Alle inzendingen over toverkracht

Toen tante To was aangerand, kwam dit berichtje in de krant: een goochelaar wordt sterk verdacht, want hij zei zelf: 'k heb toverkracht.…

Toen tante To was aangerand, kwam dit berichtje in de krant: "Een goochelaar wordt sterk verdacht, want hij zei zelf: 'k heb toverkracht."…

Toveren mag ik toveren met licht Binnen oogbereik de bloemen van de toverhazelaar Groot gevaar idylle van lente te verstoren: Gele bloemen als gouden spinsel uit een sprookje Verzonnen verzinsel zelfs onwaar? Toveren mag ik woorden tot in dit waar gedicht.…

Ik dacht: waarom hebben dokters geen toverkracht?…

Jouw virtuele woorden hadden toverkracht alleen het einde van de act blijft onbekend…

Kunst is liefde in een streven naar de hoogste waarheid de woorden voorbij het onzichtbare zichtbaar emoties gevangen in toverkracht...…

Droomwolken van bestaan oneindig getij wanneer wij gaan op waterwieken voorbij Het schip in de nacht laat ons onbevangen zweven als een magische toverkracht door het eeuwige leven…

Verwelkom iedere nacht met al mijn toverkracht, en heb alles, iedereen in mijn macht. Dan na talloze mooie dromen laat ik de zon weer opkomen.…

De Zeeuw - ik heb het altijd al gedacht - lijkt te beschikken over toverkracht.…

die koekoek en zijn wijfje zijn speelvogels. het vrouwtje laat een snel ‘hinnikend gelach’ horen ze gooit de eieren fel over de nestrand. steeds in het nest van dat sijsje zo gaan ze toch niet verloren. kabouter ‘huisbewaarder’ zorgt ervoor dat de eieren in de koekoeksklok uit het Zwarte Woud in Duitsland komen. zijn werk…

Hij is het lichtje in mijn leven, mijn droom die werkelijkheid wordt, alsof gedaan door toverkracht ;)…

en dat doet mij onnoemlijke pijn je was zo kostbaar in mijn leven gaf me alles om op aard' gelukkig te zijn je verblijft wellicht in vrede bij de Herder die gedachte is : wat me nog hoop geeft maar ik kan zo moeilijk zonder je verder wist ik dat er ergens nog iets van je leeft kom dan aan de hemel stralen in een ster en schenk mij de toverkracht…

Waar schuilt uw diepste mysterieuze macht Uw zinsbegoochelende toverkracht Waart gij in mij, o wachtster van de nacht?…

De meeuwen zijn nu eindelijk vrij ze zweven in het rond gevangen vissen vliegen van bek naar bek het krijsen houdt niet op wat eens een geestrijk ideaal weergaf verging in scherven vensterglas die in de zee verdwenen maar door de blauwe golven heen bleef schittering bestaan de toverkracht van het zonnelicht brengt iedere dag een jubelend…

toversteen met zilver beplakt in gouden lijst omhuld met ornamenten gekruld zie ik het beeld van een man die ik niet plaatsen kan uit de spiegel getreden mijn geest overreden mijn lichaam vertreden denk ik in mijn droom mijn vader of zijn zoon wie ik niet ben geweest mijn beeld is een geest die de spiegel is ontvlucht met toverkracht…

woorden schieten tekort gedachten gaan te snel om jou duidelijk te maken hoe elk woord dat je zegt me telkens weet te raken bij elke traan die ik zie branden in je ogen wil ik je troosten en je tranen drogen je lach is als toverkracht laat al mijn verdriet verdwijnen en door je humor en je meligheid begint mijn lach te verschijnen…

Feeërieke toverkracht mijn lieveke Steeds weer dat wonderbare hartendieveke. Je aanbeden, vaak geleden zo puur, moeder natuur k Zie je graag en heb je broodnodig venteke yep spetterend vuur. Pak me en ontvoer me naar eilanden zonovergoten Verdriet gehad en nog steeds me toch onverdroten de piano van Beethoven.…

kleine nimf in afzondering frêle handen maken een mythische reidans met stokjes over onbewogen graniet takjes bedachtzaam gedraaid en verschoven: een bezwerende offerande het zachte prevelen de geheimzinnige tekens van een priesteres in trance daar is plots grote zus die trots de pleister toont op haar bebloede knie de toverkracht…

