Alle inzendingen over triest voor iedereen

Want het nieuw jaar is een begin voor jou en iedereen die geluk en liefde niet alleen in oude herinneringen achterlaat.…

Voor iedereen en elk apart een warme kerst een schitterend jaareinde of een gewoon goed vandaag.…

Als adem hem beneemt in stilte van gedachten tekent hij een groot hart op het beslagen raam een pijl met een naam slechts één hij voelt alleen onzichtbaar verdwenen in de wereld om hem heen hij weet niet dat zij hem ziet in het noorderlicht van de bevroren dagen…

Als u het hart tot spreken dringt, Zo spreek! Maar wat gij spreekt of preekt of zingt, Hou’ steek! Nooit rake uw bol, wat zeng of zied, Van streek! Kort, krachtig zij uw toast, uw lied Uw preek! Geef nimmer, zonder zin of slot, Geluid! En snoer, beleefd maar vrij, de zot De snuit Zeg, wat gij meent, waar plicht gebiedt Recht uit! De…

Vanuit haar hart zal ze vannacht voor iedereen in stilte liefde laten schijnen als een moeder die kijkt naar haar pasgeboren baby. Een gevoel van geluk en eerbied gaat door me heen bij het zien van dit mooie gezicht.…

ik ben net als iedereen maar dan anders net als iedereen…

weet dat lelijke mensen ook gevoelens hebben zoals er ook in de allerknapste vrouwen mensen zitten zeg ik op een verjaardag om te kijken of ik iemand uit de rimboe zijner gedachten los kan lokken om een robbertje uitmiddelpuntig te speculeren over dit type wetmatigheden in ons persistent onbenullige universum. Ik lieg niet als ik zeg dat…

Iedereen heeft een keerzijde hij een zij zij een hij en dat geldt ook voor alles!…

Als iedereen de dingen zag als ik, de nacht, de dag, de zon die ze met steken groot als halzen van flamingo's aan elkaar naait, zou ik geen gedichten schrijven. Niemand zou ze lezen. Iedereen keek naar de dingen. ----------------------------- uit: 'Mooi leven', 2016.…

bergen op zal klimmen of in rivieren wildwaterstromen zal gaan temmen en sommigen het denken aan vliegen alleen al het hart doet beklemmen zo zal niet iedereen die kan lezen een boodschap verpakt in een ‘echt’ gedicht altijd onderkennen haar ziel niet zien haar ware wezen…

Elf steden in Friesland Elf telt ook het Palestijns gebied Qalqilia is Palestijns Stavoren Boeren, zeelui Vlees en vis Koeien statig herkauwend Langs de oevers 't wuivend riet In Ramalla noemt de één het een drama De ander een verademing; Geen hoofddoek en zonder Man, verloofde of broer. Mobiele telefoon Spannende afspraak met Lekker…

Manusje krijgt zoveel te verduren Manusje kent de klappen van de zweep Manusje valt niet voor één gat te vangen Maar soms houdt iemand Manusje in zijn greep Over Manusje wordt maar wat vaak geluld De aandacht voor Manusje wordt goed verdeeld Soms wordt Manusje zachtjes geslagen Dan weer wordt Manusje liefkozend gestreeld Manusje moet…

De wind wil jou dragen als het ritme van de dag geen pas meer geeft De zon zal jou warmen als in de bloemknop geen vrucht meer leeft De herfst mag jou kleuren als het gelaat meer treurnis kent De kern van de zaak is dat je voor eeuwig bent…

Ik ben net als iedereen Maar dan anders Net als iedereen…

kan schuilen in het klokhuis van gebroken wit in schil spontaan gekleurd Als dat eens kon, er bestaan geen verliezers en iedereen die won.…

Och schone dag voorbij vijf mei het patent op covid 19 vaccin komt vrij voor jou en mij arm of rijk iedereen gelijk…

