Alle inzendingen over uitgerust

kruipt nog steeds al je poriën in en uit Als je wakker door de regen van een onbekend geluid het bed veel te groot lijkt Gedachten aan haar dijen haar mond, lippen, haar buik de streelzachte binnenkant dwingen tot tijd voor buiten Een moeder heeft gelijk er zijn zoveel vogels in de lucht een van hen is op zoek terug blijf kalm, wees uitgerust…

La Douce France was, als verwacht, zeer zoet. De dag begon er met een stukje pain en eindigde pas na wat flesjes vin, kortom, la vie was weer geweldig goed. ‘t Was ’s avonds steevast vin, al viel het op dat ik daardoor ‘s morgens vaak pain in mijn kop had.…

Nu mag ik met De billen bloot En alles zeggen Alles spuien Toelichten en nader Uit gaan leggen Vergeving vragen Vergeving schenken Want om het hoekje wacht De met zeis uitgeruste despoot Wacht jij nog maar even Gun mij tijd van leven Nu mag ik met De billen bloot Maar doe het lekker niet Beklim eerst nog de grote berg De berg van…

stappen op het pad geknerp van losse kiezels de stille tred op veerkrachtig lichtgroen lentegras het bankje bij de vijver die spiegelend zijn schaduw gaf armen die gedachteloos schouders vonden om even te ronden verlangen dat een uitweg zocht in speels en heel langdurig kussen wij zijn niet uitgerust lust smeult zacht…

's morgens heel vroeg opgestaan geheel niet uitgerust... een week geleden zei ik nog, dat ik slaap als een roos... ik heb het lot dus echt getart, sindsdien slaap ik nu waardeloos... om zes uur stond ik naast mijn bed, geen klok stond in de buurt... ik wist niet dat een donk're nacht, zo vrees'lijk lang toch duurt...…

Toen hij dan eindelijk kwam, september had de zomer net geblust, werd hij brutaal de aarde op gesmeten en was hij karig uitgerust men was zijn tweede huid vergeten.…

laat staan dat ik energie heb voor liefde of een prestatie die de dag tot leven brengt de dode dag van te moe zijn voor mezelf en de wereld De tijd gaat zo langzaam terwijl er iets moet veranderen Wat ik ook doe, ik ben moe Liggen is nog het beste met dichte ogen dromen uitgerust…

Als moeder weer is uitgerust en vader haar hartstocht’lijk kust, terwijl de passie in hem brandt… dan is de lente weer in ’t land.…

Wordt de andere dag uitgerust wakker en vraagt: 'Heb ik iets gemist?' [Stephen Dedalus is de hoofdpersoon in het boek van James Joyce 'Ulysses'. Het boek gaat over zijn belevenissen op 16 juli 1904.] ------------------------------------- uit: 'Ivoren toren te huur', 1997.…

Wanneer ik moe naar bed wil gaan, staat Sinep helemaal uitgerust op. Gaat soms exhibitionistisch staan! Ik wil echt van hem gaan scheiden. De maat is nu eindelijk vol! Wie denkt Sinep dat hij is? Een overgewaardeerd lulletje, wanneer ik mij niet vergis! Eindelijk word ik baas van mijn goddelijk lijf!…

Laat de zon weer schijnen Zodat ik weer kan leven Mijn wereld kan gaan stralen En ik weer liefde kan geven Laat de regen verdwijnen Mist oplossen in helderheid Donker veranderen in licht Op weg naar een betere tijd Laat de nacht voorbijgaan Vervuld van mooie dromen Wakker en uitgerust Zodat nieuwe energie kan stromen Laat me meevoeren…

als ik jou vertel met zachte stem wat je toe mag komen ik waas niet bij daglicht ben noch een schaduw in de nacht voel de bries van tederheid die het versteende verzacht, je naar jezelf geleidt diep in jou aardt de binding, de kern van rust vandaar uit wordt vervreemding in slaap gesust en zal je hart met openheid zijn uitgerust…

zondagmorgen de zon staat laag ik hoor het knorren van mijn maag iemand ronken die niet uitgerust de dag intrekt de stilte blust links van mij een dorp een wei een tent een fiets dan even niets de zon een plaag een knul een blaag boert cola bubbels hoog en laag de trein passeert een klein station erboven drijft een luchtballon…

