Alle inzendingen over tranen OR terug

Morgen ben ik terug En hij sloot de deur Maar het bleef stil Leven verloor kleur Morgen kom ik terug Ik beloof het je echt Starend achter glas In stil tranen gevecht Morgen ben ik terug Je hoeft niet te wenen Ik ruik in mijn kussen Je geur nu verdwenen Morgen kom ik terug Dan blijf ik voor altijd Verlangend hart naïef Realiteit…

Maar die lach is er niet altijd Soms is die verscholen, Soms ben ik hem kwijt Maar hij is niet gestolen Dat is een feit Hij komt vanzelf weer terug Wanneer de tranen zijn verdwenen Alleen is het niet altijd vlug Dat ik niet meer hoef te wenen…

Gevoelens omgekegeld En zinnen ontregeld, Linea directa, willig en stug, Ik kom altijd terug.…

je kijkt wel naar me, maar je ziet niets je luistert wel naar me, maar je hoort niets je raakt me wel aan, maar je voelt niets wanneer zijn wij, zo van elkaar vervreemd, dat het pijn doet?…

Als ik op mijn piano liedjes speel, uit vervlogen tijd uit vergeelde boeken droom ik weg en ben terug in mijn ouderlijk huis. M'n zussen spelen op piano en accordeon een nostalgisch repetoire en hoopte ik als kleine meid dat ik dat ook kon.…

de liefde die je hebt gegeven geef ik in veelvoud jou terug want jij en ik, wij horen samen als twee oevers door een verbonden brug.…

ik moet naar huis kinderen etenstijd waar ben ik hoe laat is het wie ben ik wat is…… contracturen benen armen non-verbaal contact handen die u verwarmen langzaam in foetushouding terug in moederschoot voor altijd warm een lach toen u… zacht uw ogen sloot.…

een tijdkompas als stijgende champagnebubbeltjes vanaf de bodem in kristallen glas liedjes doen je belanden in even tijd terug herinnering van liefde verdriet verstopte emoties nu lukt het even niet wat tranen een glimlach maar alles gekoppeld aan melodieën liedjes… en hun woorden in muziek.…

je roept me en ik hol, zoals in oude spelletjes naar het rode doel dat me trouwens altijd onverschillig heeft gelaten het was meer het uitputten onderweg of de dwaze doodsstrijd die de bekende pijn van verlies verlaagde en zo mijn lot aangaf als tijdverdrijf ik lag nooit aan de oppervlakte in welke kleur dan ook maar ik hol…

Scheef is de poorte, van oudheid geweken; zaâlrugde 't dak van de schure; overal stro op de zwepingen zit er gesteken; vodden beveursten het huis en de stal. Boven die vodden zijn blommen gesprongen; onder die vodden zit volk en gezin: blommen van vrede, zo ouden, zo jongen, blommen van buiten en blommen van bin. Daar is 't dat…

de kin gericht naar waarvoor je staat, katoenen jurk waarop alle klaprozen van de wereld bloeien, rugzak op de rug, wollen muts op het hoofd warmt tot aan de ogen, waarin al de koppige sterren als kolen gloeien, met onafzienbare tijd voor beide voeten, je schopt het niet weg, je loopt er triomfantelijk doorheen, géén verholen blik terug…

na 2 jaar Amerika zijn ze weer terug mijn dochter en schoonzoon, de tijd ging achteraf vliegensvlug twee keer ben ik bij hun geweest iedere keer een mega feest heerlijk dat ze weer in de buurt zijn gezellig en reuze fijn…

Ik keer terug na een lange dag met jou Ik kijk nog achterom Misschien zie ik je nog Maar het is te laat Je bent al te ver weg…

Jouw leven een stramien van Bergen en dalen Zoekgeraakte grenzen in Bergen van hopeloos met Dalen door 't stof Met respect voor jouw doen en Begrip voor laten Hoop ik oprecht dat jij voor Later, nu dus wijs besluit Doe dus zeker Echt niets dat jou later spijt Probeer het leven Nú, in later te plaatsen Trek grenzen vandaag. Verleg Ze…

