205 resultaten.
WILG en POPEL
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.664 -
De popel streeft omhoog met trots verachten
Der aarde, en 't harte popelt haar van smachten
Naar 't blauw des hemels, waar de vrede wast;
De treurwilg nijgt èn loot èn lover-last,
Die 't water zoeken met een hoopvol trachten,
En lijdzaam op de blijde stonde wachten,
Dat zij door golfjes worden overplast:
Men moet de popel, die zich…
Grafbeplanting
poëzie
3.0 met 3 stemmen 530 Op het zwijgend erf der doden
Moet de treurwilg zijn gezet
Maar de popel ruise er nevens:
Bij de rouw het stil gebed.
Op het zwijgend erf der doden
Sta de donk're beuk in de aard;
Maar de meidoorn sta er nevens:
Aan de weemoed hoop gepaard.…
Treurwilg
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 De treurwilg, treurt niet meer,
men ontdeed hem van zijn groen,
maar als je 't mij vraagt zou ik:
dit toch echt zo niet doen!
Want een treurwilg, die niet treurt
daar heb je het hart, vanaf gescheurd?!…
Popelen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 669 Lok de malse kat uit de hoek
Want mijn bloed stolt in de stoflucht.
Stoot je dartele vuist in mijn navel
Gun me een duik in de ronde meren van de iris
Met schichten doorsneden.
Koperglans of de doffe gloed van brons?
Het verschil ontglipt me even
Nu die fatale handen me verwennen
Dan beloof je dat ik ooit een man word
Alhoewel mijn benen…
Popel de popel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 410 Popel de popel ik kom er geslopen
De smile op mijn smikkelke kan je niet zien
Mijn wangetjes groeien het idee van het stoeien
En 't geluid van mijn hikje dat stopt bovendien
Mijn vleugelkes trillen de kerk ik wil zingen !…
Te Bond
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 174 Each Time You Die Alone, The First To Die,
Maybe You Die Today or Die Tomorrow,
Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow,
Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye.
Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt,
Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…
De takken van de treurwilg
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.945 de takken van de treurwilg
aan de slootkant
reiken naar de takken
van een treurwilg in de sloot
een vis hapt lucht
de waterkringen weiden er over uit
-------------------------------
Uit: 'Mijn Kleine Tuin', 2011.…
Afvallig senryu
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 240 schuldig gesmokkel
tussen repen van Cote d' Or
ben ik afvallig…
Treurwilgen...
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 444 treurende wilgen
dragen een hoedje van sneeuw
bovenop hun knot…
Tanka
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 280 regen spoelt mijn geest
verdriet sijpelt in aarde
droevige grondstof
er wortelen treurwilgen
zij geuren naar eenzaamheid…
Treurwilg in het nauw
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 898 Treurwilg in het nauw
grauw staande in de sombere nachten
lachten zij vroeger of niet
ziet zij nog immer het heden
steden in vuur geeft haar oogkleppen
zappen naar een andere tijd
spijt van haar toekomstig vertrouwen
rouwen wil ze slechts alleen
heen naar die andere morgen
zorgen voor haar alleen
veen haar sappig fundament
kent haar als een…
Salix babylonica
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 88 De grote treurwilg is geknot.
Hij dreigde te verzwakken onder ´t gewicht der takken.
Wanhopig strekt hij nu zijn kale armen uit naar god
zoals het beeld van Zadkin: “De verwoeste stad”.
Maar later vormt zich blad na blad
een pruikenbol aan nieuwe loten.
De wilg treurt groen ontsproten als tevoren.…
De treurwilg aan de waterkant
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 37 Een treurige wilg
met zijn hangende takken
water schept een band
Zie hem daar staan langs de kaai waar
zijn stevige stam eervol, waardig en edelmoedig
uitstraalt maar hij benijdt zijn vrienden die met hun verbluffend
knappe voorkomen en mooie verticale lijn best wel opvallen tussen de menigte.
Geprikkeld en gevormd hij is, keer op keer…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 66 Zen-slagen wonder
Spreek "To be or not To be"
Goed te "zijn"- "zonder"…
Controverse
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 167 << >>
Controversy
Whether tricked or not.…
Treurwilgen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 556 Treurwilgen buigen
hun takken naar de aarde,
de grond is geraakt…
In het voorbijgaan
netgedicht
5.0 met 10 stemmen 762 Een oude Treurwilg
tranen van de ochtenddauw
hangen aan haar blad.…
tijdens een 'dolende' dichtrit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 254 straight ahead
immer gerade aus
en dan ineens
die afslag naar links,
rechts, einde rotonde
or whatever...…
haiku: tranenregen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 243 het regent tranen
de treurwilg schreit haar verdriet
versmeltend moment…
treurwilg haiku
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 129 de treurwilg
steekt z’n kroon op: lente
op z’n hollands…
Aanraking
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 [Haiku]
De zon schept een band –
treurwilgen strelen elkaar
met schaduwvingers.…
Lente
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 148 Er komt schot in de zaak
de treurwilg zet het op geelgroener
het wordt mooi nietwaar…
WENSEN
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 638 Dagen gaan megasnel,
tweeduizendvijftien
staat popelend klaar.
Lezers, ik wens jullie
welgelukzalige
kerstdagen tevens
plezierig Nieuwjaar!
Inge Boulonois…
HAIKU
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 196 een vleugje voorjaar
geeft de treurwilg weer wat kleur
het gaat goed komen…
to be
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 696 vermeden
to be or not to be, that is ...…
treurwilgen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 438 melangolische wilgen,
treuren in gratie,
onveranderlijk zijn zij.…
de treurwilg
hartenkreet
3.0 met 29 stemmen 1.619 jouw licht en je liefde schijnen
waar jij bent zal de nacht verdwijnen
ik wil komen in je nabijheid
uit de schaduwen in je heerlijkheid
je adem wekt aarzelend een toon
je ogen glanzen, je bent wonderschoon
maar waarom heb ik dan zo'n verdriet
het is omdat je me verliet
door jouw dood heb ik nu veel smart
maar ik ontdekte: je zal altijd voortleven…
Treurwilg
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 685 Treurend dweil ik tranen
van mijn wangen
op het puntje van mijn neus
weg is al mijn verlangen
weg is mijn verdriet
echt,
het leven
bestaat voor even niet.
Iedere vorm van gevoel
is weg
je ziet me staan
maar meer ook niet
ik kijk je niet aan
en laat maar gaan
het is niets.
Flirtend met de natuur
speel ik met gedachten
jouw gedachten…
treurwilgen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 231 als edele ridders staan zij
langs de waterkant in een rij
jarenlang staan zij daar te treuren
zijn door niemand op te beuren
echter de lente kleurt hun hout
met fijn groen en fonkelend goud
in deze groengouden sluier glinsteren
de tranen die de wilgen al zolang hinderen
verdriet omdat zij alleen naar beneden kunnen groeien
niet in staat…
treurwilg
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 220 takken slierten sluiks
als een doorleefde provo
diep in depressie…