Terwijl knorrende Beesten het centrum Van mijn stad In bezit nemen Haar omgeving Achterlatend in Warrelende wolkjes Sta jij bij Het stoplicht Je eigen wolkjes Uit te blazen, Mens die alleen Op de wereld lijkt, Uitgerust met draagzak Op je rug sta je in De eindeloze verte Te kijken wachtend op Het groene licht dat…

zilte zonden Je hebt jezelf weer enigszins hervonden Je voelt je ongebonden en bevrijd Bent zoveel meer dan je persoonlijkheid Je bloedrivier wist weer hoe uit te monden In een onwerelds gladde oceaan Waar zielenvonken dansend gaan en staan Je kronkelpaden maakten je bewust Van ogen die begripvol gadeslaan Je was er voor je werd mee uitgerust…

Als je koffer in de gang bleef staan Dan wist ik dat je snel weer ging Naar weer een nieuwe bestemming Rome Parijs Madrid Milaan Pakte je al je mooie kleding uit En gooide je ze naast de wasmand Lag je je tandenborstel op de badrand Dan wist ik je blijft een tijdje thuis Totdat je uitgerust was en niet meer moe Dan waren er nieuwe verre…

Geef dat ik weer mag ontwaken uitgerust en zonder zorgen dat ik zeker zijn mag van Uw trouw geef mij ook een nieuwe morgen.…

Ik moet uitgerust zijn voor't ontwaken en opgeladen zijn voor komende taken. Zodra ik mijn ogen dicht, bescherm mij tegen geluid en licht, Zodra ik mijn ogen sluit, schakel dan mijn gedachten uit. Als je gedachten terug wil laten komen, Doe dat dan in verklarende dromen. Maar breng mij eerst in diepe slaap.…

Uitgerust... Zielenrust...…

Dankbaar dat we haar met open armen hebben ontvangen, maakt zij nu plaats voor de mantel der stilte, zodat de aardwezens goed uitgerust haar morgen weer kunnen verwelkomen.…

Angst wankelt en zoekt steun bij de muur die voor haar staat een immens grote blokkade zij moet daar even stil bij staan Na een poosje is zij uitgerust vervolgt haar weg langs de muur het zonlicht schijnt op een glazen raam kijk nou eens, daar is een deur Angst drukt de klink naar beneden de deur opent zich als vanzelf en wat er nu in…

Tijd om uitgerust van start te gaan. Tijd om ons leven zelf te sturen. Tijd om aandachtig stil te staan. Bij dat prachtige verhaal. Bij de logica van ons gevoel. Bij de poëzie van het leven. In onze eigen, vertraagde tijd. Tijd die er immer is geweest, en ons altijd bij zal blijven.…

Menig diefje doet het om de aandacht Er gaat een apparaat naar je op zoek Je stal in menig winkel op de hoek Tot een biologisch wapen je tot staan bracht Je masker vol synthetisch DNA Een kwestie van 'ik steel dus ik besta'…

gevangen in het heden Voelt mijn hart haar smart Huilend terug in het verleden Waar ik het noodlot heb getart De toekomst is wellicht onzeker Maar mooi van vorm te voorzien Ik hoef er niet te drinken, de gifbeker En hoef er niet het leven te doorzien Laat me in het heden sterven Het verleden te vergeten Laat me wakker worden in de toekomst Uitgerust…

zij was thuis bij de gewone mens geen hofdames en lakeien ook luxe ontbrak wat er wel was had warmte en een groot hart samen bouwen aan gezelligheid wie het moeilijk had kon zijn problemen kwijt warme handen waren heel dichtbij juist jouw open blik zag ongemerkt heel veel averij jouw creatief vermogen was uitgerust…

Mijn spieren spannen zich ieder ochtend opnieuw, met mijn scherpe ogen verken ik mijn omgeving, als ik gaap dan is dat louter van de honger, want ik ben voldoende uitgerust om jou te minnen.…

Op school werd Je niet voor vol Aangezien, grote Moeite had je met Rekenen en taal - Na de basisschool Werd het de laagst Denkbare vervolgschool, Voor jou het hoogst Haalbare - en nu ben Je een volwassen man, Uitgerust met een Motormaaier van het Werkvoorzieningsschap En mag jij de bermen maaien En de kanten van de sloot…

Ik ben niet uitgerust voor deze reis doorheen dit schimmenrijk. Voer me van kring naar kring, van gracht naar gracht en wapen me met dapperheid.…

Leid jij me verder met je verzen. ik ben niet uitgerust voor deze reis doorheen dit schimmenrijk. Voer me van kring naar kring, van gracht naar gracht en wapen me met dapperheid.…

Blinkend, blakend uitgerust. Draag het schoentje dat je past.…