Zo bedroefd was ik nog nooit Zo triest Zo ellendig voelde ik me nog nooit Zo naar Zo alleen voelde ik me nog niet eerder Zo eenzaam Zo in de kou liet hij me staan Zo heel alleen En al wat ik nu voel is Trieste eenzame ellendigheid…

trieste drieste ijzeren waterman roemloos gedoemd in een hopeloze zaak nimmer versagend zich kwijtend van zijn taak eeuwige scheppper in een eindeloos plan trieste drieste ijzeren waterman…

Nu Grapperhaus weer op zijn trouwpartij En eerder onze koning en zijn vrouw Ze namen afstandsregels niet zo nauw Toch komen ze met sorry zeggen vrij Een boete en een strafblad ware beter Dit klopt nog voor geen anderhalve meter…

Soms zijn er zoute tranen tintelend over mijn wangen Triest gevoel vanuit het niets zomaar door verdriet bevangen Soms krimpt mijn hart ineen gevangen in een leegte zo kil Dan verlang ik alleen naar jou dat is alles wat ik dan nog wil Soms voel ik me zo eenzaam gaan emoties met mij op de loop Van mijn kruin tot aan mijn tenen verlies…

ze heeft geprobeerd te leven toen de zon geen warmte meer gaf.. haar lichaam steenkoud was elke dag ( ook haar hart ) waar ze te oud was voor hem met vijfentwintig jaren. nu wil ze naar een plek zonder angst, verdriet en pijn niets weten van hen samen geen herinneringen meer aan toen, gelukkig en verliefd… waar liefde bedrog is…

Een droevige clown buitelt wankelend op het dunne koord tussen verdriet en wanhoop boven de diepte die bodemloos lokt. Als hij valt en moeizaam rechtkrabbelt joelen de kinderen om de onhandige fratsen van een gebroken mens.…

schone en trieste melodieën rozengeur en passiflora hangt in 't wonderbaar licht waar we de liefde voelen stromen in dichterlijke aandrift met wenende ogen zich baant een weg door ruimte en grotten waar ze de poëzie door 't trots gemoed bespotten het regent klachten die op beredeneren wachten verloren voor de poëzie…

we hebben maskers voor ieder doel voor ieder uur een eigen smoel achter een façade van ongemak hebben wij aan elke waarheid lak zo is iedereen zijn eigen clown een beetje leuk een tikje down soms wat grappig dan weer triest een euro winst en tien verlies van koninklijk tot asociaal het masker past ons allemaal wij volgen zo het zelfde…

Hoe triest is het te weten, dat eigenlijk iedereen en niemand echt heeft geweten, dat hij uit puur zelfbehoud, de laatste stap moest zetten. Ik hoop oprecht, intens dat je rust krijgt dat is wat ik je toewens.…

ik til de deksel op en kijk nieuwsgierig naar de dagen die netjes opgestapeld in de doos zitten ik zie mooie, vrolijke, trieste en gelukkige dagen en zie ziekte, verdriet en blijdschap langzaam doe ik de deksel weer op de doos binnenkort zullen de dagen één voor één worden uitgedeeld als het zover is hoop ik dat iedereen…

Nooit meer goeden nacht noch een ochtendzoen nooit meer een berenknuffel kon ik dat nog maar één keer met je doen nog één keer met je praten samen wandelen langs de zee samen schelpen zoeken dan nemen we de allermooiste met ons mee nog één keer met je lachen met je huilen bovendien je dan vaarwel kussen omdat ik je nooit meer…

Ik zit gevangen in mijn cel Al was ik nooit een verdachte Toch ga ik door een hel Veroorzaakt door mijn gedachten Voor kracht bid ik veelvuldig Tot nu toe genegeerd Waarschijnlijk ben alleen ik schuldig Of ziet God dat verkeerd? Al die moeite om me op te sluiten Het heeft geen enkele zin Ik kan misschien niet meer naar buiten Mijn gedachten…

wie ben jij om mij het licht te ontnemen uit m’n ogen het was niet dat jij mij kende noch degenen die ik liefhad en in allerijl vertrokken vanmorgen voor een doodgewone dinsdag in maart…

De kale takken kijken triest naar hun blaadjes  die gevallen zijn…