Alle inzendingen over thuisgekomen

Er is een land waar illegalen thuisgekomen zijn, verdreven overlevenden, eeuwig onderweg, drijvenden die wilskrachtig streden in de golven van de ruwe zee, zoekend naar houvast hoop zagen varen, zingend ten onder gingen in het tumult van water, wind en regen, door smekende blikken gedrevenen die grensoverschrijdend streden vasthoudend…

goot Ik ben een dapper ventje Zodat ik rap besloot Rij de auto in mijn tentje dan staat hij niet aan regen bloot De regen bleef maar stromen Mijn luchtbed werd een boot Waarop ik lag te dromen En wegdreef in de sloot Ik voer met natte voeten Door een deel van ’t Friese land Ik dreef de hele turfroute Er kwam een foto in de krant Thuisgekomen…

Thuisgekomen werd hij bestormd: 'En? Heb je haar gekust?' 'Ach,' zei hij, 'dát ben ik vergeten,' sloeg zich voor zijn hoofd.…

Met Kerstmis zou ze weer zijn thuisgekomen, mijn kleine meid met haar goudblonde haren waar ik zovele nachten naar kon staren en in haar ban begeesterd van kon dromen.…

Het fluisteren was jij al gauw verleerd Maar had die houding snel aangenomen Als een vreemde meedogenloos hard Zomaar op een dag mee thuisgekomen De aanhaling afgewezen ongewenst Je blik sprak afschuw in vele delen Het boek was uit zoals je gruwend zei Ik zou met jou nooit meer liefde delen Alles overpeinzend vraag ik mij nu af Mijn tranen…

Laatst was ik weer thuisgekomen, ik voelde werkelijk overal jeuk en moest op de gekste plekken krabben. Mijn vrouw die lag mooi in een deuk. Stiekem heeft ze mij gefilmd, onder de douche, ik stond piemelnaakt. 's Avonds vertelde ze mij lachend, dat ze een tekenfilm had gemaakt.…

Alles van een volwassen gewicht en thuisgekomen verschoof ik de tijd onder het lezen van een sprookjesboek. 2. Later werd me gewezen, dat er zoveel morsige soorten leven, zoals portiers of taxichaufeurs, die je wat moeilijk voor de voeten kunnen komen.…

Eenmaal thuisgekomen, trillend en ontdaan dacht ik: "Ik had beter niet kunnen gaan".. Al gauw raakte ik in een isolement. Misschien dat iemand dit herkent. Een depressie sloeg toen toe, ik voelde me zó ontzettend moe.....…

Thuisgekomen voor de deur, zat er een minuscuul geel meesje op de brievenbus, geschrokken keek het om naar mij maar ik, ik wachtte en keek toe hoe het eerst viel, toen hipte op een tak, veel keek naar mij, dan in de conifeer verdween.…

Gelukkig vind ik mezelf steeds weer terug wanneer ik thuisgekomen ben. Welkom thuis, verwelkomt mijn op maat gemaakte stoel. Het wordt tijd om lekker uit te rusten, fluistert ons extra lange bed. Ik droom ons aller droom. Een droomreis.…

een kinderhand we lopen door Bulgaarse tuinen en ruiken aan Japanse thee we treffen de Romeinse waakgans een tuin op wielen van stiltecentrum naar emotiehuizen is slechts een kleine stap het vlinderpaviljoen de bijen de Terra Futura op weg terug vullen we de magen en spreken luid van wat we zagen tegen de nacht zijn we weer thuisgekomen…

uren die passen in een nacht zullen vanavond tot mij komen Ik vergroot mijn wereld ver van huis en haard en de tijd laat mij eindelijk even vrij duizend en een momenten gevangen in een ogenblik en nog duizend passen daar bij Duizend en een nacht en net zo veel sterren zij schitteren boven mij hier is mijn waarheid mijn rust en thuisgekomen…

Ze was het mooiste meisje van allemaal altijd maar zo leuk lachen en kortgerokt Voor bijna alle jongens leek zij hèt ideaal de massa heeft haar nochtans opgeslokt Ze was het meisje uit vele jongensdromen met haar wapperende cape in zomerwind Ze is van een koude kermis thuisgekomen voor verdriet van anderen bleef zij blind Ze staat nu alleen…

, we konden niet meer aan iets nieuws beginnen je gaf mij handen in een opening naar jou ik zag een mooie vrouw haar hunkering en overgave ik kon niet anders dan mijn ziel aan jou opdragen in jou kan ik gaan leven jij hebt me eindelijk het kind weer terug gegeven uit mijn jeugd, het kleine jochie uit mijn dromen is bij jou weer thuisgekomen…

Ik weet nog dat ik, thuisgekomen, dacht: de volgende keer bereid ik mij terdege voor, dan luister ik echt, dan vraag ik door. Twee weken later was je overleden. Nu is het alsof ik soms jouw stem nog hoor, 's avonds laat of in een zwijgende nacht, alsof je mij dringend nog wat moet vertellen, een verklaring die ik niet meer verwacht.…

Bekijk haar laatste foto nou eens even…. De oud-minister oogt nog zeer alert, Denk ook aan haar Congres en het concert….. Els Borst stond écht nog midden in het leven. Elk kleinkind hoorde steeds haar lieve woorden, Wie gaat er nou zo ’n omaatje vermoorden ?…

Een lange weg gegaan om mezelf aan jou te binden Een nog langere weg van je weer laten gaan Het maakt me ongekend leeg en verdrietig Geeft zoveel onrust in mijn bestaan………… Door gemengde gevoelens word ik overmeesterd Overdag 's nachts en onverwachts in mijn dromen Zo verlangd naar warmte en ware vriendschap Maar van een koude kermis thuisgekomen…

Thuisgekomen zakte het wat weg, 'k voelde me weer goed en warm. Toen de nacht en die fatale ochtend, (9 februari 2006, 07.00 u) ik ben als ware aan de dood ontsnapt. Na een dodenrit met gillende sirenes heeft een kundig arts mij weer opgelapt. De procedure is u vast wel bekend, nu komt het op rusten aan.…

En ik die weer ondergronds verdween Je belde later of ik goed was thuisgekomen Ja maar puzzel nog hoe wegen liepen, lopen…

Een herfststorm die zal veranderen in een geurende lentebries, als ik thuisgekomen ben. Dan zal hij me vasthouden terwijl alles van me afvalt zodat ik alles kan geven, alles wat ik voor hem heb. Dan zal hij huilen omdat hij het meent, als hij zegt: ‘Ik hou van jou’ Ja ’s nachts, als ik mezelf en vrij ben..…

Thuisgekomen ga ik fietsen en zie, het licht knippert op de uitwateringssluis. Het is eb. Rijnlands overtollig water wordt afgevoerd. Ik zie de stroom gaan en word herinnerd aan die droeve vrouw in Villeneuve. de ogen open drijvend op de rug naar zee een pop van celluloid…

Thuisgekomen lag er een ansichtkaart op de mat: 'Sorry, schat, droom maar lekker door! Carice'.…

piepschuim resten van een verleden Daar langs geleid door een onbekende kracht buiten mij naar het rechte asfaltpad als een bezopen gek verzopen in zijn tranen Het piepschuim brekend in het heden het verleden wegwerpend in de duisternis van het vuilnisvat De avonddamp trekt over de duinen vergrijst de horizon als mijn hart Tot ik thuisgekomen…

de staartjesprinses – jonkvrouwe van het licht- is haar weg gegaan, en thuisgekomen; thuis, bij haar koene ridder haar reusachtige rick! dag staartjesprinses! om jou te houden – voorgoed – moesten wij jou laten gaan!…