Vanuit het totale niets, Vanuit de morgenglans der Eeuwigheid ben ik in Het licht ontstaan Uit en in dit licht Geboren - licht dat Tijdens mijn leven zo Vaak ontbrak - 't is Mooi geweest hier op Deze aarde waar de een De ander vooral het licht Niet in de ogen gunt - dit Samenraapsel van nietsheid Doet mij vooral terugverlangen…

Zij wacht op de ree. Haar vriend een zeeman die niet meer t'rug kwam.…

weer wakker kust, om weer even terug te zijn in een ander gezicht.…

Terug naar de bron terug naar in den beginne waar het ooit begon Terug naar het toen het onbeschreven blad voordat alles gebeurde Terug naar het moment voordat je koos voordat je besloot Terug naar de tijd dat je zocht naar wie je was naar wat je wilde Terug naar de tijd dat je dacht dat je het gevonden had en…

Ineens is het teruggekomen die geur uit een voorbije tijd een zondagmiddag in de zomer terwijl ik door de polder rijd de geur van hooi, herinneringen veel ouder dan het verse gras die warme prikkelende dingen die ik al haast vergeten was dan in een vlaag ruik ik de koeien de lucht van mest en van het kuil ik hoor het rammelen en loeien…

Mijn weg naar de wereld vind ik alleen als ik uit de beweging stap en in het middelpunt van de woestijn een put sla naar het grondwater in jouw stem, mijn lief, jij bestaat in de tijd die mijn aarde beregent en ik, ik groei alleen als ik jou ken, maar de weg terug na de storm duurt soms lang...…

Terug in de tijd. Dingen ongedaan maken. Weg met alle spijt. En de dingen die mij raken. Terug in de tijd. Weg met alle pijn. Uit het heden bevrijd. Dat lijkt me fijn. Terug in de tijd. Zodat alles beter wordt. Mijn oude leven kwijt. Zodat ik me in het nieuwe stort.…

toen zij in de velden van vroeger liep ver van de smeulende wind en bijtende bergen zag het kind van weleer bloed in het oog van de zon zij begroef ontbladerde dromen onder de steen van het slapende oog nu huivert ze naast zwijgende goden ze hoort het slikken van de tijd het licht is niet van porselein in de velden van vroeger…

traan ……

Van hoe ik in een woordenstroom niet kan zeggen wat ik wil van hoe ik in een stortvloed van tranen mijn verdriet niet kwijt kan van hoe ik in een mensenmassa eenzaam kan zijn van hoe ik van de liefde spreek in mijn dromen van hoe ik verlang dat je weer bij me terug zult komen…

hier zit ik dan, alleen op de bank tranen in mijn ogen, brok in mijn keel keek net naar beelden uit mijn verleden en het werd me eventjes te veel we zijn al vijf jaar uit elkaar ik dacht dat ik het vergeten was maar nu ik het terug zie voel ik weer hoe goed het was wat doet het pijn om het terug te zien onze liefde voor elkaar de tranen…

tranen Waarom nog mijn smart als ik je terug wil wanen…

Mezelf afdrogend met de handdoek die eens de jouwe was droomde ik mezelf weer even terug in jouw warme armen een traan, drupte er over mijn net gedroogde wangen dan een zachte glimlach heel even terug in de tijd van toen jij mijn winter zo verwarmde en ik wist dat liefde ook genieten was…

brengt ik leef rustig verder zonder tranen zonder pijn Want ik weet Ooit zul je je vleugels strekken en terug vliegen in de zon Ooit...…

Mijn tranen zijn gedroogd, mijn glimlach is terug. Ik luister weer naar anderen, ben na maanden minder stug. Maar diep van binnen zit nog steeds die pijn. Dat kan ik niet veranderen, ook al wil ik vrolijk zijn!!…

Alles staat op scherp iets hoeft maar te gebeuren of het nu stort in toekomst onzeker verleden altijd dichtbij terug wil je niet want je wilt verder ondanks het vele verdriet dus wis je tranen…