkwanseld dat van waarde als in een danse macabre in het theater van de dood jaagt hij die eens een god was dat na wat god verbood vol droefheid slaat…

in haar ogen zie ik verbittering, in haar gedrag zie ik ontkenning, in haar 'theater' zie ik de 'gestorven' zwaan. in het verdriet van de nacht, in de kilte van de noordenwind, in de dans van enkelvoud, in een gebroken spiegel van onschuld in verdrongen tijd.…

Je blijft, ook als ik niet beweeg, als maanlicht verspringen van de ene droom in de andere in het theater van het verleden. Daar trek jij aan de touwtjes, spartel ik als een marionet als je tot slot de tekst opzegt: "Dit is gebeurd.…

Geïllustreerd in mist met sterren door lantaarnpalen verplaatst jouw verlichte glimlach in de schemering met jouw schaduw in het aanstaande donker theater voelt je vredig stralend gelaat als verrijkt handreiking.…

Soms maak ik de balans op van mijn geleefde leven alsof het morgen, overmorgen voorbij kan, mag, zal zijn Dan moet ik concluderen dat ik altijd B keus was zowel in het gezin, het werk, als model, de muziek, theater, politiek en in de vele liefdes Zelfs als gevraagde zaaddonor niet de A maar de B-keuze Maar ik troost mij met de…

je jurk raakte doorschijnend aan je frêle figuur dat blond gecomplementeerd werd met een stralende lach je ogen zouden zo kunnen zijn weggelopen uit de mooiste verleidingsscene in de geschiedenis van elk groot theater in dartel licht dansant bewegen wist je ieder een goed gevoel van eigenwaarde te geven omdat jij talenten…

de auto’s rijden al een tijd in zwart of grijs mij vlaggend tegemoet ik heb daarvan nooit opgekeken alsof je het intuïtief tijdens het leven hebt gemeden zij zijn uitdagend schoon vervoeren het theater waarin de droom is uitgewoond het laatste tripje net zo liggend als vroeger in het kribje langs de bekende plaatsen met…

geulenrijk gezout, de oorsprong beeldt zich uit in kwadranten fauvistisch opgetekend door de sponning van het raster rantsoeneren, het gelijk stevent af op theater en marktkramen, de ontstemden eten honing en ik kalk mijn fantasieën op de draagmuren van de polder in mindering gebracht zijn kwelders de horigen, het begraasde land van eeuwig…

Stapelgek ben ik, ik geef het toe, Heb al mijn toekomstdromen in drank En middelen op zien gaan, Mijn theater heb ik coute que coute In de benen willen houden, het geld Dat ik van jou zou lenen heb ik Allang uitgegeven, politie en deurwaarder Staan voor de deur Het maakt me allemaal niet meer uit Hoe ik hier uit zal komen, ik doe…

Eindeloos in tijd Het mooiste ongezien De sferen van sterren De waarheid is naakt Het licht verzaakt Zingende padden Nachtzwaluwparadijs Uilen roepen Veldkrekels tsjirpen De nacht geeft haar geheimen prijs Je hoeft niets meer te zeggen Natuur zal het uitleggen De sfeer waarvan je houdt Berustend toevertrouwd In de nacht dat natuur haar theater…

Al zijn wonderen nog niet de wereld uit om de tij te doen keren op een lentedag door het beeld te blijven bewonderen in mijn hoopvolle theater van de nacht.…

Onhoorbaar haast de roep van klokken In stadsdeel, kern en buitenwijk Die van Schiedam zijn onverschrokken Zij hebben een enorm bereik Ik stop mijn vingers in mijn oren 't Is zaterdag rond etenstijd Dit beieren kan niet bekoren Terwijl het ergens ook verblijdt Waarschuwend dreunen en vibreren We zijn op ons paasbest gekleed Om het theater…

Waar het paradijs lacht Tijden verblijden Vlinderpracht Zo teder als zachte zijde Theater van weeldekleuren Goeddunkend goedkeuren Het gevoel zo blij Gedij Zweef zachtjes mee Kleurrijke vlinder Je maakt ons tevree Natuurverbinder Zweven op de zachte wind De rust die je vind Het leven verblijden Over fleurige bloemenweiden Paradijsvlinder…

Wie schrijft die blijft geldt zeker voor Couperus Hij was een visionair, qua plaats en tijd Zijn leven was primair schrijven gewijd Soms voordrachtskunstenaar, zoals Homerus Een rusteloze geest, een pen-nomade Die metamorfoseerde in figuren Die hij bedacht, zijn eigen creaturen Een eindloze portrettenpromenade Theater van de geest in…

Hij staat weer op de planken, die goeie ouwe Dorrestijn. Hij is daar treurig op zoek. Deze keer naar zijn einde. Of is het naar nieuwe zakken? Of zoekt hij naar een krans? Jij bent geen ouwe zak. Jij behoeft geen krans. Zelf ben jij ouwe wijn. Goeie, ouwe Dorrestijn!…

(onleesbaar) negentien februari stierf hij misschien staat er sterven ------------------------------------------------------ Uit: 'Binnenkort in dit theater', 1986.…