Noor vertrekt…,
Plezier in waar je gaat
de kin gericht naar waarvoor
je staat, katoenen jurk waarop
alle klaprozen van de wereld
bloeien, rugzak op de rug,
wollen muts op het hoofd
warmt tot aan de ogen, waarin
al de koppige sterren als kolen
gloeien, met onafzienbare tijd voor
beide voeten, je schopt het niet weg,
je loopt er triomfantelijk doorheen,
géén verholen blik terug, omarmt
de berg met je verhalen die
zegevierend wordt beklommen,
om uit het zicht in eigen
schoonheid af te dalen.
Bron: " Verholen blikken "
( Pama )
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 2 september 2009
Geplaatst in de categorie: afscheid