Saffier noch diamant, laat staan smaragd, of welke edelsteen je maar verzint, met ik weet niet wat voor toverkracht die bij de eerste aanblik elkeen verblindt, ik ontken hiervan geenszins de pracht die zich natuurlijk daarin bevindt, maar die ik toch zoveel minder acht dan de vrouw, door mij bemind. In waarde overtreft zij ieder ding.…

Ze slapen in de maannacht als je bij me bent in dromen met vioolspel en toverkracht alsof het henzelf is overkomen en je laat nachtvlinders los uit het zolderraam om heen te gaan ze dwalen langs gevels over de brug naar de overkant waar geliefden wenen geduldig om wat komen gaat gelukkig om wat er voorbij is gegaan in tedere…

De maan scheen helder haar rossige gloed boven de oude eik zodat ik de gouden tinten van de boom in de nacht kon zien als ware door toverkracht voelde ik me opgetild worden in een droomwereld waarin alles zo mooi was ik was weer jong zat op een schommel zweefde hoog op en neer vader duwde me moeder stond er lachend bij liefde krulde…

pas het slaperige kwijt `t huis compleet met jouw zonnestraal Geen zachte muziek op d' achtergrond geen belletjes, sterrenstof, kaapsviolen laat staan kleine lichtjes met malle capriolen `t begon als een allerdaagse ochtendstond De gong, je trok met ogen wijd gesperd de voordeur open zonder nog te weten zonder vermoedens van je eigen toverkracht…

Losjes wiegend, met een keel vol toverkracht, staat de zangeres voor een geboeide zaal, geeft schone wijzen in de geliefde taal van Frankrijk: soms heftig, dan vloeiend zacht.…

De woeste kunstenaar wordt weggejaagd door beambten, maar gebruikt toverkracht: alle burgers zijn met een eeuw slaap geplaagd. Kleinzoon schilder Tijn kent de geheime macht, ontvangt Ollie en Tom Poes: nieuwe raad blaakt: de stad Doezel is weer tot leven gebracht.…

kleine jongen tot onvergankelijkheid de zachte hand van Anubis voerde het kind naar het dodenrijk de oever langs de Nijl waar de zon onder gaat het verfijnde gelaat de geloken ogen het naakte jongetje verdwijnt in een grote doos van karton niet langer het spotlicht op het serene lijfje nu het licht van Ra en Horus opnieuw de toverkracht…

duimpje kom eens hier bij ons is het fijn kabouter te heten in plaats van Merlijn kris kras in de pas dan weer door elkaar wie is wie wie zijn wij wie was wie wou ik zijn min is min en plus is plus maar plus en min wordt minder vlinder die door dromen waait zonder hinder van de storm die bomen zwaait waar is toch de toverkracht…

Mijn toverkrachten zijn vele malen sterker, maar tegen de godenwereld begin ik niets en daar heb ook ik, brave lieden, vrede mee. Natuurlijk ben ik kleiner dan ik dacht, heb ik sterren geslikt, planeten verorberd, kwam ik als een angstig molletje tevoorschijn, bracht ik van mijn revolutie geen donder terecht.…

Je rent, je fiets, je springt en stept en bent met toverkracht behept. Je bent de baas over de bal. Zo onbekend met leed en gal. Dan gaat het sneeuwen in de straat. Die sneeuw is allemaal voor jou. Wat is het heerlijk in de kou. Nu mag je uren op de slee en al je dromen mogen mee. En ik, ik ben alleen maar stil.…

Bij het golven van haar boezem Als een jongling teer te smachten, Die, voor de eerste maal des levens, Voelt der driften toverkrachten? ’t Is geen waken, of geen dromen, Ook geen lijden of geen strijden; Maar een laf, nietswaardig trachten Naar verjongen, naar verblijden!…

Dan ervaar je hun toverkrachten waarvan ik u de geheimen niet vertel. Witte wieven, heksenkringen. Bezemstelen in de lucht. Glazen bollen vol verhalen. Verleden,toekomst bij gerucht.…