De treurwilg aan de waterkant

Een treurige wilg
met zijn hangende takken
water schept een band


Zie hem daar staan langs de kaai waar
zijn stevige stam eervol, waardig en edelmoedig
uitstraalt maar hij benijdt zijn vrienden die met hun verbluffend
knappe voorkomen en mooie verticale lijn best wel opvallen tussen de menigte.

Geprikkeld en gevormd hij is, keer op keer
tracht hij met zijn uitgestrekte armen de hemel te raken
Helaas, stuk voor stuk komen ze naar beneden tot aan zijn wortels
Huilend om zijn tekortkomingen heeft hij het gevoel dat hij er niet echt bij hoort.

Is er niemand die om hem geeft, kabbelend
water steekt een handje toe door een weerkaatsing aan
te bieden aan hem want op die manier kan hij zich opwerpen als een
echte ster die ook nog eens haar zachte huid mag aanraken met zijn lange vingers.

Dagen en nachten gaan voorbij, anders maar
toch weer hetzelfde: de hangende twijgen blijft hij dragen
in het leven op hetzelfde moment wordt de rivier gevuld met zijn tranen
Al met al is hij een goede vriend die je niet zomaar vergeet laat staan in de steek laat.

... Geïnspireerd op deze film: youtu.be/UvIQ07tIa4A ...

Biografie van deze schrijver

Treurwilg

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 37